forum.drachenfels.pl

[Anubis]

Wołam do Lectera:

-Inkantuj zaklęcia, dopilnuje by on nie mogl robić tego samego!

Rzucam zaklecie dzięki ktoremu moja kosa stanie sie magicznym orężem. Nacieram na wroga wzmocniony swoim czarem i za wszelką cenę staram sie niedopuścić by wampir był zdolny do rzucenia czaru.

Pierwszym ciosem staram się przeciąć kolana wroga. Wykonuje ruch niemal identyczny do ścinania zboża.
_________________
Lily et Pique: Orderic du Limont

[kain]

Ambrosius

Lucter zaczął inkantować zaklęcie i domyśliłeś się nawet jakie lecz nekrarcha skończył pierwszy... Potężna nekromancka moc uderzyła w Kolegialnego Maga a ten nie zdążył się obronić.. Był zbyt słaby ... mentalnie... widzisz jak z jego rozdziawionych w niemym krzyku ust zaczyna się wydobywać esencja życia... Nekrarcha drugą ręką wyjął mały flakonik do którego owa esencja wleciała... Lucter padł martwy....


Zmaterializowałeś kosę..i ruszyłeś na wampira... Pierwsze cięcie zdołał on uniknąć lecz drugie trafiło go na wysokość uda.. Wampir ryknął i wyzwolił zaklęcie ze swojego kostura.... Kilka przezroczystych kul stworzonych z mrocznej magii trafiło Cię... przeleciałeś kilka metrów... Nekrarcha zaczyna znowu coś inkantować... coś mrocznego.. wyczuwasz jak splugawiony wiatr Shyish subtelnie muska Cię wchłaniając, niegroźnie na szczęście, twoje siły życiowe... lecz to tylko przedsmak tego co zamierza na końcu rzucić wampir


Kerro

Veit wraz z Tobą zaczął inkantować zaklęcie.. Hiril wraz z Mercantem zaczęli również wplatać w nie swoje pomniejsze zaklęcia... Dhar wyło niczym sztorm stulecia... jego mroczna esencja wchłaniała się w wasze ciała... Ziemia drży pod wpływem skumulowanej energii... Skończyliście ułamek sekundy przed liszem... Pierw pognały różowe płomienie które otoczyły nekromantę a następnie potężna fala ognia a dokładnie słup ognia buchnął w miejscu gdzie on stał. Wysoki na 3 metry...sprawił iż jego ofiara dosłownie znikła w objęciach płomienia . Następnie dwa płomienie które krążyły uderzył w środek słupa i usłyszeliście ryk lisza..pełen bólu..cierpienia..gniewu...zaskoczenia... Lecz nim słup opadł poczuliście jak mroczne wiatry ponownie się zebrały i uderzyły w Veita..pierw...

Ten krzyknął tak że aż Mercant się odsunął mechanicznie... Veit padł na ziemię a z jego oczów wydobył się dym...złapał się rękami za głowę i zaczął rwać włosy z głowy, jakby był w amoku, i krzyczeć jeszcze głośniej i przeraźliwiej... Kerro spojrzałeś na niego i dostrzegłeś iż Pan Zmian zadecydował zabrać mu potęgę i moc... Veit stał się ofiarą igraszek Architekta...

Wiatry ponownie się zebrały i uderzyły w Ciebie..raz..drugi...lecz nic Ci się nie stało...dziwne... Spojrzeliście na lisza... nie żyje..został spopielony na amen... Spojrzeliście w kierunku Zamku i wyczuliście iż dwie potężne moce się ze sobą wkrótce zmierzą... Dhar i Fioletowy Wiatr zmagały się ze sobą... a to co żyło do końca umierało i zmartwychwstało..po kilka razy na sekundę....
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

< zasłoniłem uszy kiedy Veit krzyczał, oddycham ciężko... jestem zaskoczony przebiegiem spraw. Efekt zaklęcia wypełnił moje oczekiwania zabijając na dobre to ścierwo jednakże jego siła i konsekwencje...

' Veit został wygaszony nie wiem na jak długo... może nawet na zawsze? Ale te dwie fale energii przeszły przeze mnie bez odczuwalnego efektu... co się właściwie wydarzyło ? Magia nie ma granic więc mogło się wydarzyć cokolwiek... gdziekolwiek... a może nawet zaistnieć z opóźnieniem... '

Rozpraszam zaklęcia ochronne i odchodzę na bok. >

- Trzeba oddalić się od tego miejsca... nasz pokaz mógł zwrócić uwagę niechcianego towarzystwa... potem będziemy mogli odpocząć kilka minut i ruszyć na zamek... coś się tam zaczęło i mam przeczucie, że to ważna sprawa. Jeśli Veit nie da rady iść do macie go przenieść, przetoczyć lub ciągnąć za mną, jasne ?

< upewniam się, czy aura nekromanty i jego magicznych przedmiotów zniknęła całkowicie, następnie przesyłam informację do chowańca 'Rev jeśli dostrzeżesz cokolwiek melduj szybko ' . Kiedy oddalimy się od tego miejsca poświęcam kilka minut - nie dłużej - na medytacje i uspokojenie zmysłów. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Kerro

Chwilę odpoczęliście i ruszyliście przed siebie. Stanęliście na skarpie i spojrzeliście w dół. Widzisz ze swoimi sługami jak jakiś Magister Kolegium Śmierci walczy z wampirzym-nekrarchą. Choć wampir-mag przewyższa go szybkością i siłą to wola walki wyrównuje ten pojedynek. Obaj zaczęli się okładać zaklęciami a co jakiś czar Magister przypuszcza ataki kosą - jednym słowem odważne...

Spojrzałeś na mury zamku. Tam teĹź dostrzegłeś Manfreda Von Carsteina.. przywĂłdcę rodu Von Carstein, spadkobiercę Vlada... Widzisz jak ubrany w lekką czarną zbroję z mieczem w ręku atakuje innego wampira o blond włosach. Ten jest ubrany w złotą zbroją od ktĂłrej emanuje bardzo potężna magia, tak samo jak od jego dwĂłch toporĂłw ktĂłrymi powstrzymuje ataki Manfreda. Władca Zamku Drakenhof wyjął jakąś róşdĹźkę i wystrzelił z niej jakiś promień w blondasa. Siła eksplozji przerzuciła go przez długość muru. Manfred chyba uśmiechnął się i schował róşdĹźkę. Miecz wbił w ziemię i zaczął coś inkantować lecz blondas nie pozostał mu dłuĹźny i z bransolety na jego nadgarstku rĂłwnieĹź huknął snop energii a dokładniej ognia… Manfred ryknął i chwycił za miecz i przypuścił szarżę.. Pierwsze uderzenie blondas sparował dwoma toporami a siła uderzenia sprawiła iĹź zachwiały mu się nogi ale drugie cięcie juĹź zbił jednym wyprowadzając kontruderzenie. Ostrze topora przejechało wzdłuĹź tułowia po lewej stronie. Von Carstein cofnął się o kilka krokĂłw brocząc krwią z wyciągniętym mieczem przed siebie. Przypuścił kolejny atak zataczając młynka nad głową. Blondas na to czekał i dosłownie sekundę po tym jak Manfred wyprowadził cięcie na jego szyję ten zrobił unik i odciął mu dłoń jednym z toporĂłw. Drugi natomiast wbił mu w bark. Manfred upadł na kolana a blondas wyjął miecz przewieszony przez plecy i wbił mu w plecy tak Ĺźe wyszedł na wylot przez jego klatkę piersiową. Ogień buchnął z miecza a Manfred ryknął tak głośno Ĺźe nawet Wy usłyszeliście. Blondas wziął topĂłr i ściął mu głowę. Wyjął miecz i schował do pochwy a topory na chwilę odstawił. Znalazł jakąś linę i przewiązał trupowi wampira nogi i wyrzucił go zza flanki. Trup „ostatniego” z Von CarsteinĂłw zaczął dyndać z murĂłw Zamku Drankenhof- siedziby rodu.

Spojrzeliście w dół i zobaczyliście jak do dwĂłch jeĹşdĹşcĂłw dołącza blondas ktĂłry zmaterializował się z postaci mgły. Spokojnie patrzą na ostatni rozgrywający się pojedynek. Do wrĂłt zamku podjechał mężczyzna z kosą w dłoni i od ktĂłrej biła niesamowita aura..śmierci…Fioletowy Wiatr tańczył wokół niego „ochoczo”… Nawet Ty sługa Tzeenta czujesz respekt wobec tej osoby. Poznałeś go bez trudu po ciężkich szatach w kolorze purpury – to sam Patriarcha Kolegium Śmierci. Naprzeciw niego stanęła rĂłwnie potężna istota. Dopiero gdy zdjęła kaptur rozpoznałeś ją. Czaszka w ktĂłrej oczodołach paliły się dwa rubiny i śmiech… W ręku trzymał róşdĹźkę czarodziejską a na głowie diadem z czerwonym rubinem od ktĂłrego rĂłwnie bije magia. Nagash Pierwszy nekromanta wskazał palcem w stronę Patriarchy i rzekł:

