forum.drachenfels.pl

[Blackswordsman]

-Przeszkadza mi tylko moje odzienie...

<Axel mógł w każdej chwili odejśc ale nie chciał. Pragnął posiąść obie te kobiety. Tu i teraz.
Na Ranalda toż ta Sylvania jest krainą opływającą w miłość. Może tylko cielesną co jak najbardziej mi się podoba ,ale zawsze to miłość. Kobiety są tu piękniejsze i bardziej pożądliwe niż w Bretonii. Podoba mi się to. >
<Dwie kobiety jednocześnie to coś nowego. Jak dotąd Axel zabawiał się z pojedynczymi dziewczynami lub zamawiał jedną prostytutkę. Jeśli jest tak jak mówią to z dwoma kobietami przyjemność powinna być dwukrotna. >
<Axel chciał coś powiedzieć ale Kirsten zatkała mu usta pocałunkiem. Wpił się mocno swymi ustami w usta blondynki próbując odreagować przyjemność jaką sprawiała mu Mary pieszcząc jego męskość. Jedną dłonią Axel położył Mary na głowie i przytrzymywał aby nie kończyła go pieścić. Druga dłoń Axela zsuneła się po pośladkach Kirsten i zniknęła między jej udami w poszukiwaniu jej wilgotnej różyczki.>
<Peiszczoty były cudowne ale Axel czekał tylko aż Mary wypnie się na czworakach lub oparta o drzewo ,czy też rozłoży nogi , wtedy on nadzieje ją na swoja twardą i gotową męskość biorąc ją mocno i dziko jak zwierzę. Kirsten będzie następna. Chcą dzieci więc Axel bardzo chętnie pomoże im osiągnąć cel. Potem bardzo grzecznie się pożegna, zapyta gdzie ich szukać i wróci do karczmy w poszukiwaniu jakiś informacji o swoim bracie. Przynajmniej taki jest plan.>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Jaracz]

Przyglądam się krytycznym okiem mężczyźnie. Przechylam jego głowę najpierw w prawo, potem w lewo. Po chwili kiwam z westchnieniem głową.

- No i umarł... Obyś nie wstał ponownie. Pochowałbym ciebie, ale obawiam się, że szpadel zostawiłem w jakimś grobie. Nie bój się... wilki dokończą tą sprawę z gryzieniem, więc nie musisz się bać... już. Ekhem... no... In Nomine Morr... W zasadzie to ja nie jestem żadnym kapłanem, no i skoroś nosił symbol kruka, to pewnie znasz drogę do ogrodów lepiej niż ja.

Rozmawiając ze zwłokami, a może i z duchem, ale z pewnością ze sobą, zdejmuję sygnet z palca. Trochę się siłuję, ale spluwam na palec nieboszczyka, aby się łagodniej zsunął. Odpinam i zdejmuję też jego pas, razem z pochwą, mieczem, sztyletami i czterema kołkami. Do tego zabieram srebrny wisior. Przyglądam się też butom. Zdejmuję je po chwili zastanowienia siłując się ze sztywnymi stopami i pierwsze co to wącham wnętrze. Jeśli nie śmierdzą grzybicą i są dobre rozmiarowo - przywdziewam. Na samym końcu podnoszę kapelusz. Powstaję i otrzepując kapelusz wkładam go na głowę. Ciało turlam z powrotem w krzaki.

Wychodzę z powrotem na drogę i jeszcze raz zerkam na miejsce, w którym nieznajomy... w zasadzie bardzo dobry znajomy Luther, zmarł mi na rękach. Ujmuję krawędź kapelusza i skinięciem głowy żegnam go. Wyjmuję z płaszcza notatnik i idąc w stronę wsi przeglądam zawartość. Kilka wpisów z początku, ze środka, kilka ostatnich. Szczegółowe czytanie zostawiam na koniec.
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Cranmer]

Przez chwilę myślałem, że już po mnie ale chyba jednak Ranald jest dziś po mojej stronie... nie będę jednak tracił czasu...

Nie kłopocząc się aby nawet schować miecz rzucam go na ziemię i sięgam po kajdany aby zatrzasnąć je Bohardowi na rękach za jego plecami aby drastycznie ograniczyć jego swobodę ruchów. Przeszukuję go szybko i pozbawiam innej broni w sposób tymczasowy czyli odrzucając ją lewą poza jego zasięg. Następnie puki prawa ręka jest jeszcze w miarę sprawna szykuje pętlę którą założę więźniowi na szyję oraz dodatkowy kawałek sznura na związanie mu nóg.

Po jakimś czasie promieniujący ból pewnie rozejdzie się po całej ręce, chcę się z tym wszystkim uporać za nim to nastąpi. Potem zostanie mi tylko zaciąganie sznura na jego karku lewą ręką. Jeśli widzę, że zaczyna dochodzić do siebie a ja mam wyraźne problemy aby uporać się ze wszystkim to po prostu podrzynam mu gardło.

Przez cały czas staram się ignorować ból, opatrywanie ran muszę niestety zostawić sobie na później....
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[pawelczas]

- Interesujących praktyk was uczą w świątyni Morra w Middenheim, Moldenie. W zasadzie to potwierdza fakt, że kapłanów Morra winno się uczyć pocieszania. Wam to wychodzi dość całkiem dobrze...

Uśmiechnąłem się, przyglądając się cały czas okolicy. W chwili, gdy ujrzałem dziewczynkę, zdziwiłem się nieco. Czyżby kolejna anomalia w postaci zatraconej duszy? Po wczoraj przygód z nekromancją zwyczajny człowiek miałby dość, ale... coś mi tu nie gra. Dusza zdawał jakby mi coś pokazać. Pytanie tylko- czemu mi. I czy aby na pewno ma dobre intencje?

- Zaraz wracam...

Odpowiadam, kierując się w stronę miejsca, gdzie widziałem ową dziewczynkę. Rozglądam się wokół, szukając jakby jakiś śladów. Tropów. Jakiejś anomalii.
_________________
Manfred, Rycerz Płonącego Słońca- Wichry Północy
Robert, Błędny Rycerz z Bretoni- Miasto
Lafel, Łowca-Zwiadowca- Sylvania

[Stalowy]

Ciężka sprawa. Masa śladów. Grabarz pijaczyna, który nie pilnuje należycie cmentarza. Będziemy musieli coś przedsięwziąć, aby dorwać bezbożników.

W zastanowieniu przyglądam się chwilę grobom. Znam się całkiem nieźle na kamieniarce... ciekawe jak stare są te wszystkie mogiły.

Jeżeli jednak nic mnie nie zaciekawi w kamieniu przyglądam się kościom, łopacie i rozkopanym mogiłom, w nadziei że moje krasnoludzkie zmysły wyłapią coś czego ludzie nie zdołają. Staram się wymyślić jakąś konkretną tezę.

Może była tutaj cała banda? Rozkopali, a któryś z nich porzucił łopatę jak uciekali... ale przed czym? Pijaczyna legł w barłogu... kto ich mógł wystraszyć? Nie no w sumie to Sylvania... tutaj każde licho może ci podejść pod okno lub zapukać do drzwi.

W końcu podchodzę do morryty i grabarza.

- A tak jeszcze... ponoć macie jakiegoś pomocnika. Pracował tutaj wczorajszego dnia?
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[Gariel]

Przyglądam się wszystkiemu w ciszy. Tak na prawdę widok przegniłych, rozczłonkowanych ciał sprawia, że mam ochotę zwymiotować w rękawy tak wesolutkiego Moldena. Co a potwór mógł tak zbezcześcić groby?

- Chwila... W moich stronach zdarzało się coś podobnego, oczywiście... na mniejszą skalę... Czy w tych grobach leżał ktoś wyjątkowy? Może to nic więcej, jak szajka złodziei o dosyć kiepskich manierach?

Okradanie zmarłych to praktyka stara jak świat. O Sigmarze, oby winnymi byli ludzie, a nie zjawy podobne do tych, które nie dawały nam zasnąć poprzedniego dnia.

Podchodzę do grobu, w którym leży trup z łopatą, szukam typowych śladów, które mogłyby udowodnić winę człowieka. Może leży tam coś jeszcze?
_________________
The Emperor is weak, Undead shall rise...

#Sesja Sylvania - Otto Welmann, akolita

[kain]

Eban

Odłączyłeś się od grupy i poszedłeś w kierunku, gdzie stała dziewczynka. Były tam tylko groby i grobowiec,
Zauważyłeś i wydedukowałeś że na każdym końcu krańocwych alejek stoi jeden grobowiec. Ten jednak wydaje się być zamknięty.
Co do śladów ani dziewczynki nie zauważyłeś nic odbiegającego od normy, poza tym że owej dziewczynki nie ma. Jakby rozwiała się na wietrze.




Dumni

Przyjrzałeś się łopacie i zwłokom i w Twoje głowie pojawiło się aż za dużo pomysłów. Może ktoś wykopał dół z tym trupem lecz coś go przestraszyło i w popłochu zostawił łopatę, a może po prostu znalazł przy trupie co potrzebował i uciekł..
Werner sporzał na Ciebie i zaczął dukać..:

- No jest ten.. Gerhard.. on czasem mi pomaga. No był tu wczoraj nawet. I to – pokazuje na usta – on mi tak przyfasolił jakby ducha zobaczył. Ale chłop wina się napije i pogada.. w sumie dobra dusza z niego..


Otto

Przyjrzałeś się dokładniej śladom i zauważyłeś że grobowiec został już wcześniej rozkopany. Przynajmniej dwa dni temu, jednak co by robił w niej trup i łopata. Pochyliłeś się głębiej i wpadłeś do środka. Obiłeś się ładnie. Stoisz tak w robie i widzisz że brzegi łopaty są postrzępione, a pod trupem zauważyłeś worek. Rozerwany, jakby od wewnątrz. To co Ci przyszło do głowy wydaje się być niepojęte. Trup musiał rozerwać worek od wewnątrz, chyba że jeszcze żył gdy się w nim zajmował.
Wziąłeś łopatę do ręki i zacząłeś ją oglądać. Brzegi są nieźle postrzępione, jakby ktoś nią nie tylko kopał ziemię ale i walił w coś. Nie ma jednak na niej żadnych śladów krwi..


Molden

Twoje słowa przestraszyły grabarza, więc ten szybko powiedział kto mu pomaga. I kiedy mieliście ruszać Otto wpadł do dziury z trupem i łopatą. Widzicie że dokładnie zaczyna badać co tam jest w dole. Grabarz coraz smutniejszą ma minę. Widać że nic nie ukrywa biedaczysko a słowa Morryty jeszcze bardziej go pognębiły. Wygląda jakby spodziewał się stryczka albo co najmniej chłosty.
Grabarz podszedł do Ciebie Molden i rzekł:

- Panie ja wszystko, wszyściutko powiem tylko nie donoście na mnie. Ja naprawdę nic nie wiem poza tym Ĺźe to spokojna mieścina. Nikt tu nikogo nie zabiaj. Ludzie prości tutaj Ĺźyją i nikomu złego nie Ĺźyczą. O tam – pokazuje na grobowiec, ktĂłry mijaliście na początku [ inna strona niĹź poszedł Eban] – tam leĹźy Katerina von Ellmau, Ĺźona Hrabiego Cedrika von Ellmau. Hrabia to dobry człowiek, zawsze groszem rzuci, zapyta co u Ĺźonki i dzieci. NaleĹźy do ludzi, ktĂłrzy zarządzają Leichberg. Ĺťona jego zmarła w połogu, parę miesięcy temu. Niech Morr przyjmie ją do siebie, bo dobra kobieta z niej była i urodziwa. No moĹźe nie tak urodziwa jak Hrabina Rebecca, ale teĹź piękna.
Grabarz zamikł po chwili nie wiedząc co mówić.




Garick / Bohard

Garick załoĹźyłeś dość sprawnie kajdany swojej ofierze. Ręce ma skute z tyły plecĂłw a nogi zawiązane sznurem. Sznur na szyi był kolejnym zabezpieczeniem. Ręka zaczęła drętwieć, ale Bohard był juĹź dobrze związany. Garick zauwaĹźyłeś Ĺźe Bohard zaczął się budzić… otwiera oczy
Bohard zacząłeś się budzić. Czujesz jak masz ręce ułożone za plecy i skute kajdanami. Są dobrze założone i uniemożliwiają ruch. Na szyi masz pętle ze sznurem. Czujesz jednak że łowca nie znalazł noża schowanego w cholewie buta. Otwierasz powoli oczy, krzywiąc się jednocześnie gdyż światło słoneczne Cię razi. Ból głowy również dokucza.


Axel

Zacząłeś całować się z Kristen i pieścić jej kobiecość gdy Mary w tym czasie klęczała przed Tobą i pięściła Twoją męskość językiem i dłońmi. Dotknąłeś drugą ręką piersi Mary i poczułeś jak jej sutki twardnieją a ona sama zaczyna Cię coraz mocniej całować i przegryzać wargi. Chciałeś przejąć inicjatywę ale kobiety Ci nie pozwoliły na to. Kazały Ci położyć się na trawie, a właściwie zmusiły Cię do tego. Mary usiadła na Tobie okrakiem i zaczęła poruszać się początkowo wolno ale rytmicznie wzdłuż Twojego ciała. Kristen w tym czasie uklęknęła nad Tobą twarzą w stronę koleżanki, a ty zacząłeś językiem pieścić ją. Dziewczyny całowały się i dotykały swoich ciał. Nie wiesz jak to się stało ale obie kobiety zaczęły jęczeć jednocześnie i w tym samym momencie osiągnęły szczyt. Wtedy to Mary zeszła z Ciebie i położyła się na ziemi, a Kristen zaczęła pieścić ustami jej wewnetrzną stronę ud. Ty natomiast wszedłeś mocno w Kristen od tyłu chcąc poskromić jej kobiecość i zadowolić ponownie. Kochałeś tak się z nimi przez długą godzinę aż w końcu gdy doszedłeś to poczułeś jak ulatuje z Ciebie cała siła. Padłeś na ziemię wykończony ale Mary nie pozwoliła Ci odpocząć i znów ustami postawiła twoją szablę do góry i zaczęła Cię ujeżdżać. Kristen w tym czasie całowała Cię po ustach, szyi i torsie. W końcu doszedłeś po raz drugi. Obie kobiety położyły się koło Ciebie wtulone w Twoje ramiona a Ty wbrew sobie usnąłeś. Czułeś się wyczerpany i pozbawiony sił witalnych. Usnąłeś.

Śniłeś o czymś przyjemnym. O tych dwĂłch pięknych niewiastach, ktĂłre ujeĹźdĹźały Cię i dawały się „oswoić”. Patrzyłeś na Kristen ktĂłra Cię ujeĹźdĹźa i nagle zauwaĹźyłeś jak jej blond włosy Kristen stają się coraz bardziej wyblakłe aĹź zszarzały totalnie. Jej piękna twarz zaczęła się kurczyć i starzeć. PrĂłbowałeś ją zrzucić z siebie, lecz ona trzymała się mocno i wbijała swoje pazury w Twoją klatkę. Widzisz jak krew wypływa z jej oczu, nosa i ust a z jej gardła wydobył się bulgot:


Pięć zawsze było i zawsze będzie pięć
Każda pokonać drugą ma nieodpartą chęć
Choć są jednośćią, to każda różni się
Gdy raz się jej oddasz, na zawsze opanuje Cię
Los dziwny i złożony jest
I dla każdego będzie to swoisty test
Wygrana da życie, przegrana to śmierć
Brat bratu na końcu i tak przebije pierś

Obudziłeś się z krzykiem i zobaczyłeś że jesteś sam na polanie. Zupełnie sam. Czujesz się nadal zmęczony. Spojrzałeś na swoje dłonie i zaniemówiłeś. Wyglądają one jakby się postarzały. Jakby były mniej silne, bardziej wątłe.. Czujesz się nawet tak.. dziwnie. Tak jakbyś nie miał sił...

Gerhard

Przebrałeś się w rzeczy trupa i schowałeś ciało w krzakach. Buty nie były zniszczone i pasowały na Ciebie idealnie. Sygnet zdjąłeś dość łatwo, i schowałeś go do kieszeni płaszcza. Przywdziałeś płaszcz, broń także zabrałeś i otworzyłeś list, który zacząłeś czytać. Powoli i dokładnie.

„Drogi Lutherze, wiem Ĺźe jesteś pochłonięty sprawą zabĂłjstw w Siegfriendorfie lecz potrzebuję Cię. Ostatnio Leichberg nawiedził wilkołak.
Tak wiem, że Kruków to nie dotyczy jednakże nie mogę liczyć na nikogo z naszych braci. Jest nas coraz mniej a Von Carsteinowie nie próżnują. Choć minęły czasy wielkich krucjat a gryzonie już nie polują na nas tak żarliwie jak my na nich, jednakże z roku na rok nasz liczebność maleje. Zakon przestaje nas wspierać, a przynajmniej nie mam od nich od wielu miesięcy żadnych wieści.
Usilnie błagam Cię Bracie, porzuć swe sprawy i przybywaj. Z każdą nocą ginie dziecko lub niemowlę. Ja jestem za stary by sięgnąć po broń, a Lucius który przybył mi pomóc zniknął bez śladu.
T.C”

Następnie sięgnąłeś po notatnik. Jednakże pismo było bardzo małe więc musiałeś co chwilę przystawać by odczytać pojedyncze słowa. Postanowiłeś że potem poświęcisz swój czas tej lekturze. Wyszedłeś na ścieżkę już prowadzącą do Hoetmar i z oddali zobaczyłeś pracujących ludzi. Słońce zaczęło mocno prażyć.

_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Cranmer]

- Nieźle robisz mieczem chłopie, tytoń wychodzi na to jednak jest czasem sprawcom zadyszki ale nie dyskwalifikuje z walki, co nie ?

Milknę na chwilę przyglądając się swojemu jeńcowi. Pod pachą zdrowej ręki trzymam linę którą w karku związany jest Bohard. Próbuje w jakiś prowizoryczny sposób opatrzyć swoje rany. Nie spuszczam jednak wzroku z Boharda.

- Wrócimy do chwili kiedy mi przerwałeś. Masz trzy wyjścia, pamiętasz jakie czy dopadła cię skleroza ?
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[pawelczas]

- Mauzoleum, co...?

Mruknąłem jakby w przestrzeń. Na Verenne- czyżbym odchodził powoli w otchłanie szaleństwa, skoro mówię do samego siebie. A co więcej- widzę również duchy, które mają mi nieść jakieś poselstwo. Albo też zwabić w pułapkę. Jedno z dwóch. Nie mniej- mam wrażenie, że ten duch chce mi po prostu coś pokazać, coś co może być bardzo przydatne w mojej misji. A właściwie w misji Moldena, do której niechybnie się zgodziłem. Cóż- podróżowanie z kompanią zawsze jest o niebo bezpieczniejsze od samotnej podróży.

Dokładnie przebadałem sam grobowiec. Portyki, kolumny, a przede wszystkim szukałem tabliczki z informacją o to do czyjej rodziny należy grobowiec. Jeśli już znalazłem tabliczkę- rychło zapisuję to nazwisko.

Zaraz potem pióro zostaje zastąpione przez miecz. Mimo faktu, że dobrze radzę sobie z szermierką, to nie lubiłem tej sztuki. Wydawała się zbyt prostacka. Niestety- istoty nieumarłe zwyczajnie nie posiadają czegoś takiego jak mózg- w końcu tkanka miękka- i reaguję jak pies tylko na najprostsze polecenia. Kto wie- może nawet posiadają swojego rodzaju instynkt- wszak u człowieka wrodzona jest agresja i walka.

Nie mniej- już nie bawiąc się w nic, sprawdzam czy drzwi są otwarte. Jeśli tak- otwieram je znacznie szerzej, ciągle mając miecz pogotowiu. Szczęśliwie bogini obdarowała mnie dziwną zdolnością lepszego widzenia w ciemnościach, więc nie powinienem mieć problemów z zobaczeniem wszystkiego i wejścia do środka.
_________________
Manfred, Rycerz Płonącego Słońca- Wichry Północy
Robert, Błędny Rycerz z Bretoni- Miasto
Lafel, Łowca-Zwiadowca- Sylvania

[Warmlotek]

Rozglądam się oniemiały przez chwilę, zatrzymuję wzrok na martwym Kriksosie...zaciskam mocno szczęki.Lekko poruszam rękami...

"Kurwa Ĺźelazo..."

- Miałeś szczęście...iż udało ci się mnie zaskoczyć. Jednak zwycięzców się nie sądzi. Cóż...możemy się dogadać...jednak jak wyobrażasz sobie to iż zarobimy wspólnie...trzeba by wziąć zapłatę a następnie zaszlachtować zleceniodawce...Poza tym wisisz mi porządnego konia...a nie jakiego tam wałacha.A jak nie pozwolisz mi zająć się twoją rana to i tak bez różnicy bo będziesz trupem prędzej niż ja, to było solidne cięcie. Jak nie zemdlejesz z upływu krwi to wda ci śie gangrena i możesz już kopać sobie grób

Spluwam lekko krwią poruszając szczęką...

"Kurwa mało mi szczeny nie złamał tym ciosem..."
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Xsary]

Na wszystkich dobrych bogów! Werner musi jeszcze odczuwać skutki upojenia alkoholowego skoro nie dostrzega moich subtelnych gestów pomocy i zapewnienia o chęci zagwarantowania mu bezpieczeństwa.

- Panie Werner - zacząłem niskim głosem - jestem wielce rad, że w końcu zaczęliście przekazywać nam istotne informacje. Rzeknijcie mi jeszcze kim jest piękna hrabina Rebecca i jesteście wolni. Pókiście prawi i pomocni to mnie się nie bójcie.

Nie należy wypytywać o wiele jednej osoby. Będę musiał zasięgnąć języka w miasteczku na temat pana von Ellmau. Piękna żonka, która zmarła w połogu i odwiedziny miejscowego grabarza? Że niby z dobrego serca? Nie wierzę w takie bzdury. Świat jest zły i okrutny, a czasami doprowadza do gorzkich łez. Dlaczego więc łez nie otrzeć? Ech! A potem ożywia się bliskich, przyjaciół, miłości skryte. A gdy się odkrywa, że to zwykłe ciało to brnie się dalej - wiązanie duszy z ongiś należącym do niej ciałem. Lecz czy bogaty miałby brudzić dłonie cmentarnym pisakiem? Nie. Dopiero tu pojawia się hiena cmentarna, która wyjawi nam dla kogo pracowała. Od tego będzie zależało czy jej druga dłoń się ostanie.

- Chłopaki, znaleźliście coś? Jakieś wnioski? Przypuszczenia? - Urwałem by rozejrzeć się w koło. - I niech ktoś mi powie, do jasnej cholery, gdzie ten dureń Eban?

Choć nie przystoi drzeć mordy na cmentarzu to krzyknąłem parę razy głośniej Eban! Eban! co by mnie jajogłowy usłyszał.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy wrĂłg? - Frank albo Fred

[Cranmer]

- Jak na razie to Ty wisisz mi swój własny łeb warty sporą sakiewkę złotych z podobiznami miłościwie panujących władców, chuj mnie w sumie jakich, a konia dopisałbym do strat własnych poniesionych z głupoty.

Ma trochę racji, przy takim rozcięciu mała infekcja zazwyczaj kończy się śmiercią. Jednak nie jestem tak głupi aby mu zaufać od razu.

- Miałem farta owszem, ale mój fart jest Twoim nie fartem, za nim wyzionę ducha zdołam zacisnąć pętlę na Twoim karku i się udusisz albo zwyczajnie poderżnę ci gardło. Prędzej dam sobie łeb uciąć niż uwierzę, że jeśli zdejmę kajdany to nie rzucisz się na mnie z zamiarem wykończenia mnie raz na dobre. Jesteś zdrajcą i uciekinierem więc nie ma też przysięgi której mógłbyś dochować, a może się mylę co ? Przysięgniesz na Sigmara, grób ojca i matki, głowę tego drugiego uciekiniera oraz jędrne cycuszki swojej pierwszej kurwy, że mamy sztamę i nie skaczemy już sobie do gardeł ?
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Warmlotek]

Wykrzywiam usta w grymasie, trochę niechętnie mruczę dłuższą chwile pod nosem...Nagle podnoszę wzrok spoglądam prosto w twarz łowcy...

- Niech będzie...chyba nie mam za wielkiego wyboru...Lepiej pracować we dwóch i mieć pełne sakiewki, niźli mój łeb ma wisieć gdzieś na blankach.

Trochę już doszedłem do siebie i zaczynam szybciej myśleć i bardziej klarownie.

- Tak w ogóle jakbyś zaproponował tą sprawę w karczmie zamiast czaić się jak lis za krzakami, to mój koń by żył a my byśmy mieli pełne sakiewki...
Nie rzuce sie na ciebie, gdyż monet potrzebuje jak każdy a z tobą jest szansa ich zarobienia całkiem spora.Mamy Łowcę i Poszukiwanego nikt nie będzie się spodziewał że współpracujemy...Może to być nader opłacalny interes jeżeli...sobie zaufamy.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Cranmer]

- Proponowałem w karczmie matole tylko kurwa twoja mać głupi jesteś.

Wzdycham zaĹźenowany.

- Układ jest prosty, trafiasz na posterunek, ja odbieram nagrodę, a Ty leziesz do ciupy. Uparty jesteś więc z małą pomocą dasz radę nawiać, opuszczamy miasto osobno, a potem jedziemy dalej aby zrobić kolejnych matołów ze straży na zielono. Dobry układ ?
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Warmlotek]

- Chyba tylko ty mogłeś się domyślić o co ci chodziło...Co rozumiesz przez drobną pomoc?. Masz zostać w mieście i przypilnować bym stamtąd wyszedł.Ty oddajesz mnie w ręce strażników i masz w dupie swoje wykonałeś i nawet jak ktoś mi pomoże uciec to podejrzeń co do ciebie nie będzie.
Najlepiej wybierać zadupia gdzie nie ma za dużo straży, weź pod uwagę iż moga mnie przykuć do ściany a wtedy chuj a nie ucieknę.
Proponuję byś miał w zanadrzu inny sprzęt, po którym by cię nie poznali i coś na ryj, maska albo coś. Weźmiesz mój czarny plaszcz i moja zbroje bo inaczej mi ją podpierdolą.
Zawsze może pójść coś nie tak a wtedy trzeba zabijać i żadnego świadka nie zostawić. Czy jesteś gotów na takie rzeczy? Czy wypniesz się dupa i spierdolisz z miasta? Uznasz że lepiej mieć jedna pewną pełna sakiewkę niźli 10 pełnych z drobnym ryzykiem zostania także poszukiwanym.
Poza tym to nie jest pozycja do negocjacji interesów rozkuj mnie albo poderżnij gardło.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek