forum.drachenfels.pl

[Blackswordsman]

-Dobra robimy tak: Ja ide do tej pierwszej mniejszej barki ty do drugiej. Zagadaj strażnika , ja też zagadam, spróbujemy siędowiedzieć czego pilnują jak sie opłaca i nikt nie będzie patrzył to ogłuszamy stażników i zwiniemy całą barke jak sie da a jak nie to sakiewke strażnika. Ruszamy.

<Idę w strone strażnika , wyciągam pomietego skręta w którym więcej piasku i trawy niż tytoniu. Pytam o ogień i próbuje sie dowiedzieć co człowek robi.>

-Witajcie przyjacielu, macie ogień? Robota głupiego co nie? Pilnować pustej barki w nocy. Też mi sie czasem zdarza pilnować w nocy ale wole w dzień. Przynajmniej teraz moge napić sie piwa i pochulać z panienkami, Tomas jestem...
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Ethereal]

- Owszem, ale tych kutasów jest więcej. Co jak się wszyscy skupią? Miecze nie pomogą na hordę łachmytów. Nie wiem... po ostatnim patrolu nie czuję się już tak pewnie.

Nachylam się do stołu.

- Niedawno myślałem, co by do zakonu Sigmara nie pójść, albo zarobić gdzieś na studia prawne.

Czekam z pewnym zrezygnowaniem na wybuch śmiechu - szczególnie ze strony tego Eryka, bo nie wygląda on na miłego człowieka.

Szczerze, to ja bardziej chciałbym spotkać się z tą dziewką. Nawiązać znajomość, może poflirtować trochę... W końcu świat nie kończy się na chędożeniu.

Zastanawiam się też nad słowami dotyczącymi zabijania. Mi też nie uśmiecha się zabijanie... lecz to jest jak z przerzucaniem gnoju. Człowiek brzydzi się pracy, ale po pewnym czasie przyzwyczaja się. Szczególnie jak jest mu za to płacone i jak nie ma wyjścia.

Człowiek traci niewinność... ale ja już swoją straciłem. Wczoraj, kiedy wziąłem tą zasraną łapówkę od cholernego Rzemienia i w swym grzechu nie dotrzymałem warunków spowiedzi.

I to ja mam czelność nosić amulet Vereny... jestem nic nad śmieć nędzny.

Ale, kiedyś odpokutuję za ten grzech, choćbym miał rozwalić Rzemienia i jego szajkę z Tallows własnymi rękoma...
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Cranmer]

< Jedną z kulek chowam do kieszeń. Skaczę ze stolika na ławę i na kolejny stolik, kulki podrzucam wysoko i przed siebie, powtarzam sztuczkę kilka razy. Kiedy wpadną kolejne monety chowam kulki, kłaniam się nisko i mówię. >

- Dziękuję moi dobroczyńcy, dzięki wam przetrwam kolejny dzień i znowu będę mógł przynosić radość dobrym ludziom, takim jak wy! <posyłam buziaki kobietom i zeskakuję ze stolika, zgarniam kapelusz i rzucam na ladę i mówię 'półgębkiem' > Przelicz jak należy i rzuć do torby co moje, odlicz za napitek dla mnie i Inki, ładna z niej dziewczyna coś jej się należy.

< ocieram pot z czoła i zwracam swój wzrok na moja muzę. Pilnuję jej wzorkiem, nie chcę aby coś się jej stało. Niektórzy strażnicy to łajzy jakich mało... nie chcę jednak podpaść więc tylko patrzę >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Jaracz]

Darrow

Peter skinął głową i ruszył do drugiej barki. Tu podszedłeś do pierwszej.

Buja się spokojnie podbijana co chwila o kilka centymetrów przez spokojnie przepływającą rzekę. Jest to prosta płaska konstrukcja z niewielką burtą i niewielką nadbudówką w rufowej części statku. Skonstruowana by zapewnić jak najwięcej miejsca. Z obu stron burty wystają pionowo w górę dwie wysunięte dechy z przyczepionymi tarczami. To muszą być osłony przed rzecznymi piratami.

Wartownik na barce, to niespecjalnie wysoki mężczyzna o zmęczonym wejrzeniu. Nosi skórzane spodnie i rozchłestaną koszulę. Przy pasie trzyma krótki kord, a w ręku ma drewnianą pałkę. Jego twarz rozświetla niewielka lampa naftowa zawieszona na słupie przy nadbrzeżu. Ożywił się, gdy podszedłeś. Uśmiech wypełzł na jego twarz.

