forum.drachenfels.pl

[Stalowy]

Chwilę rozważałem wszystkie za i przeciw.

- Ta próba to nie jest zwykłe zwiedzanie ruin. To ma sprawdzić nasze więzy, lojalność wobec siebie nawzajem... naszą zgodność. - powiedziałem cicho - Oba przejścia są takie same, dlatego w tym wypadku jeżeli nie można się zdecydować, rzut monetą jest równie dobrym rozwiązaniem.

- Szczególnie że nie znaleźliśmy nic w tyle osób. Chodźmy za Zabójcą i niechaj Gazul i Morr nad nami czuwają.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[Cranmer]

- Kiedy nie ma co nas prowadzić niech to będzie szczęście i łaska bogów.

Po prawdzie też nie jestem przekonany do takiego systemu podejmowania decyzji ale faktycznie nie warto się rozdzielać idę zatem za resztą w lewo.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[kain]

Wszyscy

Ruszyliście więc za Zabójcą który szedł na czele. Szliście tak może jeszcze parę set metrów idąc w skupieniu. Co dziwniejsze poza waszymi oddechami i przeraźliwie zimnym wiatrem, który dmuchał w wasze oczy nie słyszeliście nic więcej. Ścieżka delikatnie skręcała w prawo by po chwili odbić w lewo, tak więc i wy idąc jedyną możliwą drogą podążaliście nią. W końcu dotarliście do kolejnego rozwidlenia bowiem ścieżka idzie albo dalej tak jak szła albo można skręcić w prawo. Powietrze z jednej i drugiej strony jest takie same, choć z rozwidlenia w prawo czuć jakby powietrze się bardziej zagęszczało. Mimo iż ściany mają niecałe dwa metry wysokości, to jednak wy nie możecie dostrzec sufitu. Jakby on nie istniał lub bardzo, ale to bardzo wysoko.Mahdi zrobił może z dwa kroki do przodu i poświecił pochodnią rozświetlają odchodzący korytarz (ten skręcający w prawo). Korytarz miał parędziesiąt metrów długości i odbijał gdzieś, lecz to nie było najważniejsze. Płomień pochodni rozchodzący się po ścianach rozświetlił coś. Coś dużego, co było za kolejnym załomem ścieżki. To coś było DUŻEEE... może nawet warte ryzyka walki. Może to być godny przeciwnik dla Zabójcy. Z pewnością sądząc po rozmiarach.

Ścieżka prosto gdy ją rozświetliliście (zakładam że dwie osoby mają pochodnie) wydawała się czysta. Żadnych cieni, podejrzanych dźwigni... Trzeba podjąć szybko decyzję bo Cień z prawego korytarza zaczyna robić się coraz większy co znaczy że to coś się zbliża. Coś szura po ziemi i wydaje dziwny dźwięk przypominający klikanie. Tylko co to może być?
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[luko]

- No to teraz rozwiązanie samo wyszło. Nie traćmy czasu! Kapłanie Gazula prowadź w lewo. W bezpieczną odnogę. Tym czasem ja i rycerzyk zabezpieczymy tyły! A! Przyda się jeszcze ktoś z pochodnią. W razie walki musimy widzieć naszego przeciwnika.

Spoglądam na rycerza

- To co? Ramę w ramię? Wycofujmy się powoli za resztą. Walczymy w ostateczności. Brakuje nam jeszcze aby odgłosy walki sprowadziły większą ilość jakiś stworów.
_________________
"Przyjaciel czy Wróg?" ==> Pascal Wittenberg, człowiek
"Przeznaczenie czy Przypadek?" ==> MG (Mały Głód)

[Stalowy]

Skinąłem tylko głową i pokazałem mieczem naprzód. Ruszyłem pewnie prowadząc pozostałych.

Zabójca i rycerz powinni dać sobie radę. Mam nadzieję, że pozostałych nie ogarnie strach.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[harry]

„Cholercia nie lubię tak na widelcu iść ale moĹźe to co za nami się wlecze będzie warte zachodu…”

- Ja iść z wami koniec. – MĂłwię ściszonym głosem do zostających w tyle.

<Gdy reszta się przegrupowuję wyciągam kuszę i naciągam. Idę z kuszą w jednej ręce a pochodnią w drugiej. Na razie idę bez bełta na łożu ale mam go w pogotowiu w zębach w razie czego szybko nakładam i strzelam ponad głową krasnoluda w to wyjdzie z za winkla gdyby miało nieprzyjemne zamiary>
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[kain]

Wszyscy

Tak więc ruszyliście dalej. Z przodu szedł Dumni wraz z Gerhardem, po środku Anna i Lafel, a tyły ubezpieczali Wolfgang i Warsung, którym Mahdi oświetlał drogę pochodnią. Szliście tak ścieżką lecz im głębiej się zapuszczaliście tym powietrze było zimniejsze ale i bardziej gęste. To co było w prawym korytarzu zostało, jakby nie zamierzało was atakować a może po prostu broniło to tylko swojego terytorium. Kroczyliście jednak powoli lecz po kilku trzydziestu metrach ktoś z was nastąpił na coś. Poświeciliście pochodnią i dostrzegliście ludzkie, wyschnięte już kości, które im głębiej się zapuszczaliście tym były częstszym zjawiskiem. Tak czy inaczej doszliście do kolejnego rozwidlenia. Tym razem możecie skręcić w lewo lub w prawo, albo iść prosto. Mahdi sprawdził czy gdzieś po drodze czają się pułapki lecz ich nie wykrył. Powietrze z każdej ze stron jest podobne, zimne choć z lewej i tej na prosto bardziej śmierdzi.
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[luko]

- Hmm. To coś nam odpuściło. Ale przyznaje, że jestem ciekawy co to było i zamierzam później to sprawdzić. Pomogę wam zrobić to co trzeba, a później poszukam swego odkupienia w korytarzach tego labiryntu. Patrząc na ilość kości można się spodziewać dużo skarbów, więc po wszystkim zapraszam chętnych na zwiedzanie!

Uśmiecham się

- Jak już wspomniałem to labirynt i będzie mnóstwo wyborów jeśli chodzi o drogę. Ja bym podążył w lewo. Dwa razy wyszło nam to na dobre, a podążając cały czas w lewo nie zgubimy się tak łatwo bo trzymamy się cały czas tej ściany. Zawsze możemy się wrócić.

Jeśli nikt inny nie oponuje mojego wyboru i nie przedstawia lepszej propozycji ruszam w lewy korytarz.
_________________
"Przyjaciel czy Wróg?" ==> Pascal Wittenberg, człowiek
"Przeznaczenie czy Przypadek?" ==> MG (Mały Głód)

[harry]

„Dobrze gada. Piwa mu dać. No ten krasnolud mnie się podoba. Zwłaszcza Ĺźe będzie chciał pozwiedzać te labirynty zajmując się potworkami biorąc je na siebie hi hi hi””

- Ja tak dumać. Iść prosto albo lewo. Za krasnolud. Jak my iść prawo to szansa trafić znów na to duże coś. A jak każda inna droga być śmierdzi to chyba prowadzić w to samo.

<Kieruję się za krasnoludem w lewy korytarz przy okazji rozglądając się za jakimiś ciekawymi znaleziskami lub pułapkami.>
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Cranmer]

- To nie jest kącik zabaw Warsung, a krążenie po korytarzach labiryntu ciężko nazwać zwiedzaniem.

Odwróciłem się za siebie nasłuchując czy coś za nami nie podąża.

- Niech będzie zatem lewo i módlmy się o to abyśmy nie łazili tym samym w kółko.

Faktycznie idąc zawsze w tę samą stronę łatwiej wracać bo jak się odwrócisz to po prostu zmieniasz kierunek i idziesz po swoich śladach. Jeśli nie było dalszych obiekcji i inni ruszyli poszedłem za nimi zamykając pochód.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Lokim]

Nie odzywając się rozglądam się dookoła, gdy idziemy w dół. Każda droga wygląda tak samo, ale staram się dojrzeć jakiekolwiek różnicę. Czuję zimno narastające w moim młodym sercu. Bije ono coraz mocniej ,a ja zaczynam się chyba po prostu bać. "Jestem zdana na opiekę kilku facetów i krasnoludów, którzy niezbyt liczą się w moim zdaniem w kwestii walki, wybierania dróg i takich tam rzeczy istotnych w przetrwaniu. W sumie im się nie dziwię, bo co ja mam za doświadczenie w tym."

Gdy stajemy na kolejny rozstaju dokładnie przyglądam się drogom. "Z tych odnóg na lewo i prosto wali jakimś smrodem. Nie wiem czy to nie smród rozkładu szczątków organicznych."

Gdy następujemy na resztki ludzkie sprawdzam ich stan, na tyle na ile pozwalają mi towarzysze. Badam jak długo mogły tu leżeć i jak mogły zginąć.

- To coś, co tu żyje. Lub i wiele takich 'cosi', zdaje się, że gustuje w ludzkim mięsie. No chyba, że to jakiś grobowiec, gdzie zrzucono ciała zabitych w walce, albo umarłych w trakcie plagi, a oczyszczone kości to tylko oznaka działania owadów. Ale na to musiałbym poświęcić więcej czasu, by sprawdzić która z teorii jest prawdziwa.

Dyskusję na temat kolejnej drogi spędzam na badaniu kości oraz oglądaniu i sprawdzaniu tunelu.

- Jak na mnie to nie zapuszczałabym się tam, gdzie tak strasznie cuchnie. Cholera wie jakie substancje się tam wydzielają. - dokładnie przykładam górną część płaszcza do ust i nosa, by stworzyć sobie filtr powietrza - Z drugiej strony to wy jesteście specjalistami od takich sytuacji, więc nie będę wtrącać swojej chudej dupy tam, gdzie radzą mądrzejsi. Pozwólcie mi tylko iść w środku to będę cicha i miła. Ten jeden raz.

Uśmiecham się wymuszenie i dość krzywo, i czekam na podjęcie decyzji, a następnie się do niej stosuję.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg?- Klaus Jurgiel

Telegram: @LokimR

[kain]

Wszyscy

Skręciliście w lewo i szliście przez pięć może dziesięć metrów korytarzem. Ci z przodu dobrze że mieli pochodnię gdyż mogli dostrzec siatkę pajęczyn rozciągniętych na całą szerokość korytarza. Tym razem z przodu szedł Warsung i Wolfgang, za nimi Lafel z Dumnim, po środku Anna a koniec pochodu zamykał Gerhard i Mahdi. Światło pochodni rozświetliło wam co nie co, to co daje za pajęczyną się znajduje. Pajęczyna jest mocna i gruba a za nią coś co zwisało z sufitu na długiej, grubej nici.



Wstrzymaliście na chwilę oddech. A potem światło pochodni powędrowało na górę. Coś kazało jednemu z was to zrobić. Od taki po prostu impuls instynktu. Dostrzegliście olbrzymiego pająka który spojrzał na was licznymi łoczkami, zamrugał "przyjaźnie" i "spuścił" się momentalnie na ziemie.



Momentalnie część z was sparaliżował strach. Lafel stanął jak wryty a broń którą trzymał wypadła mu z trzęsących się rąk. Dumni chociaż był kapłanem i nie jedno widział, to jednak to a nieumarły robiło różnicę. Dużą bowiem Khazad wyglądał na zszokowanego a teraz musiał powstrzymać strach, powtarzając sobie iż jest przedstawicielem dzielnej rasy, najdzielniejszej. Anna chciała by być jak najdalej stąd i właściwie gdyby nie to że nie mogła nigdzie uciec to by uciekła jak najdalej stąd. Trupy to jedno ale wielkie owłosione pająki to druga sprawa. Łowca wampirów i Arab stali spokojnie lecz nie mieli jak dojść do bydlaka, lecz na jego drodze stał drugi z Khazadów. Ten to nie wiedział co to strach, on napierdalał. Pająk, zwierzoczłek, demon jemu to obojętne. To co chodzi a nie leży wpierdol temu się należy chyba tak brzmiało jego motto życiowe. Wolfgang rycerz, a właściwie przyszły rycerz chciałby coś zrobić gdy nie to, że nagle jego nogi były jak z waty. A on stał nieruchomo prawie i drżał. Drżał gdy trzeba było bić się. Trzeba się otrząsnąć. Trzeba walczyć.
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[luko]

- Na wszystkich zacnych bogów! W końcu wiemy, że dobrze idziemy! Teraz nam już nie odpuści ten pajączek, bo głodny jest. Kto chcę może ze mną napierdalać, ci co nie chcą niech się wycofują. Arab podpalaj pajęczyny. To skurwysyństwo boi się ognia, a my urządzimy mu tu piekło!

SzarĹźuje

- AAA! przyjebię ci w głooo..... a może nie!

Okręcam broń tak aby przyjebać pająkowi głownią młota między obojętnie które oczy.
_________________
"Przyjaciel czy Wróg?" ==> Pascal Wittenberg, człowiek
"Przeznaczenie czy Przypadek?" ==> MG (Mały Głód)

[harry]

„No to juĹź wiemy co ich zaciukało. Teraz czas to coś zaciukać”

- Maf! Wfymaj – mĂłwię z bełtem w ustach.

<Wciskam Annie pochodnie w ręce i puszczam. Jak upadnie to upadnie. Szybko nakładam bełt celuję w jakieś centralne oko lub otwarty pysk pająka. Odwracam się czy cos nie zachodzi nas z tyłu lub z góry. Jeżeli jest bezpiecznie ponownie ładuje kusze i ponownie strzelam. Jeżeli nie biorę topór i walczę wręcz. >

„Mam nadzieje Ĺźe to porządny pająk i jak na takiego przystało jest samotnikiem.”

- Kobieta! Stać! Nie machać ogień! Ty krasnolud głupi. Pajęczyna palić jak olej. My spalić wszyscy i zginąć
_________________
Przyjaciel czy wróg? --> Kurt, człowiek
Przeznaczenie czy Przypadek --> Rudolf "Rudi" von Karien

[Lokim]

Zauważenie pajęczyn powoduje u mnie wzrost strachu i rozglądam się uważnie dookoła. "Nie lubię pająków." Gdy pojawia się to paskudztwo strach napędza me nogi do ucieczki, ale drogę mam zupełnie zablokowaną. "Cholera, nie chcę tak ginąć." Rozglądam się po wszystkich i czekam ich reakcji będąc sama w szoku. Na słowa o konieczności spalenia sieci pajęczych i po przekazaniu mi pochodni przez Machdiego, zaczynam nerwowo machać nią nad głową, by podpalić pajęczyny. Ale szybko przestaję gdy Arab zaczyna na mnie krzyczeć. Jestem zagubiona. "Nie wiem czy zrobiłam coś złego czy dobrego. Nie znam się na walce ani podpalaniu. Boję się. Zabijcie to, proszę."

Jednak nie odzywam się, choć chce mi się krzyczeć. Staram się oświetlać towarzyszom jak najlepiej przestrzeń, jednocześnie nie patrząc się na pająka.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg?- Klaus Jurgiel

Telegram: @LokimR