- Witaj Patriarcho a raczej Ĺźegnaj…

A potem słowa przemieniły się w inkantacje. Obaj zaczęli czarować jednocześnie. Widać gołym okiem iĹź Patriarcha wkłada w To wszystkie swoje siły. Skończyli jednocześnie i dwie potężne fale mocy uderzyły w siebie. Wybuchł moĹźe nie poczynił zniszczeń fizycznych ale nawet Wy poczuliście Ĺźe coś wam odebrało trochę Ĺźycia. Zwykłe muśnięcie. Dwaj magowie znowu rozpoczęli inkantacje i tym razem pierwszy skończył Nagash. Strumień czarnego światła pomknął ku Arcymagowi i otoczył go. Patriarcha upadł na kolano lecz po chwili wyszedł zwycięsko z tej prĂłby sił. I wyprowadził kontratak.. seria kościstych pociskĂłw pomknęła ku Nekromancie lecz rozbiła się o zaklęcia ochronne. Kolejne minuty walki przewaĹźyły szalę zwycięstwa na stronę Nagasha, ktĂłry krok po kroku pozbawiał Patriarchę jakichkolwiek osłon nie unikając ściągnięcia na siebie wzroku Pana Przemian ktĂłry co rusz „obdarowywał” ich jakimiś niespodziankami. W końcu obaj znowu zaczęli inkantować potężne zaklęcia. Patriarcha wezwał olbrzymi strumień Shyish wokół siebie i uderzył w Nekromantę pozbawiając go znacznej części sił witalnych, lecz ten nie pozostał dłuĹźny… Potężna fala mocy wypłynęła z gardła lisza i poturbowała strasznie ciało Viggo. Krew nie zdąża wsiąkać w ubranie dobrze gdy kolejne rany nasączają szaty Patriarchy. Arcymag Kolegium padł na ziemię i powoli wstaje… Kerro wyczuwasz iĹź znacznie osłabł z sił, lecz sam zacząłeś się zastanawiać czy Ty byś przetrwał taką nawałnicę. Wielki Nekromanta przygotowuje kolejne zaklęcie.. jego słowa odbijają się echem a dłonie w bardzo szybkim tempie wykonują bardzo skomplikowane sekwencję gestykulacji. Hexensohn nie pozostał dłuĹźny skupił się… opierając się na kosturze… Kerro dostrzegasz jak fioletowy wiatr nadciągnął „zewsząd” otaczając Patriarchę. Przypominało to nadchodzącą burzę piaskową, ktĂłra niszczy wszystko co napotka na swojej drodze…. Nagash skupił mroczną Dhar i raz po raz wykonywał dziwne ruchy rękoma w powietrzu. Dhar pochłonęła go dosłownie sprawiając iĹź na chwilę przestał być widzialny, jakby gęsty ciemny dym go poĹźarł. Skończyli jednocześnie. Wyczułeś jak ziemia drĹźy, a rośliny usychają, drobne robactwo umiera w ułamku sekundy i dwie potężne fale znowu pomknęły ku sobie… Pierwszy trafił Patriarcha i Nagash‘em wstrząsnął dreszcz.. zauwaĹźyłeś jak kołysze się na nogach prawie upadając. Ujrzałeś jak jego oczy pierw robią się szare, potem białe i zaczynają czarnieć jakby coś odbierało mu wolę Ĺźycia, jakby coś wysysało z niego esencję Ĺźyciową lecz gdy juĹź miały całkowicie poczernieć rozbłysły krwistą czerwienią w blasku Mannslieba, a blisko jego rogĂłw pojawiły się gwiazdy, a Lisz wydobył z siebie tryumfalny ryk. Spojrzałeś potem na Patriarchę… i dostrzegłeś jak czar Nagasha dosięga Patriarchy… Mroczna chmura otoczyła go a następnie wsiąkła w ciało Arcymaga. Ten zacisnął dłonie kurczowo na kosie i uklękł na jedno kolano… Kerro wysiliłeś wzrok i dostrzegłeś jak aura magiczna Patriarchy zaczyna słabnąć w końcu krzyknął i zobaczyłeś jak jego ręka rozsypuje się w proch. Fala bĂłlu przeszyła Arcymagiem a Nagash skupił się ponownie na nim… zacząć jakby dokańczać inkantacje i zobaczyłeś jak Viggo Hexensohn, Arcymag i zarazem Patriarcha Kolegium Śmierci walczy o Ĺźycie, walczy mentalnie lecz kaĹźda chwila osłabia go, krzyk bĂłlu spowija jego ciało aĹź w końcu zastyga w bezruchu… by rozsypać się na wietrze… Nagash rĂłwnieĹź jest wycieńczony a w dodatku ten czar zwrĂłcił uwagę Pana Zmian. Ciałem Nagasha wstrząsnęły spazmy, poczym chwycił się za klatkę i ryknął… Po chwili jednak wstał, ciało dla niego to tylko pojemnik więc rany fizyczne nie zadają mu takiego bĂłlu jak te ktĂłre atakują jego mentalność czy esencję magiczną. Zabrał ze sobą kostur Patriarchy i zniknął w murach zamku… Tak oto zginął drugi z PatriarchĂłw Kolegialnych…

Blondas i jego dwaj towarzysze, choć kim są nie wiesz gdyĹź oboje mają płaszcze i kaptury zarzucone na twarz Ĺźe nie sposĂłb rozpoznać kim są owi jeĹşdĹşcy, ruszyli gdzieś na południe….
Magister gdzieś znikł w mrokach… wampir nekrarcha takĹźe… A wy stoicie w milczeniu… Pierwszy odezwał się Hiril:

- Mistrzu… co teraz ? – w jego głosie słychać wyraĹşnie strach a moĹźe obawę Ĺźe zechcesz udać się do Zamku zmierzyć się z nekromantą…

_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

- Jeszcze nie wiem... wojny wampirĂłw, powrĂłt Nagasha...

< ' Jasna cholera... Van Horstman, Hexensohn, obaj byli silniejsi ode mnie, nie co się oszukiwać... polowanie na osłabionego Nagasha to i tak niebezpieczna sprawa biorąc pod uwagę kogo mam ze sobą... potrzeba mi informacji ... ' >

- Cisza, nie ruszać się, nic nie mówić nic nie robić.

< siadam na ziemi i skupiam swoją wolę, oczyszczam umysł i zaczynam szeptać modlitwy do Tzeentcha aby obdarzył mnie darem jasnowidzenia... muszę się dowiedzieć co planuje Nagash i co przygnało tu istotę zdolną pokonać Von Carsteina... >

- Pahntar ussta solen ulu lil aster, jous uns'aa l' klezn nindel orn shinul, kus uns'aa Dosst dumoas ji usstan xal kla'ath Dos.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Kerro

Twój Pan zesłał na Ciebie wizję: przeszłości, przyszłości i czegoś co może a nie koniecznie musi się wydarzyć. Sam wiesz jak kręte ścieżki bywają Architekta. Obudziłeś się patrzysz na swoich towarzyszy. Veit odzyskuje przytomność i moc.. powoli.... Czas nagli.... Czas wyboru
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

< Wstaję i rozcieram skronie, nie odzywam się przez dłuższą chwilę myślać intensywnie... ' Wizje... im więcej zobaczysz tym więcej wątpliwości... a więc Erhart podąża w tym samym kierunku co ja... Kolegia mają tyle czelności aby wtykać się we wszystko pomimo własnych problemów... Vlad Von Carstein pozostaje na tym świecie, ale tym razem zdaje się nie być władcą tylko podwładnym innych, w dodatku pogromcy jego klanu. Ta nie mogę się udać za duże ryzyko, za małe zasoby ludzkie... pozostaje zamek... ranny Nagash to i tak wielkie wyzwanie... zamek można zbadać po jego zniknięciu ale co to da ? Powstaje jednak zaczepienie do pozostałych wizji walki Nieumarłych w odległych stronach... Valtharys... szukał Egrimma ale Nagash go ubiegł. Chodziło o wiedzę i informacje... wyścig pomiędzy potęgami... muszę uważać... cholernie uważać... chodziło jeszcze o jakiś 'czarny miecz' pojawił się w mojej wizji wcześniej i wspomniał o nim ten nieudacznik Vennegor... czyżby tego wszyscy szukali ?. ' w końcu odzywam się. >

- Zobaczyłem wiele, do waszej informacji: poznałem historie zabójcy Manfred Von Carsteina, oraz że niesławny Vlad powrócił do życia i służy pogromcy swojego rodu... za jeźdźcami nie możemy się udać. Nagash czegoś tu szuka nie wiem dokładnie czego ale zaprowadzi go to na jakąś wyspę gdzie stoczy walkę innym potężnym nekrusem którego mieliśmy okazję spotkać wcześniej... < tu rzucam wymowne spojrzenie Mercantowi > w dodatku kolegialne podnóżki podążają podobną ścieżką... wiele nie wiadomych. Jakieś sugestie ?

< jeśli milczą kontynuuję >

- Poczekamy na odejście Nagasha bo nie jest to przeciwnik z którym mamy szanse się mierzyć w tym stanie rzeczy po czym sami przeszukamy zamek... może trafimy na ślad tego kolegialnego maga który walczył z nekrarchą... jakiś sprzeciw ?
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Kerro

Na zadane pytanie Twój oddział zamilkł. Widzisz tylko że Mercant na Twoje wspomnienie o Valtharysie uśmiechnął się. Widać albo nie docenia przeciwnika albo ma w zanadrzu coś o czym nie masz pojęcia. Oddaliliście się trochę od zamku. Każdy z was oddał się medytacji w celu zregenerowania energii i mocy. Minęło kilka godzin, a słońce zaczęło wstawać. Ruszyliście pod wrota zamku. Dostrzegliście bezgłowe truchło Manfreda zwisające na linie i palące się w blasku promieni słonecznych. Przekroczyliście bramę... i od razu odczułeś tą dziwną aurę tego miejsca. Od stuleci pozostawała to rodowa siedziba Von Carsteinów.. to tutaj wszystko się zaczęło.. Czujesz tą aurę i stwierdzasz że zaczynasz odczuwać lekki niepokój. Stanęliście na środku dziedzińca .. Istnieją trzy drogi : pierwsza to główne drzwi które prowadzą do głównego zamku, oraz drzwi do wschodniej i zachodniej baszty. Nad każdymi drzwiami wyryto z kamienia posąg gargulca który szczerzy zęby z wyciągniętym jęzorem...
Na razie nie wyczuwasz Nagasha... choć w powietrzu nadal unosi się aura tej magii...
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

- Poczujmy się jak goście szacownych Von Carsteinów i wejdźmy głowna bramą. Szukajcie śladów magii, nekromanckiej, bo coś może tam jeszcze siedzieć oraz pułapek mechanicznych. Zaczynamy od parteru, rozdzielamy się i badamy poszczególne kondygnacje, ja i Veit piwnica i lochy, Mercant i Heril oraz Ty Rev piętra. Komunikujemy się przez Rev'a ale tylko w wypadku ważnego znaleziska lub zagrożenia pokroju 'legiony truposzy'. Pojedyncze starcia załatwiamy samodzielnie, wszystko jasne ?

< jestem gotowy do podniesienia magicznych zasłon w chwili wykrycia zagrożenia, wchodzę powoli przez bramę, skupiam swoje zmysły na wykrywaniu magicznie zamaskowanych obiektów, drzwi, pułapek itp. tak do końca nie wiem czego tutaj szukam ale muszę liczyć na szczęście oraz na przychylność Architekta. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Kerro

Ruszyłeś z Veitem w kierunku piwnic i lochów. Gdy tylko zeszliście na dół poczuliście przykry zapach rozkładającego się mięsa. Widzicie jak zgniłe ciała, lub same kości zamknięte są w lochach i zostawione na całkowite zapomnienie. Idziecie tak długim korytarzem aż doszliście do rozwidlenia. Skręciliście w lewo i szliście tak jeszcze dobrych parę minut, czując że schodzicie coraz niżej i niżej. Doszliście do olbrzymich drzwi zapieczętowanych metalowymi zagrodami i magicznymi zasłonami...
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

< Mechaniczne zabezpieczenia nie wytrzymają siły magicznej, gorsza jest drzemiąca we wrotach magia... >

- Veit, sondujemy zasłony, ostrożnie bo mogą być zabezpieczone.