- Ogień? - wskazał na zawieszoną latarnię. Są w niej drzwiczki, dzięki czemu moĹźna się dostać do płomienia – Pusta czy nie, ma wartość. Trzeba jednak było tu być pięć godziny wcześniej jak przypłynęliśmy. Ledwośmy się utrzymali na rzece. Woda czasami na pokład się wlewała. MĂłw mi Kirik – jednak nie podał ci ręki – Piwa to teĹź bym się napił, ale później. A panienek to jakoś nie widzę – uśmiechnął się wesoło – U kogo pilnujesz?

------------------------------

Karl

Skończyłeś występ. Posypało się kilka miedziaków. Publiczność jest zadowolona. Gerd też. Uśmiechnął się i zajął się liczeniem.

- Nie jest Ĺşle, a to dopiero początek. Czuję, Ĺźe uśmiechnęło się do nas obu szczęście... Trzy szylingi bez dwĂłch pensĂłw, za krĂłtki występ. A i tak nie mieliśmy pełnej sali. Masz. Dwadzieścia trzy pensy. Moich jedenaście. Dzisiaj napitek masz za darmo. Ten jedyny raz. A Inka? Rzeczywiście ładna – spochmurniał – tylko nie prowadĹş ją na złą drogę. To dobra dziewczyna

Znów się uśmiechnął i kiwnął na Inkę. Dziewczyna zauważała i szybko znalazła się obok was.
Gerd postawił przed wami dwa kufle piwa.

<Gerd>
- Tylko się nie upijcie dzieciaki. Inka... na dzisiaj skończyłaś robotę. Ten kufel to od niego.

<Inka>
- Dobrze wujku.

Oboje się do siebie uśmiechnęli, a Gerd przeszedł dalej wzdłuż lady i nachylił się by porozmawiać ze stojącym przy niej krasnoludem.
Inka chwyciła za kufel i błysnęła do Ciebie drobnymi ząbkami w uśmiechu.

- Dzięki za piwo.

-----------------------------------

Herman

Obaj się na Ciebie dziwnie popatrzyli wyraźnie zdziwieni. Eryk z ironicznym uśmiechem. Johann na przemian się uśmiecha i poważnieje nie wiedząc czy żartujesz.

<Eryk>
- Studia prawne? To ci dopiero. W straży za duży łomot dają?

Johann widząc, że jednak nie żartujesz westchnął ciężko.

<Johann>
- Studia jeszcze zrozumiem. TeĹź wolałbym coś większego zrobić niĹź latać po ulicach i obijać mordy. SzczegĂłlnie z tego Przymurza się wyrwać. Nie wiem czemu kapitan nie lubi tak naszego oddziału swoją drogą – zrobił krĂłtką przerwę – ale Sygmarici? - syknął – Teraz? Jak ten nieudacznik tam sprawuje władzę? Nie mĂłw tego chociaĹź sierĹźantowi, bo Cię ośmieszy przed oddziałem.

Akrobata skończył występ. Ostatnie pensy się posypały. Dziewczyna, którą obserwowaliście wraz z Erykiem skoczyła do lady i do stojącego aktualnie przy niej akrobaty.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Ethereal]

Prycham śmiechem na słowa Eryka.

- Tak, coś w tym rodzaju. Wiadomo, bitka dobra dla zdrowia, ale nużące to się już robi.

Spoglądam na Johanna, kręcąc nosem przy słowach o Sigmarytach.

- Chodzi ci o Esmera? Teraz jest, jutro go nie będzie. Wiara trwa bez względu na skurwieli. I tylko ona się liczy. Alee... jak nie chcesz siedzieć już w straży, to może dawaj ze mną na uniwersytet? Byle zarobić na wpisowe czy na czesne... i życie przed nami. Ja na przykład wierzę, że więcej zdziałam przy kodeksach prawnych, niż napieprzając mordy ludziom których zepsuły dzisiejsze czasy.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Cranmer]

<"Wujek...tak... trzeba będzie uważać..." - zamyśliłem się na chwilę, patrząc na Inkę. Po czym uśmiechnąłem, zmierzwiłem włosy, wziąłem swój kufel i stuknąłem w kufel Inki. >

- Chodź do stolika moja muzo, wypijemy Twoje zdrowie i poprosimy bogów aby Twoja uroda wieczna pozostała.

< radosnym krokiem idę do stolika - " Jest zarobek, jest napitek i piękna dzieweczka do towarzystwa! Ciekawe jak długa będzie ta noc... i następne..." - raduję się w duchu i widać to po moim zachowaniu. Kiedy usiądę upijam solidny łyk i patrząc dziewczynie, głównie w oczy - bo zerkam też na dekolt - mówię >

- Podobał Ci się mój występ? Może doradzisz mi jakąś ciekawą sztuczkę? Co chciałabyś zobaczyć?
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Jaracz]

Karl

-Ach. Przestań mnie nazywać muzą. To takie... takie... - lekko się zmieszała szukając odpowiedniego słowa – dziwne. Jakbym była damą, a nie prostą dziewczyną. Jakby to była sala dworska co najmniej, a nie sala karczemna.

Przerwała na moment uchylając łyk piwa. Gdy złowiła Twoje spojrzenie na jej dekolt, nie zareagowała jakoś panicznie. Nie zarumieniła się. Po prostu kontynuuje rozmowę.

- Następna sztuczka? MĂłgłbyś zacząć chodzić po ścianach... albo po suficie? I Ĺźonglować do dołu? To by była dopiero magia – uśmiechnęła się wesoło – Ĺťartuję oczywiście. Jeszcze byłbyś gotĂłw prĂłbować. Zamiast tego... pomyśl nad tym, jak mnie jutro ukraść Gerdowi w południe. Na targowisku zawsze są róşności. Co ty na to?

-----------------------------------------

Herman

<Johann>
- Nie o Esmera mi chodzi. Mamy tu większy problem – zerknął na srogą minę Eryka – i nie... nie będę milczał. Esmer przynajmniej jest daleko – znĂłw zwrĂłcił swoje oczy na Ciebie – Herman. Wiem Ĺźe jesteś poboĹźnym człowiekiem. JednakĹźe Ciebie chyba teĹź mierzi osoba Ferdynanda?

Słyszałeś o nim. To jeden z wyższych rangą kapłanów Sigmara w Talabheim. To człowiek odpowiedzialny za wszystkie pomniejsze sprawy w mieście. Przy czym próbuje powiększać swoją władzę uprawiając niezdrową dla kapłaństwa politykę. Wszak nie wpływa na handel, czy wyższą politykę. Ale każde mniejsze postanowienie rady miasta musi przejść z jego kiwnięciem głowy. Przynajmniej tak mówią

<Eryk>
- Za takie słowa, jeszcze ktoś mógłby Ciebie skojarzyć z idealistami takimi jak Albert. Masz szczęście, że to my, a nie postronni słuchacze. Masz szczęście, że jesteś strażnikiem Johann i się powstrzymasz od następnych słów, które z pewnością będą bluźnierstwem.

Widzisz jak oczy Johanna błyskają złowrogo, podczas gdy Eryk mierzy go spokojnie wzrokiem.

<Eryk>
- Czas mi w drogę – powiedział wstając nieco flegmatycznie od stolika - Wieczorem jestem umĂłwiony z towarzyszami w „Trzech Jabłkach”. Bywajcie.

Eryk wyszedł z karczmy.

<Johann>
- Studia hę? Tylko skąd wziąć kasę, co?
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Ethereal]

Podobnie jak Johann, łypię nieprzyjemnie na Eryka. Nie podoba mi się ten facet. Typowy służbista i pionek. Tylko ruchanie i lizusostwo takim w łbach. Wiadomo skąd dostał przydział na Dzielnicę Kupiecką...

- No to może do zakonu nie. Faktycznie ten Ferdynand to jakiś... nie ten.

Zmieniam szybko temat.

- Skąd kasę? Ze straży można się wyżywić, ale nic więcej. Ojciec ma znajomego kupca który zajmuje się handlem rzecznym, nie pamiętam tylko czym handluje. Porozmawiam z nim, może da nam jakąś dorywczą robotę.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Cranmer]

- Ależ każdy artysta ma swoją muzę, jest ona jego natchnieniem i największą miłością! <śmieję się krótko.> Dobrze niech będzie po Twojemu, Inuś <mrugam do niej.> mogę Cię tak nazywać moja śliczna?

< pierwsza reakcja jest ważna, jeśli widzę, że jej się nie podoba nie powtórzę więcej tego zdrobnienia. >

- Ale do fruwania poszukaj sobie magika, chyba, że zawiesisz mi liny pod sufitem to mogę po ich pospacerować, ba! Nie takie rzeczy robiło się kiedyś w cyrku!

<upijam jeszcze łyk piwa, spoglądam na Inkę " Chyba się jej spodobałem! Hahaha... nadchodzą piękne miejskie czasy!". >

- A jutro... zobaczę co da się zrobić ale wujek może się nie zgodzić... chyba, że... zaproponuje mu zysk z występu a Ty zostaniesz moją asystentką i pozbierasz datki do kapelusza, dobry fortel co? Najpierw coś zarobimy a potem zaszalejemy, dobry plan?

< " i żeby Gerd się zgodził... swój chłop z niego ale Inki pewnie pilnuje...musi mi się udać!". >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Blackswordsman]

<odpalam mojego skręta od latarni>
-Dzięki. Powiadasz że prawie zatonęła? Wygląda na solidną. Załadowaliście ją kamieniami czy workami zboża? Poczęstował bym cie piwem ale mam kanke w pokoju w karczmie. Panienki świetne mają ale drogo sobie liczą. Wpadła mi w oko taka cycata, mówie ci Kirik gdybyś widział jej przydatki. Jak dostane monety za ten miesiąc to ją odwiedze. Pilnuje dla<tu podaje nazwisko jednego ze średnio zamożnych kuców w mieście o którym słyszałem>
Nic specjalnego. Drewno , budulec i takie tam.

<Rozglądam się ukradkiem czy widać Petera i czy czasem strażnik nic nie zauważył.>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Jaracz]

Darrow

- ZboĹźe? Nie – pokręcił głową – To barka pana Ulricha z Nuln. Sprzedaje w Talabheim alkohol. Teraz tego nie widać, bo wszystko jest w magazynie – machnął ręką w stronę magazynĂłw tymczasowych – ale rzeczywiście, niewiele brakowało by zatonąć. Swoją drogą nie wiem czemu... alkohol przecieĹź nie jest taki cieĹźki. No ale... jutro, najdalej pojutrze się stąd zbieramy z eksportem drewna z Talabheim. To właśnie tamtej barki pilnowałeś? - wskazał ręką na jedną z większych barek – to z nią właśnie przerzucamy drewno.

Widzisz, że Peter zagaduje strażnika drugiej barki. Jednak zniechęcony odwrócił się i odszedł.

----------------------------

Karl

Uśmiechnęła się gdy zdrobniłeś jej imię.
- Trzeba będzie o tych linach porozmawiać z Gerdem.

Pokręciła głową gdy wspomniałeś o planie.
- To się nie uda... nie zgodzi się. Trzeba się wymknąć po cichu. Zobaczysz... godzinka, może półtorej i będziemy z powrotem.

Dopiła piwo i westchnęła ciężko.
- Muszę iść do domu. Matula pewnie potrzebuje pomocy.

Słońce powoli chowa się za horyzont. Światło wpadające do karczmy przeradza się w ogniste, pomarańczowe smugi. Ludzie zaczynają się powoli rozchodzić do domów.

---------------------

Herman

Johann uśmiechnął się, ale zaraz potem znów na jego twarzy pojawiło się przygnębienie. Wahał się przez chwilę, bijąc się z myślami, ale w końcu westchnął i nachylił się w Twoją stronę.

- Nie wiem czy nadaję się na studia prawnicze Herman – mĂłwi szeptem – zawarłem pakt z diabłem. UwaĹźaj jutro na patrolu...

Wpatruje się w Ciebie wyczekująco. Widzisz, że zaciska kurczowo palce na krawędziach blatu.
Słońce powoli chowa się za horyzont. Światło wpadające do karczmy przeradza się w ogniste, pomarańczowe smugi. Ludzie zaczynają się powoli rozchodzić do domów.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Ethereal]

Słowa Johanna zaskoczyły mnie. Ha... więc nie jestem jedynym.

- Rzemień rozmawiał z tobą? -bardziej stwierdziłem, niż zapytałem.

No tak. To jakiś duży skok będzie. Dlatego Rzemień przekupił nie jednego, a całą bandę strażników.

Ja to ja, ale inni? Korupcja się szerzy...

- Zawsze możesz wybrać inny kierunek.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Jaracz]

Herman

Johann opuścił głowę.

- Wiedziałem, że nie tylko ze mną gadał. To było więcej jak pewne... przecież jak jeden nie będzie walczył, to zostaje jeszcze reszta oddziału, prawda? Tymczasem... na Sigmara... Herman. A co jeśli ktoś nie wziął tej... tych pieniędzy? - słowo 'łapówka' nie chciało się przecisnąć przez jego ściśnięte gardło - A co jeśli kapitan się dowie, że daliśmy się przekupić?

Podniósł na Ciebie wzrok.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Ethereal]

- Pewnie zawiśniemy. -powiedziałem spokojnie lecz cicho.

Wstaję od stolika.

- Dlatego uważaj, by to się nie wydało. Idę teraz do siebie. Zobaczymy się na patrolu. Bywaj.

Wychodzę z karczmy i kieruję się pospiesznie do mojego domu. Muszę przygotować się do patrolu.
_________________
Ulfir Egillsson, Norsmen - Wichry Północy

[Cranmer]

- A potem jak wrócimy to mnie zleje kijami albo poszczuje psami, co Inuś? < śmieję się jak z dobrego żartu. > Raz się żyje i głupio by nie spróbować.

<kiedy mówi, że musi iść moja twarz na chwilę zachmurzyła... cóż może następnym razem... dopijam piwo i wstaję. >

- Idź, zobaczymy się jutro... chyba, że... chcesz abym cię odprowadził... <mrugam porozumiewawczo> Tak to dobry pomysł, co nie Inuś? < uśmiecham się szeroko i taneczno-skocznym krokiem przemieszczam się w stronę drzwi. >
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera