forum.drachenfels.pl

[kain]

Gdy tylko Wilhelm znalazł się w ciemnościach, uśmiechnął się. Cienie, mrok były jego Ĺźyciem, sposobem na nie. Przegonienie istoty nie było większym problemem w normalnych okolicznościach, ale teraz.. Wilhelm znĂłw musiał się napocić. W końcu jednak wszystko wrĂłciło do „normy” a przed nimi pojawiła się postać. Jej słowa, jej niby szlachetność sprawiła Ĺźe krzywy uśmiech pojawił się na twarzy maga. Jednak ten milczał, przypatrując się chłodno przybyszowi. Nie mĂłwił nic, milczał i tylko obserwował. Wiedział Ĺźe jeden celny magiczny pocisk, celne ciśnięcie sztyletem czy prosty sztych mieczem zakończą jego Ĺźywot. Milczał więc zbierając siły, regenerując je po zaciętej walce. Postać, ktĂłra postanowiła zabawić się ich kosztem zaczęła drwić z nich a to magowi się nie spodobało. W końcu Wilhelm wystąpił i rzekł:

- Ach.. jakże my malutcy moglibyśmy mierzyć się i równać z tak potężną postacią, lecz jeśliś odważny i nie jesteś tchórzem.. pozwól na pewną grę. Zadam Ci zagadkę, prostą zapewne dla tak wielkiego umysłu lecz jeśli nie odpowiesz to oddasz nam jeden ze zwojów, który sami wybierzemy ale jeśli się zgodzisz poza duszą..moją..ofiarowuję Ci mą służbę na sto lat. Przyjmujesz wyzwanie czy tchórzysz ?

_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Ariena]

<Nie opuszczam Litmanna. Walczymy razem z tą bandą brodatych krasnoludków. Ich krew ucieszy Naszego Pana...>

-Litmannie...to TwĂłj chrzest bojowy w szeregach Khornea!

<Krasnoludzkim górnikom zapewne nie pomogą kilofy w starciu z moim mieczem. Widząc nadchodzącego krasnoluda z dwójką toporników. Mocny w gębie...>

-Wyzywasz Lorda na pojedynek?! Zatem stawaj do pojedynku jeśliś tak honorowy. Bez Twoich giermków. Możemy nawet ustalić zasady..

<Czekam na reakcję krasnoluda.>
_________________
Poeta to ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca

[Blackswordsman]

<Wilhelm>

-Cóż , nie jestem mędrcem ale wiem jak można na zagadkach oszukiwać... Wolę inną zabawę. Wymyśl coś innego. Niemniej zaintresowałeś mnie. Może się dogadamy. Nudzi mi się tutaj a wy wyglądacie na ciekawych ludzi...

<Obraz zakręcił siędookoła własnej osi>


<Ingwar>

<Przepuściłeś mutantów i ruszyłęś na rycerza w czarnej zbroi. Niestety idą obaj, razem z miedzianym. Czarny wyższy od ciebie o głowę ale szeroki jak wół. Złowieszczy kanciasty hełm.
Miedziany wysoki jak wieża z powiewającym czarnym płaszem. W szpiczastym hełmie z ostrymi rogami. Krok w krok. Zaszarżowałeś ale czarny rycerz był szybszy i musiałeś unikać ciosu czarnym złowieszczym toporem. Wyprowadziłeś swój cios młotem na głowę przeciwnika ale i on uniknął. Niestety miedziany rycerz wykorzystał twoją bliskość, wyprowadził potężny cios mieczem dwuręcznym i ciął twoje ciało na wysokości żeber. Popłynęła masa krwii, rozdarło zbroję. Każdy inny wojownik był by już martwy. Trochę zwątpiłeś ale ponowiłeś atak na czarnego rycerza zmylając go i atakując nogi. Trafiłęś uderzajac na wysokości kolan. Powinieneś połamać mu nogi ale przeciwnik tylko trochę się cofnął a na jego zbroi zostało wgniecenie. Ma bardzo gruby pancerz a mimo to porusza się szybko. Uniknąłeś ponownie topora ,któy odrąbał by ci głowę. Niestety kolejny cios miedzianego czempiona Khorne'a spadł na ciebie rozrywajac zbroję na twoim lewym ramieniu. Czujesz jak ciepła krew spływa tobie po ręce. Odpuściłeś. Kolejny cios toporem uniknąłeś o milimetry ratując swoje ramię przed odrąbaniem. Potem sparowałeś cios mieczem na twoją głowę. Widziałeś już bramy zaświatów kiedy kolejny cios czerwonego czempiona na Ciebie spadał, jednak krzyk Rhunara wybił przeciwnik z rytmu i cios chybił. Rhunar wyzywa miedzianego rycerza na pojedynek.>


<Rhunar>

<Wstałeś i rzuciłęś się z górnikami na mutantów. Pierwszy który się nawinął oberwał od Ciebie młotem w ramię. Paskudna nieforemna bestia o czterech oczach i połowie ciała jakiegoś oślizłego węża. Złamałeś mu rękę ale nie zwrócił nawet na to uwagi. Pobiegł dalej. Zauważyłeś jak dwaj czempioni Khorne'a masakrują Ingwara. Czarny przyjmował i wyprowadzał ciosy a czerwony korzystając z okazji zadawał ciosy od siebie. Porzuciłęś więc dowodzenie górnikami i ruszyłeś wyzywając miedzianego czempiona na pojedynek. Ten zgodził się na walkę jeden na jednego ale czy tobie to odpowiada?? Walka trwa atak krasnoludów z flanki sprawił ,że trzech kolejnych mniejszych mutantów zginęło od ciosów kilofów i toporów ale dziewieciu krasnoludzkich górników przypłaciło to życiem. Szczególnie te większę mutanty sieją spustoszenie. Atakują bardzo szybko i z dużą siłą.>


<Leon>

<Wpadliście do środka rozbijając szyk krasnoludów. Jeden z nich, zacny krasnolud odziany w spiżową zbroję , dzierżąc półtoraręczny młot bojowy ruszył na Litmanna i Ciebie. Zaatakował Litmanna z szarży, ten jednak pierwszy wyprowadził cios i krasnolud musiał unikać. po czym sam krasnolud zaatakował głowe Litmanna bezskutecznie. Wykorzystałeś to i pokusiłęś się o atak. Mogłeś zaatakować przed krasnoludem ale poczekałeś. Wyprowadziłęś potężny zamach i ostrze rozszarpało ciało i zbroje krasnoluda. Potok krwi wypłynął z jego boku. To jednak krasnoluda nie powstrzymało, znaczy ,że twardy z niego wojownik. Ponownie uniknął ciosu Litmanna i uderzył twego towarzysza młotem w kolano. Litmann przyjął cios niewzruszony , niczym Opoka jak go zwą. Podniecony krwią zadałeś krasnoludowi kolejny cios tym razem słabszy w ramię aby płynęło więcej krwii. Kolejne wasze ciosy krasnolud unikał i parował. Silny jest jak na takiego knypka. Może to jakiś krasnoludzki książe czy inny ważny jegomość. Na dziwnej obroży na szyi ma krasnoludzkie napisy. Pierwszy raz widzisz coś takiego. Chciałeś go dobić ostatnim ciosem ale inny krasnolud wyzwał cię na pojedynek na który odpowiedziałeś z radością. Trzech twoich mutantów zginęło ale zabiliście dziewięciu kolejnych krasnoludów. Jakie zasady pojedynku chce knypek w bardzo widowiskowej smoczej zbroi?? Któż to jest, jakiś krasnoludzki bohater?>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[kain]

Wilhelm uśmiechnął się złowieszczo tym razem i rzekł:

- Tak też myślałem.. - ukłonił się patrząc cały czas w oczy Alfreda - więc dobrze. Ty wybierz grę... pokaż jakiś jest pomysłowy....

Wilhelm postanowił wziąć w swoje ręce sprawy. Czas zacząć zabawę, kto ma większe jaja.
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Stalowy]

Przekrzywiłem głowę. Mina pod przyłbicą hełmu była co najmniej zdziwiona, zaś w głosie słychać było niedowierzanie.

- Moment moment... czy ty mówisz o honorze? Rzucaliście na mnie klątwy, robiliście zamachy i szczuliście plugawymi, skrytobójczymi stworami, nie mówiąc o tym że jesteście Armią oddaną Khornowi, którą dowodzi czarnoksiężnik...

- Chłopcze... ja ci raczej współczuję i litościwie chcę skończyć twoją bolesną egzystencję. Przyznaj się... jakiej swojej słabości nie umiałeś przemóc, że poprosiłeś Chaos o pomoc, ha? - krasnolud wywinął młyńca młotem - Założę się że nie byłeś w stanie kogoś pokonać... nie... klepałeś biedę i chciałeś spuścić wpierdziel swoim ciemiężycielom... hmm... też nie... o wiem. Poszło o kobietę. Chciałeś zatłuc swojego rywala... Tak na pewno to... - krasnolud prawie z rozbawieniem w głosie wypowiedział to ostatnie.

Zmrużyłem oczy. Młynki młota przyspieszają.

- Będziesz gryźć glebę maminsynku. Wy chaośnicy wszyscy jesteście tacy sami. Banda smarkaczy pożądających potęgi. Brak cierpliwości do nauki i ćwiczenia co? Po prostu stawaj do walki, a nie pierdziel o honorze, którego ci najzwyczajniej brak... chociaż... kto wie... dobra... stawaj do "honorowego" pojedynku.

- Chłopaki. Zostawcie go mnie... pomóżcie pozostałym.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[Rademenes]

-To odpowiednie miejsce. Dziękuję. Ile ci jestem winien? - zwracam się do Hansa i reguluję należność. - Gdzie cię można znaleźć, w razie, gdybym czegoś potrzebował?

-Gdybyś usłyszał o pracy dla mnie - dodaję - informacja nie pozostanie bez nagrody

-Witaj, karczmarzu, jestem Gerhard zwany Łowczym. Szukam pracy i będę wymiernie wdzięczny za informację, która mi ją zapewni.

-Żeby nie pozostać darmozjadem - dodaję - podejmę się nawet pracy szczurołapa, już raz ją wykonywałem. Musicie mieć tu najsprawniejszą Gildię Szczurołapów, jaka istnieje, nie widziałem do tej pory ani jednego szkodnika. Pewnie omijają was choroby i zarazy. Szczęśliwe miejsce na ustatkowanie się i założenie rodziny. Jak ci się tu mieszka?

<zamawiam piwo i sączę je przy kontuarze, rozglądając się po gościach. Nie zatrzymuję zbyt długo na nikim wzroku, ale staram się zidentyfikować czarodziei (Tzeentch?) i najlepiej się bawiących (Slaanesh?).

Szacuję potencjał "łazików"

Zachowuję pogodny wyraz twarzy i bacznie nastawiam uszu na dochodzące mnie strzępki rozmów.

Zastanawiam się, czy podczas drogi do "Nimfy" lub w jej wnętrzu spostrzegłem jakieś elementy, przywodzące mi na myśl szczegóły sennej wizji, która mnie tu skierowała. A może mam jakieś przeczucie?>

[Blackswordsman]

<Ingwar, Rhunar, Leon>

<Ingwar kontynułował swoją walkę z czarnym rycerzem nie zważając na resztę. Wyprowadził cios na głowę przeciwnika ale czarny rycerz uniknął młota Ingwara. Chwilę póżniej topór czarnego rycerza minął ciało krasnoluda o milimetry. Jednak chaosyta szybko siępoprawił i ciął okrutnie krasnoluda toporem po zdrowym dotychczas jeszcze ramieniu. Cała zbroja krasnoluda przybrała kolor krwistosrebrzysty. Ingwar zebrał się w sobie i tym razem trafił w hełm przeciwnika aż zadzwoniło. Na hełmie powstało znaczne wgniecenie ale czarny rycerz przyjął to niewzruszony. Kolejne ciosy miały ogłuszyć przeciwnika ale nic z tego. Następny cios chaosyty miał rozrąbać Ingwara na pół ale krasnolud w porę zablokował cios młotem. Bronie zazgrzytały. Obaj przeciwnicy zachowali przytomność umysłu i kolejne ciosy zostały wymanewrowane. Ingwar uniknął kolejno dwóch ciosów na głowę sam zadając jeden aby powalić przeciwnika ,jednak siła uderzenia była za słaba. Chaosyta wydawało się,że zamarł na chwilę lecz to była ułuda. Przygotował i wyprowadził precyzyjny i potężny cios z góry na głowę krasnoluda. Ingwar zasłonił się bronią ale cios był tak potężny ,że blok został przełamany , hełm krasnoluda zniszczony a sam wojownik padł nieprzytomny u stóp czarnego rycerza. >
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Ariena]

-Litmann...nie dobijaj go! A Ty porywczy krasnoludzie wstrzymaj się chwilę! <Podchodzę do brodatego woja, który odważył się nas
zaatakować. Może się przydać...Utrzymaj go przy życiu...Może nam do czegoś posłuży.> Litmannie..pilnuj mi pleców w trakcie pojedynku. <Wstaję i odwracam się do drugiego.> Nastaję na wiele żyć, ale nie jest ze mnie taki tchórz by wysyłać zabójców. Sam staję do walki z przeciwnikiem i hołduję pewnym zasadom z...kaprysu. Nie porównuj mnie do innych. Mym Panem jest tylko Khorne..Przed nikim innym się nie ukorzę. <Bawią mnie słowa krasnoluda.> Nie poszło ni o słabości ni o dziwki...dziewki. Mój Pan sam mnie odnalazł i prowadzi w chwale ku kolejnym zwycięstwom. Nie Tobie brodaczu oceniać, lecz Khornowi, który jest mi łaskaw.A dziwki...dziewki są dla słabeuszy, a nie wojów!
<Staję w odległości dwóch metrów od przeciwnika.> Chcesz zasad czy też nie?O towarzysza chwilowo się nie kłopocz..będzie żył. <Zamyśliłem się na chwilę.[i]Dwóch lepiej niż jeden...>Może taka zasada...do pierwszej krwi? [/i]<Śmieję się w głos.> Zatem jak? <Niech się zacznie... Trzymam miecz pewnie. Uderzam kopytem w ziemię.> Jam jest Lord Leon Grymen gotów do walki.
_________________
Poeta to ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca

[Stalowy]

Wyjrzałem za niego na Ingwara. Cholera. Chłopak mocno oberwał.

- Pierwsza krew? Trochę mało khorniackie... ja bym raczej wprowadził zasadę, że jak przegrasz idziesz w cholerę razem ze swoimi pachołkami. Bo jeżeli mnie pokonasz... przecież i tak zrobisz wtedy co będziesz chciał.

- Dobra nieważne. Cokolwiek kombinujesz w swoim zakutym łbie... jeżeli spróbujecie go dobić, ja nie będę się wzbraniał przed dobiciem was.

Wzniosłem młot i przytknąłem głownię do czoła po czym stanąłem w pozycji bojowej.

- Jam jest Kowal Run Rhunar Ragnison. GotĂłw do walki...

Natarłem na przeciwnika.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[Ariena]

-Niech i tak będzie! Przyjmuję zasadę!

<Gdy krasnolud natarł sparowałem pierwszy cios i wyprowadziłem swój tnąc po prawej przekątnej. Jestem szybszy... Unikam jego ataków wyprowadzając po każdym swój. Nie zabiję Cię od razu...cóż za przednia walka się szykuje... >
_________________
Poeta to ktoś, kto pragnie w jasny dzień pokazać światło księżyca

[Jaracz]

Położyłem dłoń na ramieniu Wilhelma i wystąpiłem do przodu. Na mojej twarzy nie ma uśmiechu. Nie zamierzam ryzykować zabawą jak Wilhelm zamierzał. Ciężko też pokonać gospodarza w jego własnej domenie - czy to na zagadki, czy toporem.

- Nie przesadzaj Wilhelmie. Nie jesteśmy malutcy, a on stanowczo nie jest tak potężny, jak go malujesz. Moja propozycja Alfredzie jest prosta i klarowna...

Przez cały czas patrzę w stronę istoty, ale nie koncentruję wzroku. Niczym ślepiec patrzę lekko poza, pozwalając spojrzeniu się lekko rozmyć, dzięki czemu na krawędziach wzrok mój pozostaje wciąż ostry. Nie lubię być zaskakiwanym. Nie przez cienie.

- Tkwisz tutaj z woli swojej, czy też z hrabiego. Biorąc pod uwagę ten pomysłowy portal w formie lustra, stawiałbym na to drugie. Jednak nie jest to ważne. Nie od dziś takie... hmm... byty jak ty Alfredzie, próbują nawiedzić świat materialny. Jestem pewien, że z pewnymi sukcesami. Wszak pochodnym cieni najłatwiej przejść do naszej półpłaszczyzny. Jak już wspomniałem nie jesteśmy malutcy. Ja... nie jestem przeciętnym magiem. Potrafiłbym przyzwać ciebie, przyoblec wedle twego życzenia w ciało i puścić wolno na naszym świecie. Z błogosławieństwem - przy tych słowach się uśmiecham - Zgódź się, a obiecam ci zająć się wezwaniem ciebie, jak tylko uporam się z problemami tej wyspy. Ach... no tak. Przy okazji pękną wszelkie więzy, jeśli istnieją, jakie wiążą ciebie do hrabiego.

Przy wymawianiu jego imienia staram się nie skrzywić mimowolnie. Niełatwo mi przychodzi przyzwyczaić się do tej nietypowej rozmowy, kiedy rozmówca używa tak pospolitego imienia. Jakbym rozmawiał z mieszczaninem w Altdorfie.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Warmlotek]

Padajac bez tchu krzycze w myślach błagalnym głosem "GRUNGNI WSPOMÓŻ MNIE ! PRZECIWKO DWÓM CZEMPIONOM CHAOSU NAWET JA SAM NIE PODOŁAM SĄ ZBYT POTĘŻNI A JA ZBYT SŁABY ! WSPOMOŻ MNIE TEN OSTATNI RAZ I DAJ SIŁY BY WALCZYĆ Z NIMI.WSPOMÓŻ MNIE I POZWÓL OCALIĆ BRACI ! POTEM MOŻESZ MNIE ZESŁAĆ NAWET NA WIECZOŚĆ NA PUSTKOWIA TO LEPSZE NIŻ ODDANIE MOJEJ DUSZY CH...A...a! Czas jakby zwolnił widząc jedynie ciemność...nie ma już zmartwień...nie czuje bólu...jest spokój cisza...jest tu nawet przyjemnie...ciepło...
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Blackswordsman]

<Rhunar, Leon>

<Rhunar zaatakował jako pierwszy. Już od początku krasnolud walczył bardzo technicznie. Zmyłka ,łatwa do przewidzenia.Ale potem stało się coś dziwnego. Dziwnego dla Leona. Młot krasnoluda zaświecił znakami. Było pewne ,że krasnolud nie trafi a jednak trafił. Sile uderzenie w głowę wgniotło hełm chaosyty. Rycerz rozwścieczony wyprowadził serię ciosów ale żaden nie doszedł celu. Po części ze względu na umiejętności krasnoluda , po części ze względu na dezorientację rycerza. Leon zaatakował ponownie ale i tym razem krasnoludowi udało się uniknąć
ciosu mieczem. Rhunar wyprowadził swój cios zdawało się niecelny ale w ostatniej chwili jakby broń zmieniłą kierunek. Tym razem jednak instynkt rycerza zadziałał i opadający młot został zablokowany. Szybka kontra Leona zaowocowała ciosem w głowę krasnoluda. Rhunar ugiął się na nogach a na hełmie pojawiło się dużę pęknięcie w miejscu uderzenia mieczem, a przez otwór popłynęła krew. Kolejny cios uderzył w napierśnik krasnoluda zostawiając na nim głęboki wżer i pęknięcie. Następny cios chybił. Przeciwnicy przeszli kilka kroków miarkując ciosy i
wtedy Rhunar ponownie zaatakował. Jego młot rozbłysnął jakby sami Bogowie Przodkowie go prowadzili. Cios był błyskawiczny, Leon nie miał szans zareagować. Potężne uderzenie młota w głowe pogniotło doszczętnie hełm miedzianego rycerza. Siła uderzenia cofnęła go o krok.
Leon zachwiał się ale utrzymał na nogach. Każda normalna żywa istota nie przeżyła by takiego ciosu, ale ten rycerz musiał być chroniony przez najplugawsze z mocy. Leon próbował się zrewanżować ale szok po ciosie zaowocował trzema chybionymi atakami. Dopiero ostatni sięgnął celu. Silne uderzenie miecza pogniotło lewy naramiennik i prawie wytrąciło tarcze z ręki krasnoluda. Przeciwnicy zrobili odejście i ponownie na siebie natarli. Krasnolud uniknął ciosu Leona sam trafiając. Jednak ból w ramieniu nie pozwolił krasnoludowi uderzyć zbyt mocno i młot obił się od pancerza. Zdeterminowany rycerz chaosu uderzył widząc ,że krasnolud słabnie. Uderzenie w korpus rozpruło napierśnik krasnoluda zamieniając przednią płytę z złom. Na blachach powtórnie pojawiłą się krew. Cios w prawe ramię zgruchotał doszczętnie naramiennik ale siła w ramieniu krasnoluda nadal pozostała, choć brodaty wojownik zaczął chwiać się na wszystkie strony. Szybko jednak się otrząsnął i uniknął nadciągającego ostrza chaosyty. Zebrawszy wszystkie pozostałe siły Rhunar uderzył raz jeszcze. Cios był silny jednak zamiast trafić w głowę , młot uderzył w lewe ramię na wysokości obojczyka. Wgnieciona płyta i chrzęst kości dały znak ,że obojczyk Leona został złamany. Rycerz zatoczył się lekko, po czym ruszył jak rozjuszony byk. Albo krasnolud użył czarów ,albo sami bogowie zasłonili go ręką ponieważ dwa potężne ciosy Leona nie wyrządziły Rhunarowi żadnej krzywdy. Dopiero trzeci z rzędu cios, rozbił zbroję krasnoluda i przeciął kości prawego ramienia. Zbroja krasnoluda zmatowiała i straciła kolor. Rhunar wypuścił z ręki młot na ziemię ale nie dał jeszcze za wygraną. Rozpaczliwym atakiem tarczą ,krasnolud chciał położyć Leona ale było już za późno. Zbyt mało sił w ciele krasnoluda spowodowało,że chaosyta z łatwością uniknął ciosu po czym sam uderzył krasnoluda na odlew ogłuszając go. Rhunar upadł bez sił.>



<Leon>

<Ci dwaj ,których położyliście to napewno jacyś krasnoludzcy bohaterowie. Nie trafili ci się jak dotąd tak żywotni i utalentowani przeciwnicy z rasy krasnoludzkiej. Ledwo stoisz a walka trwa. Jest bardzo zażarta. Litmann osłania Cię abyś mógł dojść do siebie. Słyszysz szept swego pana. Pragnie abyś zgładził krasnoludzkich bohaterów. Ale masz wątpliwości, lepiej ich zwerbować niż zabić. Przydadzą się w pokonaniu twoich ciemiężycieli. Mutanty przedzierając się do wnętrza kopalni rodzierały kolejnych krasnoludów na strzępy sami jednak ponosząc straty. Desperacja długobrodych wzrosła po tym jak krasnoludzcy bohaterowie padli. Bestie ,któe przywołałeś są silne ale nie nieśmiertelne. Pod ciosami toporów i kilofów padły dwa mniejszcze i jeden duży mutant. Dziesięciu krasnoludów oddało za to życie. Kolejny duży mutant został dobity strzałami z kusz krasnoludów,które pokazały się za wami. Kolejny dostał szału i pobiegł do wnętrza kopalni jakby czując tam coś ciekawszego niż krew krasnoludów. Zostałeś tylko ty, Litmann i jeden duży mutant ,który Cię słucha. Przed wami czterech toporników osłania rudego krasnoluda z pistoletami. Za wami mierzy do was czterech kuszników. Brodate szczury tunelowe okazały się znacznie twardsze niż sądziłeś. Cieżko oddychasz, strasznie boli Cię głowa, widzisz trochę niewyraźnie przez pognieciony hełm. Tak trzeba to naprawić jak najprędzej. Uśmiechnąłeś się sam do siebie. Poczułeś podniecenie i zrozumiałeś. Jakiś wewnętrzny głos podpowiedział ci ,że gdzieś w tej kopalni ukryty jest spaczeń.>



<Ingwar>

<Ocknąłeś się. Leżysz bezwładnie na ziemi. Czujesz jak wycieka z Ciebie krew, bardzo powoli. Słyszysz szepty. >

-Jeszcze nie umieraj, jeszcze nie teraz...

<Otworzyłeś oczy i zobaczyłeś, że krasnoludy nadal walczą. Czterech toporników i Jordi starają się ubić wielkiego mutanta ,który jako pierwszy rozbił waszą formację. Niestety Rhunar leży nieopodal Ciebie. Jego zbroja jest zniszczona ale on jeszcze oddycha. Nie rusza się ale oddycha. Próbowałeś się podnieść ale nie masz siły. Coś cię przygniata>



<Rhunar>

<Mimo wszelkich starań uległeś. A tak niewiele brakowało. Jeszcze jedno uderzenie. Tylko jedno...Nic nie widzisz ale słyszysz ,że walka nadal trwa. Na moment mignęła przed tobą twarz Melisy. Jakże to kojący widok.
-Cokolwiek się stanie jestem z tobą Rhunarze <usłyszałeś jakby przez mgłę głos twojej ulubionej elfki>



<Graurabe>

<Hans wziął od ciebie dziesięć srebrników i ukłąnił się prawie jak dworzanin.>

-Cała przyjemność po mojej stronie. Jeśli będziecie mnie potrzebować to karczmarz pośle po mnie a ja sam się znajdę panie. Będę szukał, jeśli coś znajdę natychmiast Cię zawiadomię. Jeśli masz ochotę na białogłowę to zamawiasz ją do pokoju albo... Idziesz po nektar, to hasło dla uprzywilejowanych.

<Hans odszedł uśmiechając się grzecznie. Skupiłeś się na chwilę na karczmarzu>

-Praca? Byliście człowiekiem od zaopatrzenia, ważna funkcja. Mógłbym was zatrudnić na próbę. Oczywiście najpierw na przyuczenie tygodniowe co ,gdzie i za ile można kupić, a potem za pełną stawkę. Ale to chyba nie interesuje takiego światowego człowieka jak Ty panie.
<Karczmarz nalał Ci piwa i podrapał się po nadętych policzkach. >

-Nie ma szczurów i nie było. Podobno to zasługa Hrabiego. Jego słudzy rozsypująpo mieście jakiś specyfik ,który zabija szkodniki w zarodku. Nie wiem czy tak jest ale ja nie narzekam. Tak dobre miejsce chociaż ostatnio dziwne różne takie ludzie mówią. Ale ja klientów nie straszę...

<Rozejrzałeś się dyskrenie po sali. Wydaję się,że coś tych wszystkich ludzi niepokoi. Najczęstrze frazy jakie wpadły tobie w ucho to: blokada portu, inwazja złego, zejście się księżycy. Nie zauważyłeś na pierwszy rzut oka,żadnego maga. Kupcy z ochroniarzami , kupcy z wspólnikami, szlachcice z damami. Samotna dama?>

<Łaziki wyglądają dość konspiracyjnie. Szepczą bardzo cicho albo dają sobie jakieś znaki bo nic nie słyszysz. Razem sześć postaci. Trudno dojrzeć bo się zasłaniają mimo iż siedzą na środku. Sądząc po drogich ,wyglądających jak na zamówienie płaszczach, ludzie ci mają sporo pieniędzy albo okradli kogoś bogatego. Zachowują się spokojnie, aż nad wyraz. Trochę cię to niepokoi. Jedna z tych osób ma srebrny płaszcz.
Tak!! przypomniało ci się. Rozerwany zakrwawiony srebrny płaszcz, a potem stado stworzeń z piekła rodem masakruje mieszkańców miasta.>



<Alex, Skalf, Wilhelm>

-A więc nie jesteście słabi?? Tak myślałem skoro stary magiczny zgred zostawił was w spokoju. Twoja propozycja Alchemiku jest bardzo interesująca. Podpiszesz ,ze mną pakt ?? Moja wolność i piękne zdrowe ciało w zamian za waszą wolność i pergaminy. To chyba uczciwa wymiana.

<Kolumna tworząca postać zaiskrzyła i w ręcę "cienia" pojawił się kawałek jakiegoś pergaminu ze skóry. >

-Przeczytajcie i podpiszcie...własną krwią..hehe
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Cranmer]

Nie ukrywając zdziwienia przyglądałem się dłuższą chwilę Alexowi, ale on chyba na prawdę nie żartuje...

Taaak to chyba uczciwy pakt z demonem... jednak co nam pozostało ? W głębi duszy czuję, że jest to błąd, ale potrzebujemy tych zwojów aby uratować siebie i wyspę przed Chaosem. Jest pewna różnica przed wypuszczeniem jednego widma nazywającego się Albertem, a całą plagą chaosu... nie wiem kogo chcę oszukać. Nie mamy dobrego wyboru pozostaje więc wybrać nam mniejsze zło. Bogowie osądzą nasze działania.

- Za pergaminy, naszą wolność i bezpieczne opuszczenie tego miejsca poza zasięgiem gniewu hrabiego.

To może być największy błąd naszego życia...
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Rademenes]

-Dziękuję, Hansie - uśmiecham się do przewodnika - jeśli znajdziesz osobę, która ma problemy, chętnie jej pomogę.

<zwracam się do karczmarza>

-Mogę zająć się tym, co może wystraszyć Twoich klientów. Robiłem to już przedtem. Opowiedz mi o tych niepokojących doniesieniach, a postaram się, by nie zepsuły Ci interesu

<zastanawiam się - samotna dama czy mąż w srebrnym płaszczu? Najpierw mężczyzna, potem rozmowa z panią>
<po rozmowie z karczmarzem podchodzę do człowieka w srebrnym płaszczu>

-Witaj, panie. Jestem Gerhard zwany Łowczym, przybywam z Marienburga. Szukam pracy. Wybacz moją śmiałość, ale odniosłem wrażenie, że jesteś ważną osobą i że do Ciebie powinienem się zwrócić. Często polegam na swoim instynkcie, jak dotąd - z powodzeniem. Moim ostatnim pragnieniem jest jednakże zepsucie Twego wieczoru. Powiedz słowo, i odejdę.