< Zaczynam badać magię która buduje zasłony, staram się dostrzec w jej strukturze mocne i słabe punkty, szukam największych skupisk mocy, które mogą świadczyć o obecności dodatkowego katalizatora magii - klejnotu magicznego, spaczeń itp. Kiedy poznam jej strukturę konsultuję swoje spostrzeżenia z Veitem i dopiero wtedy zaczynam próby rozpraszania zaklęć, stopniowo, nic na szybko, bo we wzory magiczne mogą być wbudowane dodatkowe zabezpieczenia. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Kerro

Wraz z Veitem zajęliście się zdejmowaniem zaklęć ochronnych i barier zabezpieczających. Minęła prawie godzina gdy skończyliście. Drzwi otworzyły się przed wami otworem. W środku pomieszczenia panował półmrok lecz dostrzegliście cztery słupy stojące na środku komnaty. Słupy wydawały się ciągnąć w nieskończoność ku niebu... podeszliście bliżej...
Ujrzeliście iż pomiędzy słupami wyryto okrąg z dziwnymi znakami... Na końcu komnaty stoi posąg Vlada trzymający księgę....
Veit za pomocą magicznego płomienia rozświetlił całą komnatę ujrzeliście iż ściany komnaty są wymalowane - przedstawiają poszczególnych wampirzych władców. Każdy filar (słup) jest oznaczony dziwnymi runicznymi znakami.. Na samej górze z czterech stron komnaty widnieją witraże przedstawiające przemianę w wampira....

Veit podszedł do Ciebie i rzekł krótko:

- Mistrzu.... co teraz ?
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

< rozcieram skronie starając się skupić, uważnie obserwuję każdy szczegół komnaty aby dokładnie zapamiętać jej układ, malowidła i witraże. Następnie sondując okolicę na obecność magii podchodzę do posągu i dokładnie go oglądam. Po oględzinach mówię >

- Skupimy się na filarach i okręgu...spróbujemy odszyfrować runy... szukaj charakterystycznych, powtarzających się znaków i staraj się przyporządkować im jakieś znacznie, tak jak przy szyfrach... malowidła mogą okazać się pomocne jeśli zawierają podobne symbole.

< przed rozpoczęciem pracy formuję w pewnej odległości od wejścia do komnaty magiczny alarm, który powiadomi o próbie zbliżenia się do drzwi lub też o próbie jego rozproszenia, dodatkowo wplatam jego strukturę małą pułapkę w postaci mgły Dhar, będzie słabsza niż 'normalna' ale może chociaż na chwilę spowolni potencjalnego napastnika.

Pracuję systematycznie - szukam symboli na malowidłach i witrażach, staram się odgadnąć ich znaczenie z kontekstu, następnie szukam takiego symbolu na filarach. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Kerro

Zacząłeś się przyglądać symbolom i witrażom. Szukasz jakiś wspólnych mianowników lub czegoś co pozwoli Ci rozszyfrować zaklęte wskazówki. Mijają długie minuty aż w końcu do was dołączyła pozostała część ekipy. Zamek jest totalnie opuszczony i jesteście tylko wy. Mercant zaczął inkantować zaklęcie uwolnienia magii...Veit i Heril zaczęli sklejać te wskazówki w całość a Ty koordynowałeś ich poczynania pilnując by żaden z nich nie naruszył jakiejś bariery czy zapory... Minęło dobre pół doby zanim w końcu rozszyfrowaliście ostatnią sekwencję i macie już pełen ciąg symbolów które trzeba uruchomić...

Czujesz niesamowitą moc od maszyny i zaklęte w niej dziesiątki dziesiątek zaklęć ...... Rev usiadł Ci na ramieniu i przekazał telepatycznie że to może być niebezpieczne uruchomienie tej machiny...

Mercant podszedł i rzekł:

- Panie mam uruchomić maszynę ?
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

- Nie po to marnowaliśmy tyle czasu na ten szyfr aby teraz stchórzyć... Heril, Veit pod drzwi. Każdy musi sobie radzić sam, pełne skupienie i gotowość do obrony. Uruchamiamy na mój znak.

< staje kilka kroków od kręgu i kolumn, przygotowuję zaklęcia ochronne ale jeszcze ich nie uwalniam nie wiem czy to nie zaburzy działania urządzenia. Odzywam się do chowańca w myślach ' Rev musimy to zrobić, wydaję mi się to dość istotne aby wypełniać wolę Architekta. Oczywiście Ty zawsze masz inne zdanie ale wiąże nas kontrakt o czym dobrze wiesz, tym razem mogę na prawdę potrzebować Twojej pomocy. Nie zawiedź mnie. ' Te słowa nie brzmią zbyt dobrze i na pewno ten 'demon' na pewno wyczuwa moją niepewność - Tzeentch jeden wie jaką moc skrywa pod tymi piórami.

Biorę głęboki oddech. ' No to do dzieła i niechaj Architekt prowadzi nas ścieżką życia wedle swojej woli. ' >

- Zaczynajcie.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera