forum.drachenfels.pl

[Jaracz]

Opuszczam rękę i znów wspieram się na kiju.

- Lestat - zwracam się do towarzysza - opowiedz o wszystkim mistrzowi Geltowi zgodnie z prawdą. Wiesz czemu odchodzę. Felix - zwracam się do ucznia Vendoma wyciągając pękatą sakwę - tu są kolegialne pieniądze. Zwróć je proszę do kolegium złota.

Kładę sakwę na ziemii i robię kilka kroków w tył.

- Rash... - mówię do przyjaciela - dziękuję.

- Bywajcie!

Odchodzę.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Cranmer]

- Cud, że kolegia się nie posypały w 9 piekieł do tego czasu skoro walczą miedzy sobą... Nie przeszkadzaj sobie człowieku każdy czegoś tu szuka po co mamy sobie przeszkadzać ?

< mówię do nieznajomego. ' Rev obserwuj magów ciekawi mnie co teraz zrobią ? ' Przyglądam się nieznajomemu i badam jego aurę, czy on też jest jakimś dziwnym magiem czy tylko wojownikiem ? >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Ethereal]

Po dłuższej chwili dopiero dotarło do mnie, że wygrałem walkę z demonem. I to w... bardzo łatwy sposób. Czuję się dziwnie, jakbym... oszukiwał?

Odpędzam te szalone myśli, podobnie jak pozostałe resztki mroźnych mocy. Bestia Chaosu została odesłana. Goro dostał znów wpierdol. Jestem zadowolony. Moje ego jest usatysfakcjonowane.

Na razie.

Obserwuję z ciekawością i niepokojem pokaz sztucznych ogni, który zaprezentował Wielki Nekromanta w tandemie z tym dziwnym piro-liszem. Jeszcze bardziej jestem zdziwiony wynikiem tejże walki, aczkolwiek jestem poniekąd uradowany - jeśli wygrałby któryś z nich, my mielibyśmy problem.

O czym pozostali obecni tutaj ludzie chyba sobie nie zdają sprawy.

Dzień obfitował w interesujące zjawiska, toteż widziałem przed sobą "walkę" dwóch imperialnych kolegiatów. Od razu przypomniały mi się czasy bycia uczniem, kiedy to musiałem ciągle, na każdym kroku i zawsze ścierać się ze swoimi męskimi rywalami oraz kobiecymi "siostrami" które całkowicie zdominowały "Kolegium Lodu". Najwidoczniej dla imperialców pojedynki między magami o byle gówno są dziwne - sądząc po minach wszystkich dookoła i zachowaniu obu zainteresowanych.

Wzruszam ramionami bez słów. Zebrani wokół mogą już wyraźnie zauważyć (po małym odtajaniu szronu i sopli z twarzy i ubioru), że oberwałem i obrzygałem swoje, jestem cały mokry i... odmłodniałem.

Jeszcze tego dokładnie nie widać, ale przeszedłem prawie całkowitą metamorfozę. Natężenie Magii Tła, Przekleństwa Tzeentcha i prawie całkowite zespolenie z Lodem podczas walk na śmierć i życie z wykorzystaniem najpotężniejszych mocy sprawiło, że znikł mi całkiem zarost z twarzy, włosy i brwi stały się srebrno-białe czy tam srebrno-szare, oczy przybrały błękitny kolor, tatuaż mocy na policzku znikł, a cała moja sylwetka stała się bardziej wychudzona, co widać najbardziej po twarzy.

Kiedy ujrzę siebie w lustrze, przeżyję szok...

- Wybaczcie... mistrzowie z Imperium... ale... <wzdycham ciężko> Co byście powiedzieli na mały odpoczynek w tej pamiętnej tawernie tileańskiej? No, chyba że wolimy eksplorację tych ruin i dobicie pozostałych Tzeentchian - jeśli takowi są.

Odpierdoliliśmy kawał zajebistej roboty. Ktokolwiek uszedł teraz z życiem z naszych wrogów, z pewnością jest osłabiony. Odesłanie demona, zabicie Championa Khorne'a, ucieczka Goro Kasahary, śmierć kilku innych wrogów - Mrocznego Zira czy niektórych Tzeentchian... W zamian ledwo parę ran u każdego i jeden Astromanta.

Wbrew wszelkim oczekiwaniom uśmiecham się. To jest sukces. A szczególnie mój osobisty.

Zastanawiam się nad tym powrotem do karczmy w tamtym tileańskim mieście... tak, to by było dobre. Zostawiłem tam kobietę, której kobiecość przykazałem sobie prześwidrować mym czarodziejskim prętem po raz drugi...
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[pawelczas]

- Wiedziałem, że to tak się skończy...
Westchnąłem tylko, obwiązując ręce rękawami szaty. Podszedłem do Zira i poklepałem po ramieniu...
- Pięknie, kurwa. Pięknie. Położymy go koło tego Khornisty- będą do siebie pasowali...
Uśmiechnąłem się lekko i podszedłem do Vendoma. Wziąłem go na barki i zacząłem prowadzić. Na statku go opatrzę.
_________________
Manfred, Rycerz Płonącego Słońca- Wichry Północy
Robert, Błędny Rycerz z Bretoni- Miasto
Lafel, Łowca-Zwiadowca- Sylvania

[kain]

Kerro

Skupiłeś się na mężczyzny w czerni, wytężając wszelkie zmysły. Z początku zdawał Ci się być zwykłym śmiertelnikiem, zwykłym wojownikiem, lecz gdy spojrzałeś mu w oczy ujrzałeś coś w nich niepokojącego. Oczy mężczyzny były czarne niczym noc i puste. Głębia mroku kryjąca się w nich sięgała w głąb twego umysłu. Ujrzałeś jakąś mroczną istotę kryjącą się w cieniu a jej rozżarzone czerwone,, niczym pulsująca krew, ślepia wpatrywały się w Ciebie powodując iż odczułeś strach. Istota zaczynał wyłaniać się z tego mroku i kierować się w Twoją stronę i gdyby nie to że to wszystko działo się w Twoim umyśle zacząłbyś uciekać. Ujrzałeś jak twór chaosu zaczyna przybierać materialną i fizyczną powłokę więc szybko wycofałeś swe myśli i powróciłeś do normalnego świata. Mężczyzna w czerni wyjął miecz który pulsował magiczną aurą i rzekł do Ciebie:

- TwĂłj smrĂłd mi przeszkadza tak samo jak odĂłr Twego sługusa – oczy jego zapłonęły ogniem

Veit rozszerzył z niedowierzania oczy i zaczął „trząść” się z wściekłości. Jego Ĺşrenice powiększyły się a usta wygięły się w morderczym grymasie. Zaczął sięgać po broń…
Spojrzałeś na katakumby. Całe wejście legło w gruzach, przygniecione odłamkami skał do których ruszenia potrzebne były by giganty. Nie widzisz innych wejść a jak wygląda w środku droga to nie wiesz. Być może i dół został zawalony tak że na zawsze pogrzebano tajemnice skrywane w środku. Mężczyzna w czerni spokojnie czeka na to co zrobicie. Na jego twarzy maluje się pewność siebie i duża doza wiary we własne siły. Albo wy go nie doceniacie albo on was..

Zir

Ruszyłeś przed siebie, choć czułeś wzrok towarzyszy na swoich plecach. Nikt Cię jednak nie zatrzymywał a ty szedłeś aż dotarłeś na brzeg gdzie czekała na Ciebie mała łódka obsadzona piratami z Natalią na czele. Na Twój widok uśmiechnęła się i rzekła tylko:
- Cieszę się Ĺźe jesteś słownym człowiekiem – wskazała Ci miejsce na łódce.
Ruszyłeś z nią, płynęliście jakimiś mniejszymi zatoczkami których na pewno nie ma i nie będzie na mapie. Dotarliście w końcu do brzegu. Szliście cały dzień aż w końcu znaleźliście się przed bramą olbrzymiej fortecy której część wykuta została ze skały. Na flankach powiewają flagi z wesołym Rogerem. Serce zaczęło Ci bić szybciej a dłonie mimowolnie zacisnęły się. Żelazne kraty zaczęły się podnosić do góry a Natalia wskazała Ci gestem dłoni byś ruszył i mimowolnie rzuciła z uśmiechem na ustach:

- Uśmiechnij się, to będzie Twój dom przez najbliższy rok. Czyżbyś się bał ?

Vendom / Lestat / Wilkomir / Manfred

Gdy juĹź Vendom doszedł do siebie ruszyliście w powrotną drogę. W oddali widzieliście mężczyznę w czerni ktĂłry stał naprzeciw dwĂłm magom Tzeentcha. Nawet gdybyście chcieli mu pomĂłc to ogień rozprzestrzeniający się i kierujący się w waszą stronę uniemoĹźliwia to. Czujecie się poza tym zmęczeni i macie powoli dość walki. Postanowiliście Ĺźe udacie się w swoją stronę a skoro Ĺźyczeniem Linoge’a było iść tam to jego sprawa. Choć to brutalne to jednak rzeczywiste. Dotarliście do brzegu gdzie czekała na was łódka. Przygotowaliście się do wypłynięcia i ruszyliście ….


Vendom / Lestat Imperium

Wilkomir / Manfred Tilea
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Jaracz]

Dopiero teraz, patrząc na te surowe mury ukrytej fortecy i powiewające na niej pirackie flagi, doszło do mnie na co się zdecydowałem. Otworzyłem się na heurystyczne wnioskowanie. Już nie powrócę do kolegium, które mnie wychowało. Przyjąłem rolę zdrajcy, a pobudki są teraz nieważne. Gdy na horyzoncie pojawi się bandera Imperium podniosę rękę przeciwko niewinnym, których obiecałem niegdyś chronić. Jeśli królowa rozkaże, będę zabijać. Wierny Imperium przehandlowałem swoją lojalność za powodzenie misji i nie ma już odwrotu. Nie chcę wracać. Owoce tego spostrzeżenia wprawiły mnie w dreszcz, ale odkryłem, że nie czuję żalu. Już nie czuję pustki, którą pozostawił po sobie Jonas. Odrodziłem się, wtedy gdy On umierał w ogniu. To nowa ścieżka dla mojego życia. Akceptuję ją.

Prostuję się i podnoszę lekko głowę. Odwzajemniam jej uśmiech.

- To nie strach moja Pani. To ekscytacja początkiem nowego życia.

Ruszam w obręb murów.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Cranmer]

< Unoszę brwi i moje źrenice się rozszerzając kiedy widzę miecz... powstrzymuje gestem dłoni Veita. 'czarne ostrze... ale jednak to chyba nie ten sam... ciekawe naprawdę ciekawe... co istota taka jak on, bez wątpienia z piętnem chaosu na duszy robi w towarzystwie magów kolegium???! ' skupiam wzrok na 'człowieku' zaciskam ręce na kosturze i rozprostowuje skrzydła. >

- Ja bym raczej powąchał samego siebie bo sam nie pachniesz fiołkowymi perfumami, rzekłbym nawet, że jesteś wcieleniem demona, co jest odrobinę nie dorzeczne gdyż zbratałeś się z tamtą bandą debili... nie ma potrzeby toczyć bezsensowną wojnę z kimś kto oddał swoją duszę w mrok, kiedyś w końcu staniesz po stronie prawdy.

< pstrykam palcami i słowami 'Oloth kri'sha l' ssussun.' przywołuję 'Mgłę Dhar' po czym uderzając kilka krotnie skrzydłami unoszę się w powietrze dalej skrywając się w mroku mówię beznamiętnie >

- Bywaj dziwny człowieku jeszcze się spotkamy. Wypatruj znaków na niebie.

< kiedy oddalimy się od tego miejsca rozpraszam mgłę i mówię do Veita. >

- Wracamy do siebie.

<' Rev TY teĹź z nami wracasz ' >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Zir

Weszliście w głąb fortecy, gdzie piraci już czekali na swoją królową. Wszyscy pokłonili się jej z szacunkiem lecz na Ciebie patrzyli złowrogo, jakby z zazdrością i zawiścią. Szliście uliczkami, mijając chłopców udających piratów walczących na drewniane miecze, kowali zakuwających w ogniu broń, domy w których kobiety przygotowywały jadło dla swoich mężów aż w końcu dotarliście do dużego domu, który przypominał willę. Weszliście do środka, mijając dwóch strażników uzbrojonych w miecze i pistolety. Natalia gestem dłoni kazała Ci iść za sobą, co też uczyniłeś. Całą drogę szliście już w milczeniu a ty ciągle czułaś na swoich plecach wzrok. Wiedziałeś że każdy Ci się przygląda, ocenia i zastanawia się co tutaj robi obcy. Przyglądałeś się ścianom na których wisiały obrazy przedstawiające poprzednich pirackich przywódców i zauważyłeś że każdy z nich był mężczyzną. Jeden nawet wydawał Ci się znajomy, lecz nie miałeś czasu dokładnie się przyjrzeć bowiem Ci z tyłu pchnęli Cię do przodu poganiając. Poza malowidłami na ścianach wisiały różne bronie, niektóre nawet nie pochodziły z tego kontynentu. Willa jest dość duża bo zauważyłeś, że jest zrobiona z trzech pięter ale Ciebie zaprowadzono do największej auli na dole. Natalia usiadła na złotym tronie a obok niej stanął Edward, pirat którego wcześniej już poznałeś na statku. Przyglądała Ci się przez chwilę a następnie rzekła spokojnie:

- Dobrze, a więc co dokładnie potrafisz robić Panie Zir ? – jej oczy są chłodne niczym lĂłd


Kerro

Góry Krańca Świata, Mroczne Ziemie
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Jaracz]

- Pani - wykonuję lekki ukłon - Umiem zmieniać rzeczywistość. Jestem taumaturgiem metalu. Zaprowadź mnie do map i zdradź mi swoje plany, a posłużę radą. Zaprowadź mnie do pracowni, a posłużę Ci sztuką alchemiczną. Zaprowadź do portu, a wskażę twym ludziom ukryte uszkodzenia statków. Rzuć mnie na morze, a wzmocnię wytrzymałość żagli podczas sztormu. Podczas abordażu wzmocnię broń Twoich piratów, a osłabię skuteczność przeciwników. Powiedz słowo, Pani, a choć nie lubię, będę zabijać w Twoim imieniu.

Przez cały czas patrzę w jej kierunku. Przy ostatnim zdaniu jednak opuszczam głowę.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[kain]

Zir

Natalia roześmiała się gdy wspomniałeś o zabijaniu, a po niej cała sala huknęła gromkim śmiechem. Piratka jednak uciszyła wszystkich po chwili unosząc rękę do góry.

- Panie Zir, widzę że i rozbawić Pan umie. To świetnie - jej głos jest nadal słodki choć widzisz jak kąciki jej ust zaczynają się rozszerzać w uśmiechu

Edward coś jej szepnął na ucho a ta tylko kiwnęła głową.

- Panie Zir dobrze, pierw zajmiemy się sprawdzeniem stanu naszej zbrojowni, potem statków, fortyfikacji i na koniec powie Pan nam co mamy zmienić. Porozmawia Pan z kowalami i zbrojmistrzami i jeśli ich produkty mają wady pomoże im Pan to zmienić. Co Pan, Panie Zir potrzebuje by spełnić me życzenie? - jej głos znowu stał się chłodny i ostry

- Ma Pan czas do jutra rana bowiem weźmie Pan udział w naszych ćwiczeniach i codziennych zajęciach. Nie obchodzi mnie Pan kim Pan był, teraz zajmie się Pan tym co każdy tutaj w tym miejscu. Od jutra zacznie Pan poza swoimi "specjalnymi" zajęciami w pomocy utrzymania porządku na statku, będzie Pan szorował pokłady, jako że zna Pan pismo i języki pomoże Pan dokształcić nie których z nas, a także przekaże Pan nam część swojej wiedzy z zakresu wyrobu metali. - pokazała gestem ręki że możesz przemówić
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Jaracz]

Na tysiące dziewic... czasu mi nie starczy na to wszystko. Nie sądziłem też, że rzuci mnie do szorowania pokładów. Nic to... obiecałem jej posłuszeństwo i to będzie mur, o który odbije się każdy mój sprzeciw. Witaj żeglarskie życie... ahoj.
Poprawiam okulary i zastanawiam się dłuższą chwilę.

- Do zwykłych badań nad wyrobami waszych kowali i zbrojmistrzów nie potrzebuję nic, prócz tego co macie już w warsztatach. Może jedynie przewodnika. Będę za to potrzebował dużo papieru, tusz, pióra i kredę. Później będę potrzebował salę na badania alchemiczne. Wolałbym też osobiście złożyć zamówienie u rzemieślników, którzy będą odpowiedzialni za jej wyposażenie. Będzie tam też dużo szkła i wrażliwych urządzeń, dlatego wolałbym aby ta sala była zamknięta dla większości osób.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[kain]

Zir

Natalia kiwnęła porozumiewawczo głową i wstała. Wraz z nią wstali wszyscy i tak jak ona opuściła komnatę. Ty zostałeś wraz z Edwardem i jeszcze jednym młodym chłopcem. Pirat podszedł do Ciebie i rzekł:

- Adam - wskazał ręką na chłopca - będzie Twoim przewodnikiem. Dostarczy Ci niezbędnych rzeczy a także wskaże Ci Twoją komnatę i zaproponuje miejsce na pracownię. Wszystkie zamówienia będziesz jemu przekazywał a on już się tym zajmie.

Edward machnął ręką i chłopiec podszedł. Miał może piętnaście lat. Twarz jego jeszcze nie wie co to zarost, ale dłonie wiedzą czym jest ciężka praca. Jest troszkę większej postury od Ciebie i ma na sobie koszulkę z krótkim rękawem i skórzane spodnie. Za pasem ma schowany nóż. Na głowie ma założoną białą chustę z pod której wystają rudawe kępki włosów.

- Poznajcie się i chwilę porozmawiajcie a potem Adamie dopilnuj by Jonas von Zir dostał to czego potrzebuję i pamiętaj że jesteś odpowiedzialny za niego i także za to by wykonywał swoje obowiązki należycie - rzekł pirat po czym wyszedł zostawiając Cię z chłopcem sam na sam
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Jaracz]

Żebym wykonywał swoje obowiązki należycie? Ona chyba nie zrozumiała, że dla mnie nie ma już powrotu...
Otrząsam się z posępnej myśli i zwracam uwagę na Adama.

- Witaj. Co dokładnie do tej pory słyszałeś o czarodziejach?
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[kain]

Zir

Chłopiec spojrzał na Ciebie lekko przestraszony i rzekł:

- Tatko mówił żeby omijać magusów bo to zmieniają ludzi w żaby czy inne robactwo ale tatko też mówił że jak się takiemu czarownikowi bebechy rozetnie mieczem to zamiast krwi ciemna posoka wypływa..

- No ja ten, magusa to nigdy nie spotkałem Panie ... a mamula, ale to jak byłem malutki, powiadała że taki to rogi z głowy wyrastają w zamiast oczy to dwa żarzące się jak węgiel kryształy mają no i że porywają malutkie dzieciory..

Chłopiec cofnął się o krok mierząc Cię wzrokiem....
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Jaracz]

- Taaaak....

Wielki zły i rogaty czarnoksiężnik z żarzącymi się węgielkami zamiast oczu rzucony do szmat na pokładzie statku, mając miast różdżki wiadro.

Nagle, nie mogąc się powstrzymać, wybucham śmiechem. Nie chcąc jednak wprowadzać chłopaka w jeszcze większą konsternację poważnieję po... krótkim czasie.

- Rogi i węgielki... Chodźmy. Opowiesz mi wszystko po drodze. Zaprowadź mnie najpierw do mojej komnaty Przede wszystkim opowiedz mi o hiera... kto tu jest ważny. Potem Ci powiem co potrzebuję... umiesz czytać?

Pewnie nie. Jak już chłopak pokaże mi moją komnatę, najpierw ją sobie oglądam pobieżnie, zostawiam torbę z rzeczami potrzebnymi do podróżowania i proszę chłopaka by mi pokazał pracownię.

- Będę potrzebować dużo papieru, tusz i pióra gęsie. Do tego mały nożyk. Poza tym potrzebuję kredę oraz kilka tablic z czarnego kamienia o takich - zakreślam w powietrzu zarys kwadratu o boku 30 cm - zapamiętałeś? To prowadź do kowali.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic