forum.drachenfels.pl

[kain]

Bohard
Więzy były mocne, ani drgnęły. PrĂłbowałeś sięgnąć dyskretnie po sztylet jednakĹźe musiałem zrezygnować z tego pomysłu. Za duĹźo ruchu. Zamarłeś jak kamień. Modlisz się do kaĹźdego znanego Ci Boga o łaskę i zbawienie, tylko o to by bestia sądziła Ĺźeś martwy. Czekasz, Twoje serce wali jak oszalałe. Mimo iĹź prĂłbujesz nie bać się, nie udaje Ci się. Bestia podeszła do klatki, zaczęła ją obchodzić co jakiś czas drapiąc wściekle pazurami. Co jakiś cios trafia i Ciebie rozrywając twoje ubranie i boleśnie Cię raniąc. Gryziesz język do krwi, byle tylko nie wydać odgłosu Ĺźadnego. Bestia zrezygnowana rzuca wściekle klatką, w ktĂłrej jesteś Ty, o drzewo. Pręty się zaginają. Czujesz jakiś przeszywający bĂłl, lecz milczysz. Nawet nie patrzysz w miejsce, skąd promieniuje ten cholerny bĂłl. Widzisz Ĺźe bestia odchodzi i znika gdzieś pomiędzy drzewami. Wypuszczasz delikatnie powietrze. BĂłl, „kurwa mać” chcesz krzyknąć. Patrzysz na nogę. Widzisz jak kawałek ułamanego pręta, pewnie ułamał się podczas uderzenia, rozorał Ci nogę. Krew leje się gęsto i widzisz nawet kawałki swojego mięsa. Rzygać się chce. BĂłl jest niesamowity. Kopnąłeś drzwi klatki. Puściły. Jesteś wolny…
Wyczołgałeś się. Szperasz w nodze i znajdujesz sztylet. Rozcinasz nim więzy. Dopiero teraz dostrzegasz że wilkołak gdy machał pazurami ładnie pokiereszował Twoje ciało. Krew leje się z prawego uda. Widzisz że księżyc będzie się chował za chmurami, z których zaczyna lać coraz większy deszcz. Zaczynasz drżeć.

Axel
Zabrałeś najpotrzebniejsze rzeczy, osiodłałeś konia i ruszyłeś. Jechałeś tak przez dobre pół godziny gdy dojechałeś do rozwidlenia. Deszcze leje coraz mocniej, tak że jesteś cały przemoknięty. Widoczność jest coraz gorsza. Ziemia robi się coraz bardziej grząska. I jeszcze to pieprzone rozwidlenie. Możesz udać się w kierunku: Koningstein (czyli na północ ), Leichberg (Wschód), Swartzhafen (południowy zachód). Zostaje także mała przystań skąd można dopłynąć do Black Run River wpłynąć a stamtąd do Aver River i prosto do Averlandu praktycznie. Czas nagli. Trzeba podjąć decyzję. Zaczynasz marznąć.

Garrick
Odpowiedź była dość krótka i rzeczowa:

- Nasz wspólny znajomy kazał mi coś przekazać. Skoro jednak woli Pan rano, to niech i tak będzie.

Usłyszałeś oddalające się kroki.


Eban / Dumni / Molden / Otto
Stanęliście koło Moldena, który otworzył drzwi. Wyjrzeliście na korytarz, lecz tam pustka. Cisza choć nadal czuć chłód. Słyszycie jednak jakieś hałasy. Wytężyliście zmysły i wiecie już jedno: dochodzą one z sali jadalnej. Dziwne bowiem gdy opuszczaliście ją, świeciła ona prawie pustkami. A teraz hałasy, śpiewy, tańce. Dziwne, naprawdę dziwne. Korytarz jest pusty, lecz na pewno to co słyszycie nie jest urojeniem ani przesłyszeniem.


Gustav
Chciałeś pomĂłc lecz nie dałeś rady. BĂłl jest zbyt wielki. Zamykasz powoli oczy. Czujesz Ĺźe dopada Cię zmęczenie. Kobieta co jakiś czas wstaje od „ukochanego” i podchodzi do Ciebie i przemywa Ci głowę wodą. Daje Ci popić wino. Czujesz jak świat wiruje Ci w głowie. PrĂłbujesz wstać lecz nie dajesz rady. Kręci Ci się coraz bardziej w głowie. Słyszysz jak drzwi do pokoju otwierają się. PrĂłbujesz odwrĂłcić wzrok w tamtą stronę ale … ogarnia Cię ciemność. Tracisz przytomność.


Gerhard
Pchnąłeś szkielet tak że zdobyłeś kilka metrów przestrzeni. Zacząłeś uciekać. Biegłeś coraz szybciej omijając, a właściwie depcząc nagrobki, przewracając dzbany z kwiatami, tabliczki nagrobne. Biegłeś i zorientowałeś się że pobiegłeś w przeciwnym kierunku niż dom grabarza. Rozejrzałeś się nerwowo dookoła siebie. Pusto. Cicho. Już miałeś odetchnąć gdy nagle.. znalazłeś się na ziemi. Coś Cię przygniata. Coś w ciebie trafiło i siłą rozpędu powaliło na glebę. Ciężkie to nawet.
Zrzucasz „to” z siebie i widzisz.. Widzisz ciało martwej dziewczynki. Jest cała we krwi. Ktoś wyrwał jej serce. Wielka dziura w ciele a z niej krew spływa. Ta krew takĹźe spływa na Ciebie. Zbiera Ci się na wymioty. Trup to trup niby ale nigdy wcześniej nie dostałeś … zwłokami. Róşnymi rzeczami i przedmiotami bito Cię czy ciskano w Ciebie ale trupem nigdy. Oczy martwej dziewczynki patrzą na Ciebie niemal błagalnie, lecz wiesz Ĺźe ona nic nie powie. Jej włosy, ubranie są lepkie od krwi.
Usłyszałeś nagle dziki skowyt. Dość niedaleko, a może to echo.. Czujesz że drżysz.
_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Warmlotek]

Rozglądam się po okolicy rozszerzonymi źrenicami zaciskając kurczowo sztylet, oddycham szybko. Spoglądam na nogę syczę lekko z bólu.

"Bogowie... dzięki wam! poszedł...poszedł...uf...uf...nie mogę uwierzyć, przeżyłem spotkanie z Wilkołakiem!..........Aaaa!....kurważ co za ból..."

Nagle moje myśli przerywa pulsująca fala bólu...tnę spodnie sztyletem i przyglądam się ranie uda i oceniając ją.
Rozglądam się za jakimś alkoholem w tym co się wysypało z wozu by odkazić ranę powierzchowną i przewiązuję ją lekko.

Następnie zajmuję się tą poważniejsza raną na udzie od pręta...
Najpierw oczyszczam okolice rany i jeżeli mam czym to odkażam TYLKO okolicę rany. Brzegi rany rozchylam i usuwam wszelakie ciała obce jeżeli takowe się w niej znajdują.
Następnie pruję nogawkę i robie z niej trzy pasy zawiązuję wokół uda pierwszy pas który ma zatrzymać mięso na miejscu, następnie drugim pasem dociskam trochę mocniej niż pierwszy.
Na końcu obwiązuję trzecim pasem materiału już całkiem mocno by jak najbardziej zatamować krwawienie.
Tak stworzyłem trzy warstwowy opatrunek.

Przy zawiązywaniu pasów syczałem, jęczałem z bólu ale próbowałem jakoś panować nad sobą by nie zwabić przypadkiem wilkołaka z powrotem.
Strach pomagał mi się w miare możliwości opanować.

Gdy dojdę w miarę do siebie staram się delikatnie stanąć na jedną nogę i kuśtykając podchodzę do wozu sprawdzam czy jakieś moje rzeczy nie były na wozie.
Nie widziałem tego wcześniej czy wóz był ciągniety przez jednego konia czy przez dwa jeżeli przy wozie znajduje się koń wróce do karczmy za jego pomocą.
Jeżeli jednak szczęście nie dopisze mi i okazuję się że jedynego konia jaki był wzięła Ursula, będę zmierzał środkiem traktu w drogę powrotną do karczmy.
Wycieram zakrwawione ręce o płaszcz i naciągam kaptur na głowę.
Sprawdzam w jakim stanie jest mój ekwipunek, czego mi brak i z tego co pamiętam co pozostało w karczmie w moim pokoju.Rozglądam się także za jakimiś przydatnymi rzeczami.
Szukam czegoś na czym mógłbym się opierać jak na kuli bym nie obciążał zbytnio poranionej nogi.
Nie tracąc czasu dalej ruszam w drogę powrotną każda chwila się liczy będę słabnąć z czasem...

Następne słowa wykrzykuję w niebo

- Ursulo!!...Bogowie chcieli bym przeżył !!...A to oznacza że nie ma wystarczająco głebokiej i ciemnej nory na tym świecie przed którą mogłabyś się przede mną schować!!!!.
Żerżnę cię suko!! a potem poderżnę ci gardło jak kwiczącej świni!!!.
Na Bogów!!! Chociaż miała to by być ostatnia rzecz jaką mam zrobić na tym świecie !!! - krzyczę mściwym głosem, to osobiste przyrzeczenie
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[pawelczas]

- Na litość wszystkich Imperialnych bogów... jeśli nawet to jest duch, to jakoś wyjątkowo żałosny, starający się nas zwabić tanimi sztuczkami. Notabene mogą to być właściwie inni goście, którzy nagle się przebudzili i wrócili z powrotem do zabawy.

Schowałem z powrotem ostrze do pochwy. Zimno. Je również da się racjonalnie wytłumaczyć- choćby faktem sporej wyrwy w dachu, powodując przewiew powietrza. No i przecież pada. Doprawdy- ta Sylvania to naprawdę przereklamowana kraina, gdzie zamiast strachu egzystuje po prostu jakiś żałosny cyrk.

Nie mając już w zasadzie ochoty na dalsze badanie tych zjawisk, po prostu udałem się z powrotem do łóżka, odkładając swój miecz na bok, gdyż nie wiadomo, jaka persona non grata może przejść w nocy. A ja zdecydowanie wolę być wyspany rano.

- Idę spać. Dobrej nocy, panowie.
_________________
Manfred, Rycerz Płonącego Słońca- Wichry Północy
Robert, Błędny Rycerz z Bretoni- Miasto
Lafel, Łowca-Zwiadowca- Sylvania

[Martin von Carstein]

Nie mogąc nic zdziałać więcej opadam coraz głębiej w czeluściach snu. Nie obchodzi mnie już kto otwarł drzwi, stan pacjenta, mój stan, kto mnie poranił i czy się zbudzę. Nie jestem wstanie trzeźwo, ani w ogóle myśleć, więc pozostało mi tylko oczekiwać na to co przyniesie sen...
_________________
http://vaevictis15mm.blogspot.com

[Cranmer]

- Po jaką cholerę żeś przyłaził ?

Mruknąłem zirytowany, wróciłem do łóżka zdjąłem bełt z kuszy a nóż rzuciłem w nogi łóżka, sam zaś ponownie się położyłem czekając na nadejście dnia lub snu. Zależy co będzie pierwsze.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Xsary]

Słysząc to wszystko żałuję tylko, iż nie jestem jeszcze w stanie dopatrzeć się nieżywych jak - rzekomo i nie z całą pewnością - potrafią to kapłani wyższej rangi. Mi, skromnemu i małemu akolicie, pozostawało liczyć na swój niedoświadczony rozum i jakoby zbyt gorące serce.

- Idę sprawdzić cóż to za nierząd się tam wyprawia, grzeszne duszyczki - powiedziałem chowając miecz z powrotem do pochwy. - Gdybym nie wrócił za kwadrans to znak, że ma długie, kruczoczarne włosy. Dwa, spore przekonywujące argumenty i sylwetkę smukłą jak łasica.

Zaśmiałem się szczerze albowiem lubię swoje żarciki. Pomagają mi rozładować stres.

Ruszam na dół.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy wrĂłg? - Frank albo Fred

[Jaracz]

Zamykam oczy. Zaciskam powieki mocno odmawiając szybką modlitwę po kolei do wszystkich bóstw, które znam. Staram się opanować dreszcze. To tylko trup tylko trup tylko trup... TRUP!

Przetaczam ciało dziewczynki na bok i przecieram wierzchem dłoni usta (zwracam wpierw uwagę czy nie są ubabrane w krwi). Wstaję, rozglądam się po cmentarzu szukając pogoni. Potem znowu przyglądam się dziewczynce.

Lekko zgarbiony składam ręce do modlitwy i wznoszę oczy ku niebu.

- Dzięki ci... - wypowiadam bezgłośnie słowa

Rozglądam się dookoła w poszukiwaniu jakiejś płachty do zawinięcia dzieciaka. Może grabarz zostawił przez przypadek całun? Od biedy użyję własnej kurtki. Pora i pogoda jeszcze nie sprzyja wędrówkom mieszkańców. Jak tylko uporam się z dzieckiem ruszam do domu doktora.

Trochę szkoda, że musiałem zostawić swój sprzęt. Będę tu musiał wrócić po kolejnym zmroku...
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Blackswordsman]

<Ostatnimi czasy Bohard pracował w okolicach Averlandu i myślę ,że tam chcą go dostać najbardziej. Ruszam do przystani jeśli nie znajdę żadnych śladów wskazujących na przejazd wozu niedawno w jakimś konkretnym kierunku. Nie mam innego pomysłu. Nie ma sięco zastanawiać,czas ucieka. Jeśli okaże się,że to nie ta droga zostanie tylko modlić się do Ranalda żeby Bohard jakoś sobie poradził. Trzymaj się bracie, jadę po Ciebie. Dobrze ,że pada. W taką pogodę napewno nie zasnę.>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Gariel]

- Nie ma sprawy, ale pamiętaj, że jutro czekają nas PRAWDZIWE problemy, zostaję z resztą - powiedziałem, po czym zirytowany zachowaniem poltergeistów wracam do łóżka.

Siedzę, chwilę, czekając na dalszy bieg wydarzeń. Nie będę podnosił się z łóżka co pięć minut.
_________________
The Emperor is weak, Undead shall rise...

#Sesja Sylvania - Otto Welmann, akolita

[Stalowy]

- Heh... idę z tobą.

Ruszam za Morrytą. Niesamowicie denerwuje mnie postawa vereńczyka, który chyba póki mu coś nie przywali w czapę to nie zmądrzeje dostatecznie.

Heh... i trzeba przypilnować tego tutaj. Gotów jeszcze zachować się nierozsądnie.

Człeczyny człeczyny... co my z nimi mamy.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[kain]

Bohard

Doczłapałeś się w końcu do wozu, lecz nie znalazłeś nic pożytecznego na nim.. No chyba że za coś pożytecznego można uznać martwego konia, którego głowa została częściowo odgryziona. Także płachtę, dość sporych rozmiarów znalazłeś lecz do czego Ci ona będzie teraz potrzebna. No może jako ochrona przed deszczem, jednakże poła jest ciężka i dość duża.
Nie odnalazłeś Ĺźadnego kijka lub czegoś na czym mĂłgłbyś się wspierać. Zacząłeś krzyczeć i bluzgać ku niebu co w efekcie sprawiło Ĺźe „odpowiedziało” ci dzikie wycie wilkĂłw. Tak, są nie daleko a Twoja noga jest cała we krwi. Widać Bogowie Cię nie lubią, a moĹźe po prostu to tylko zwyczajny pech. W dłoni trzymasz nóş. Z nieba leje juĹź tak Ĺźe po chwili byłeś cały mokry i twoim ciałem wstrząsnął ponownie dreszcz.
Słyszysz jak z oddali coraz wyraĹşniej słychać ujadanie. Grupa czegoś dzikiego i głodnego się zbliĹźa…

Axel

Ruszyłeś więc traktem kierując się do przystrzani. Ziemia zaczęła się robić coraz bardziej grząska, tak że po jakimś czasie musiałeś zejść z konia. Prowadziłeś go spokojnie, dzięki czemu nie parskał tak często. W końcu dostrzegłeś z oddali jakieś światła. Podszedłeś w miarę cicho i dostrzegłeś jakieś trzy sylwetki stojące na barce. Pochylały się nad czymś co było w worku, o ile dobrze dostrzegasz. Nie wiesz kim są te postacie bowiem mają na sobie długie płaszcze a twarze zakryte kapturami. I tylko dzięki dwóm lampom które ledwo się jeszcze palą na przystani dostrzegasz sylwetki tych postaci.
Czy to oni? Czy ten worek to Bohard? Czy jest ich tylko trĂłjka?
Rozglądasz się i nie widzisz nikogo więcej, ale nie masz pewności. Te trzy postacie o czymś rozmawiają, nie słyszysz ich, tylko widzisz ich gestykulacje rękami.

Dumni / Molden

Ruszyliście powoli ku sali gościnnej. Idąc zauwaĹźyliście Ĺźe hałasy nie ustają a jeno nasilają się. Otworzyliście drzwi i zobaczyliście, Ĺźe sala karczemna jest pełna gości. Karczmarz i kelnerki uwijają się w ukropie. Wszystko niby przypominało ten dzisiejszy wieczĂłr, gdyby nie to Ĺźe postacie poruszające się po tej części karczmy ,były jakby niewyraĹşne, jakby to były duchy. Staliście tak przez chwilę w przejściu nie wiedząc co zrobić, przyglądając się temu sielankowemu obrazowi gdy nagle przez drzwi karczmy wpadł mężczyzna. Przeciętnego wzrostu, ubrany w jakieś łachmany typowe dla rolnikĂłw mężczyzna Ăłw był cały we krwi. Jego twarz zdobiły ślady, głębokie ślady od pazurĂłw. Ubranie na wysokości brzucha było rozdarte i pokryte czerwoną mazią. Mężczyzna padł i zaczął coś bełkotać, brudząc podłogę krwią. Nie słyszeliście co mĂłwi bowiem gromada „ludzi” zebrała się wokół niego. Karczmarz widać po jego minie, Ĺźe nie był zadowolony Ĺźe trupa będzie miał w karczmie…

Reszta w karczmie poszła spać.

Gerhard

Zawinąłeś trupa w swój płaszcz i przerzuciłeś go przez ramię. Zacząłeś biec. Zatrzymałeś się. Przecież nie dobiegniesz do Leichberg z trupem na ramieniu. Kurwa.. pomyślałeś. Dom grabaża.. Gdzie.. A masz.. Ruszyłeś i momentalnie stanąłeś. Na Twojej drodze zmierzają kolejne zastępy trupów. Jeden.. Dwa.. Trzy.. Pięć
Auć.. Coś złapało Cię za nogę. Patrzysz. Widzisz jak wydostający szkielet z ziemi chwycił Cię za nogę. Trząsnąłeś nogą i kopnąłeś wychodzącego umarlaka prosto w twarz. Głowa mu odskoczyła i gdzieś się poturlała. Patrzysz i nie dowierzasz. Szkielet dalej wypełza spod ziemi. Powoli i mozolnie. Patrzysz na głowę którą kopnąłeś a ta nie zachowuje się normalnie. Rzuca się i wierzga szczękają zębami.
Trupy. Tak. To na nie musisz uważać. Zbliżają się. Przeklęty cmentarz. Przeklęta noc. Widzisz jednak w oddali domek grabarza. Światła się palą. Może nie zachlał totalnie mordy i nie zamknął drzwi. Jest szansa, ale jak wytłumaczyć trupa na ramieniu.

_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Warmlotek]

" KURWA !! CO JESZCZE MNIE DZIŚ SPOTKA ?!?!??! TEGO JESZCZE BRAKOWAŁO...STADO WILKÓW...ZAJEBIŚCIE...DAJCIE COŚ WIĘCEJ...PEWNIE... CZEMU NIE!?...BO WILKOŁAK TO ZA MAŁO NIBY..." - macham ręką wymyślając bogom za ich kiepskie żarty

Rozglądam się szybko i zaczynam zasuwać jak najszybciej potrafię w stronę z której przybyliśmy...jak nie daje rady na dwóch to na czterech ale ewakuuje się stąd jak najszybciej.

"Muszę jak najszybciej oddalić się od zakrwawionego konia to on ściąga uwagę wilków tyle krwi z niego cieknie iż wcale mnie to nie dziwi...z konia żarcia starczy dla nich wszystkich wątpię iż za mną podążą zajmie im chwile żeżarcie całego konia...Żryjcie! zasrane wilki aż pękniecie... byle nie Boharda!..."
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Jaracz]

Wznoszę na moment oczy ku niebu.

- Chciałem jednego trupa...

Ruszam biegiem w stronę domku grabarza. Pędzę nie na przełaj a alejkami, coby nie potknąć się o żadnego ze wstających umarlaków. Trupa na ramieniu jakoś wytłumaczę... jakoś.

Na usta ciśnie się "POMOCY", ale nie zamierzam krzyczeć. Chodzące trupy... kto by pomyślał. I wszystko pewnie winą tego wąpierza. Jak bogów kocham, nawlekłbym to jego przeklęte serce na osinowy kołek...

... ciekawe ile płacą za serce wampira?
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Xsary]

Z całą pewnością wypytam kogo trzeba o tego typu sytuacje. Sam nie jestem w stanie nic zaradzić albowiem nie zdobyłem jeszcze odpowiedniej wiedzy opisujące zjawisko, które mam przyjemność oglądać.

No, może nie przyjemność... Wierzę, że krwawiący mężczyzna to miły człowiek aczkolwiek narobił bałaganu.

- Dumni, widziałeś kiedykolwiek coś podobnego? - Szczędzę sobie poczucia humoru.

Wszak natknąłem się dawniej na wzmianki o odtwarzaniu wydarzeń przez duchy. I choć nie pamiętam skali jąką owe odtwarzania dotyczyły to jestem pewien, że to nie była cała karczma.

- Siądźmy z boku i obserwujmy, dobrze? - Rzuciłem do Dumniego.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy wrĂłg? - Frank albo Fred

[Stalowy]

- Mam wrażenie... że ten człowiek to nasz huncwotowy duch. - odparłem - Siądźmy i obserwujmy. Może się dowiemy o co mu chodzi.

Ruszyłem do jednego z wolnych stolików. Odruchowo uniosłem dłoń jak do zamawiania piwa, ale opuściłem ją.

- Obserwujmy... - powtórzyłem.

Przyglądam się scenie z uwagą starając się wyłapać jak najwięcej szczegółów.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn