forum.drachenfels.pl

[Warmlotek]

Zrobiłem się purpurowy jestem maksymalnie wkurwiony na...SIEBIE ! Tak dać się złapać jak szczeniak...

"Kurwa...zafalowała cyckami a ja straciłem głowę, czujność, wszystko! Myślałem tylko o jej mokrej cipie...ŻAŁOSNE!!"

- Tak też sądziłem...ile ci obiecał za dostarczenie mnie?.Nie bądź tak zadowolona z siebie straciłaś całkiem upojną noc...nie wszystko w życiu można przeliczyć na złote monety. Teraz zostaną ci brudasy z Averheim dto bałamucenia. - kpię lekko

Zagadując ją, rozglądam się po klatce i sprawdzam czy jest jakaś droga ucieczki jakbym pozbył sie więzów. Dyskretnie jak bedę pewny iż nikt nie patrzy sprawdzam czy mam sztylet w bucie dalej, a także rozglądam się za moim rzeczami...

Kręcę głową z niedowierzaniem aż w końcu zaczynam się śmiać...

- Dałem się podejść jak szczeniak...uśpiłaś moją czujność maleńka...dobra jesteś. Szkoda iż nie spotkaliśmy się w innych okolicznościach...ale zajęczysz jeszcze pod Bohardem...zobaczysz. - uśmiecham się lekko lubieżnie

Pod maską nonszalancji twardo umysł pracuje...

"Trzeba coś wymyślić nie zamierzam zostać papką dla świń rzeźnika, może trafi się okazja, będzie trzeba ją wykorzystać. Na Axela liczyć nie moge w tym momencie.Chociaż koń z jeźdźcem porusza się dwa,trzy razy szybciej niż wóz z klatka. Jakby tylko dało się jakoś ich opóźnić...może jacyś bandyci zapolują z okolicznych lasów na wóz.Wszystko jest możliwe..."

"Dalej jak patrzę na nią to aż krew buzuje mi w żyłach...jest piękna i teraz mogę to powiedzieć bez ogródek te krągłości..."

Ziewam lekko

- Mogłaś mnie ułożyć w lepszej pozycji...żwawo woźnico świnie czekaja i są głodne. Nie chce tu kurwa zgnić zanim doturlasz się tym gównem do Averheim!

"Nie pozwole by jakaś suka puszyła się jak paw nade mną ! Kurwa co tu zrobić? co tu zrobić?...myśl Bohard myśl !!. Jeszcze stanę nad nią i zobaczymy kto będzie miał minę zwyciezcy..."


- Wtyłumacz mi jędną rzecz...masz urok i drapieżność to nie podlega wątpliwości...jesteś silna i inteligentna....i podejrzewam że tym rapierkiem machasz równie zręcznie co uwodzisz... Co już mi zaprezentowałaś w pełnej okazałości... - robię pauzę bo każdym wywodzie chce by analizowała i zaczeła po prostu się namyślać i rozważać

Mówię dalej spokojnym, równomiernym i miłym głosem

-Masz wszystko by zostać dobrym najemnikiem...wolnym strzelcem jak wolisz....a jednak pracujesz dla tego świnopasa jak jakiś sługa i niewolnik.
Jak znam tego pierdziela to płacić wam fortuny także nie płaci...Mój pistolet jest wart 100 złotych Koron maleńka...to mała fortuna... - pauza przed kontynuacją mojej tyrrady

- Rzeźnik wie bardzo dobrze jak wyposażeni są Strażnicy Dróg i nie przepuści bokiem takiej sumy,założę się iż nie kazał wam przysłać tylko mojego dupska...chciwość rzecz naturalna...będzie mógł sobie odebrać dług i zająć sie mną w jednym czasie...a wam zostanie dalsze lizanie jego zawszonej dupy... - pauza...

- Po prostu nie rozumiem Ursulo...coś takiego jest dobre dla ludzi krótkowzrocznych bez żadnych ambicji i celów...dla robaków których jedyna ambicją jest być kopanym w dupę i zarabianie ochłapów...
Tak panie...Nie panie...Dziekuje panie....Może cie ucałować w dupę panie? - pauza...

- A ja już po twoim błysku w oku w tawernie widziałem że do takich ludzi nie należysz maleńka widać to w twojej postawie,zachowaniu dlatego też podszedłem do waszego stolika i wiesz co...nie żaluję...żałuje tylko że ten pacan stał za drzwiami...za mądra na to jesteś...Inteligencja w tych czasach do rzadka rzecz szczególnie jeżeli idzie w parze z umiejetnościami...Jak można chciec byc owca jak urodziło się wilkiem? - kończę tryrradę wzdychając ciężko kręcąc lekko głową z niedowierzaniem jak bardzo ludzie nauczyli się żyć pod czyimś jażmem

- Za mądrą...za piękna...i zbyt ambitna...by żyć jak owca... - mówię już ściszonym głosem jakby wydawało się iż bardziej do siebie jednak by usłyszała chociaż cześć jeżeli nasłuchuje...

- Ja tam żyję jak wilk i wole zdechnąć jak wilk niż zyć po wieczność jak owca...- także ściszonym głosem...
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek

[Blackswordsman]

<Za szybko, to wszystko działo się za szybko. Miałem się nie spieszyć a dałem się ponieść. To diablica nie dziewczyna. Sporo zawodowych prostytutek może się przy niej wstydzić. Jak na tak młodą dziewoję jest bardzo doświadczona i żarłoczna. Czy kogoś podpatrywała czy też ją przyuczono do tego, dziewczyna wie co robi. Mimo iż przesadziłem z szybkością z jaką to wszystko się rozegrało to jestem zadowolony.
Absolutnie nie jest to czas na spanie. Pora jeszcze wczesna. Zabiorę jej całą przerwę. Może i zmęczony ale nadal ją trzymam. Spoglądam łapczywie i jednocześnie z uśmiechem na Anne. Przytulam ją mocno i całuje delikatnie po twarzy w usta i piersi. Napawam się chwilą, zapamiętuje nasz zapach i jej minę. Uśmiecham się do dziewczyny czule. >

-Anno ,jesteś piękna niczym sarenka z Lorien i dzika niczym klaczka pełnej krwi z Nowego Świata. Było cudownie,będę tu często wracał choćby po to żeby cię zobaczyć.

<Muszę się wykąpać. Pachnę przepięknie ale zbyt intensywnie, każdy łowca nawet w lesie by mnie wyczuł. Biorę kąpiel jeśli to możliwe razem z Anną. Jeśli nie to u siebie. Kiedy się ubiorę głaszcze dziewczynę po karku i daje jej goracy pocałunek na do widzenia.>

-Napewno do Ciebie wrócę..

<Po kąpieli czas poszukać Boharda. Strach pomyśleć co zrobiłą z nim ta najemna dupa skoro ta mała mnie dała takie obciążenie. Uśmiecham się w duchu. Wypytuje służbę i gości o Boharda jeśli nie znajdę go w sali głównej lub naszej izbie do spania. Chyba nie był na tyle głupi żeby spać u tej kobiety?>
_________________
Jestem mieczem i zbroją. Moja droga tam gdzie krew.

MG tu i tam ^^
#Sesja Przekleństwo Wzgórz Hager Gatz
#Sesja Miasto Darrow
#Sesja Wichry Aderus

[Cranmer]

Wzruszam ramionami i chowam sztylet do pochwy przy pasie. Skoro robią zadymę to niech to robią beze mnie. Nie mam ochoty, no chyba, że umowa zgodziłem się zabić ale ten debil zaczął się wtrącać więc w sumie zerwał umowę... jednak trzeba mieć jakieś zasady.

Jako, że nikt się mną nie zajmuje sięgam do plecaka wyciągam z niego złożoną sieć. Następnie kilkoma wprawnymi rucham rozkładam ją i zarzucam na Gustava, unieruchomiony ptaszek będzie łatwym celem dla Olbrechta.

- Załatwcie szybko te porachunki bo zaraz ciżba cała się tu zleci i zaczną się pytania, straż i inne problemy.
_________________
#Wichry Północy, Kazdin
#Ciężkie jest życie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera

[Gariel]

Ten.. duch, lub zjawa. Jeżeli to normalne na tych ziemiach to faktycznie jest się czego bać. Ciekawe, czy to miało coś oznaczać. Kim był człowiek, albo raczej jego martwy duch, który nam się objawił. Ta ziemia jest jednak na prawdę przeklęta.

Spoglądam ponuro po towarzyszach, raczej nie wyglądają najlepiej po tych "próbach" przegonienia zjawy.

- Muszę się położyć, lepiej zmówcie modły przed snem bo nikt was nie uchroni przed zjawami w umysłach.

Po tych słowach zaczynam kierować się w stronę pomieszczenia sypialnianego, dość już mam na dzisiaj atrakcji.
_________________
The Emperor is weak, Undead shall rise...

#Sesja Sylvania - Otto Welmann, akolita

[Jaracz]

Zakląłem szpetnie przewracając się do rowu. Gdy z głębi worka wyłoniła się ręka i usłyszałem jej głos...

- Cccccooo!?

Macam ziemię dookoła siebie. Nie czekając, aż dziewczynce znów zbierze się na werbalizację, chwytam pierwsze co wpadnie w moje ręce (kamień, szpadel, od biedy zrobię to kopniakiem) i uderzam tam gdzie powinna być głowa.

- Ttty pprzecież nnie żyjjesz... - ponawiam cios, aby się upewnić że to tylko zwłoki... a nie jęczące zwłoki - Jjjak!?

Już chcę się zrywać do ucieczki, gdy jedna myśl osadza mnie w miejscu. Zlecenie. Brzęczący pieniądz nie zarobi się sam. A za takiego trupa co mówi, na pewno dostanę podwójną stawkę...

Oceniam swoje szanse na związanie trupa. Do torby mam przytroczone 10 metrów liny. Chwytam za zwój i łapię za wysuniętą lewą dłoń dziewczyny. Obwiązuję ją liną. Czekam czy nie wysunie przez przypadek drugiej - wtedy ją łapię i związuję liną z pierwszą. Potem tylko zakneblować, związać nogi... Uważam aby mnie nie pogryzło... to coś...

Serce mi bije jak oszalałe i w zasadzie nie do końca wiem co robię. Część mnie widzi jak znęcam się nad biedną martwą dziewczynką. Może to rzeczywiście halucynacje? A jeśli nie? A jeśli nie, będę bogaty! Poza tym... przeor mówił - co leży w ziemi powinno tam zostać. Taka dziewczynka nie może latać samopas po wiosce. Jeszcze wieśniacy ją pobiją za straszenie...

Co ja plotę. Strach odbiera mi zmysły. Dopiero po chwili dochodzi do mnie, że zacząłem do siebie mówić:

- Zła dziewczynka. Nie powinnaś wstawać z grobu. Spać. Już. Zabieram za karę do doktora. Zła dziewczynka...
_________________
#Przyjaciel czy Wróg => Alex Zir, człowiek, magister alchemik.
#Przekleństwo Wzgórz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przeklętych => Gerhard, człowiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic

[Xsary]

Wolę zachować wszelakie spostrzeżenia dla siebie aczkolwiek sumienie radzi bym teraz koniecznie zabrał Ebana ze sobą. Duchowny, z odpowiednimi święceniami, powinien rzucić na niego okiem czy aby klątwa jaka czy inna cholera nie postanowiła się na nim uwziąć.

- Mi hochlandzkiej, jeśli łaska - rzuciłem do karczmarza kiedy dowiedziałem się o darmowej kolejce. Wypiłem ją momentalnie.

Wracam do kolegĂłw.

- Albo w umysłach albo we flakach, ha! - Odpowiedziałem żartem na słowa Ottona i klepnąłem Ebana w ramię. Zaśmiałem się przy tym głośno albowiem perły mojego żartu zawsze doceniam tylko ja.

O tak, świat cierpi na brak zrozumienia przednich dowcipów.

- No, ale co racja to racja. Jeśli macie chęć to idźcie spać - powiedziałem. - Obecność zjawy rozbudziła mnie znacznie także teraz nie zasnę łatwo. Ech... Może jeszcze jedną kolejkę?
_________________
#Sesja Przyjaciel czy wrĂłg? - Frank albo Fred

[Martin von Carstein]

Usiłuję czym prędzej się podnieść. Ten osobnik stanowczo przesadził, nie szuka możliwości dojścia do kompromisu satysfakcjonującego obydwie strony. Oburzające.

Podniecające!
Przelał moją krew. Taaaaaak, czuję to. Te ciepło uchodzące z mego ciała, spływające po mym policzku. Delikatnie i zmysłowo, pieszcząc moją skórę ta piekąca rana, ten zbawienny ból. CZUJĘ IŻ ŻYJĘ!
Dotykam powoli policzka prawą ręką, mam nadzieję iż zbytnio swego ubioru nie pobrudzę. Biorę na palec wskazujący trochę krwi, potem kieruję rękę w stronę agresora. Pokazuję mu ją, palcem wykonuję gest "Nie wolno!". Powoli, a me usta wykrzywiają się w grymasie rozbawienia, ekscytacji i gniewu. Kolejno palec okrwawiony wkładam do ust i wyjmuję z cmoknięciem.
I sięgam po miecz, nim przeciwnik się ocknie.

- Nie ładnie mój panie, baaaardzo nie ładnie. Zasługujesz na klapsa. Zły. Chłopczyk

Nie nacieram jednak. Cóż to za przyjemność mordować ogłuszonego?
Spora!
Mą uwagę rozprasza ta nieszczęsna, urodziwa niewiasta. Taki skarb w rekach parweniusza, barbarzyńcy i brutala. Co za szkoda...
Ktoś powinien ją pocieszyć! Może ja? Uśmiecham się do siebie w myślach, cóż to za ciekawa perspektywa. Seks i przemoc... równocześnie... ale co ona pomyśli, jeżeli rozszarpię to ścierwo tu i teraz? Jeżeli będę je dźgał i ciął, aż nie zostanie krwawa miazga? Ojej! Jeszcze się zlęknie i przestanie mnie kochać!
_________________
http://vaevictis15mm.blogspot.com

[Stalowy]

Wracam na swoje miejsce bez słowa. Jestem ponury. Oto objawiła nam się zjawa. Ludzie się tym nie przejmują za bardzo, a towarzysz, który próbuje pokazywać że jest najlepiej wykształcony i najinteligentniejszy z tego kwartetu, to kompletny palant.

- Jeżeli nie możesz zasnąć to może poszukamy truchła tego eterycznego dziadostwa i wyślemy je płomiennym kopniakiem do bram otchłani?

Biorę jedno darmowe piwo i sączę je powoli. Jestem niepocieszony. Nie tylko tym że to wszystko poszło tak kiepsko, ale też tym że zjawa zdołała mi zszargać nerwy swoim wyglądem.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[Xsary]

Kręcę głową.

- Nie nam osądzać czy dusza trafi w otchłań czy pod opiekę Morra - powiedziałem surowo. - Zważywszy na to, iż psotna to istota zaczekamy z tym.

Skinąłem głową na tłum, a następnie wskazałem na moje podbite oko.

- Zjawa z pewnością będzie niepocieszona widząc, że szukamy jej ciała - rzekłem tak by tylko mój rozmówca to usłyszał. - Chcesz by ktoś tu zginął przez brak cierpliwości? Skoro zjawa zaatakowała mnie słysząc mą mowę pełną spokoju to jak zareaguje kiedy będziemy próbować ją zdjąć z tego świata?

Uśmiechnąłem się pogodnie i wejrzałem na gospodarza. Powtórzyłem słowo "hochlandzka".

- Zajmiemy się tym w dzień.
_________________
#Sesja Przyjaciel czy wrĂłg? - Frank albo Fred

[Stalowy]

- Jak dla mnie zjawa wkurzyła się bo ten bałwan zaczął się wygłupiać! - warknąłem wskazując na akolitę Vereny, mówię dalej cicho grobowym głosem - A jeżeli następnym razem widmo nie będzie chciało się bawić, a spróbuje go opętać?


Czuję się rozgniewany. Czyżby cała ta kraina była jednym nekrofilskim poligonem na którym zmarli wstają samoistnie nawet?!
Jeszcze bardziej mnie denerwuje, to że w ogóle to się dzieje i takie lekkie podejście do problemu. Ale może tak tutaj to powinno wyglądać?

W sumie guzik mnie to obchodzi. Skoro człowieki mówią że u nich tak trzeba niech będzie.

Czuję jednak pewną wyższość. Krasnoludzcy zmarli nie wstają sobie od tak z grobu jak ci tutaj. Miętkie łajzy z tych ludzi.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[pawelczas]

O na wszystkich bogów prawości- czegoś takiego jeszcze nie przeżyłem. I to zdecydowanie było dość interesujące przeżycie. I myślę, że będę musiał to jakoś opisać w swoich notatkach. Ale na wszystko przyjdzie czas.

Czując się już zdecydowanie luźniej, odetchnąłem tylko i wróciłem z powrotem do stolika, siadając z powrotem na taborecie i zamykając jednocześnie kałamarz. Na dzisiaj wystarczy w zasadzie pisania, a rano jak będę miał świeższy umysł- zacznę z powrotem pisać.

Słuchałem w zasadzie rozmowy i niemal zachłysnąłem się piwem, gdy khazalid powiedział na temat rzekomego opętania. O ile mi wiadomo w literaturze nie spotkało się z opętaniem przez duchy. Co innego przez demony, które przyjmują formy duchowe, a co innego zwykłe dusze, o których raczej w ogóle się nie znam. A przynajmniej na razie. W czasie... może dowiem się czegoś nowego.

Spojrzałem za to na Moldena, który zdawał się stać samozwańczymi liderem grupy. Jak to się mówi- przywódca nie powinien zostać wybrany w sposób demokratyczny, ale sam się wybrać, jeśli czuje się na tyle odpowiedzialny za ludzi, którym ma pokierować. Odpowiedzialność to dobra cecha. Ja za bardzo bujam w świecie niematerialnym, by być przywódcą:

- Racja. W dzień winniśmy być w jakiś sposób bezpieczni. Nie insynuuję, że będziemy mieli na pewno odporni na działanie zjawy, nie mniej... w jakiś sposób jej działania mogą być skierowane przeciwko nam.

Spojrzałem po innych duchowych uczonych, zwłaszcza na Moldena i krasnoluda:

- Powiedzcie co wiecie na temat dusz, które teoretycznie winny się znaleźć w królestwie Morra lub też w innej dziedzinie, jak to przypadku krasnoludów. Odnoszę się do was, gdyż wy macie większe eksperiencje w tej kwestii ode mnie.
_________________
Manfred, Rycerz Płonącego Słońca- Wichry Północy
Robert, Błędny Rycerz z Bretoni- Miasto
Lafel, Łowca-Zwiadowca- Sylvania

[Stalowy]

- Jestem tylko akolitą. Nie mogę ci powiedzieć wiele, prócz tego co sam zdołałem się dowiedzieć, a jest tego niedużo.

Poprawiłem kaptur. Zamilkłem zastanawiając się, aż w końcu powiedziałem głosem równie ponurym co atmosfera w krasnoludzkiej krypcie.

- Tego typu eteryczne istoty to duchy trzymane na tym świecie przez to, że coś przeszkadza im wkroczyć w zaświaty. Czasem jest to klątwa, czasem przyrzeczenie, rzadko kiedy sprawka nekromantów, bo byle który nie jest w stanie zapanować nad duchem.

- Duchy mają różną moc. Jedne zabijają brzmieniem swojego wycia, inne poruszają przedmiotami, a jeszcze inne są po prostu śmiertelnie niebezpiecznymi wojownikami. Z tymi istotami nie ma żartów. Może je zranić tylko pobłogosławiona, magiczna lub runiczna broń, albo magia. Zwykła przechodzi przezeń jak przez powietrze.

- Niektóre bardziej wredne... mogą ciebie opętać. Wtedy przejmują kontrolę nad twoim ciałem. Im ktoś ma silniejszą wolę tym więcej trudności ma nieumarły z uczynieniem tego.

- Tyle mogę przywołać z mojej wiedzy na obecną chwilę.
_________________
Przyjaciel czy wrĂłg? - Rhunar Ragnison, Magnus Regenbogen
Lily et Pique - Gundrik Grundisonn

[kain]

Bohard
Ursula w spokoju i milczeniu wysłuchiwała Cię, co jakiś czas nawet kiwając przytakując głową. Zobaczyłeś, albo tak Ci się przynajmniej zdawało, Ĺźe zaczynasz do niej docierać. Uśmiechnąłeś się w duchu, gdyĹź liczyłeś Ĺźe dasz radę „przekonać” ją do siebie. To wszystko jednak pękło niczym domek z kart, gdy Ursula powiedziała, cały czas uśmiechając się do Ciebie:

- Oj Bohardku, Bohardku.. wiesz nakłaniać cĂłrkę przeciwko ojcu. Nie ładnie, nie ładnie – pogroziła Ci palcem

Nastała cisza. Ty zacząłeś gorączkowo myśleć. Cały twój plan poszedł w pizdu. Wiatr coraz mocniej wiał, a z chmur spadał coraz gęstszy deszcz. Spoglądałeś tak w otaczający Cię las. W mrok dookoła was. I ta cisza. Słychać wasze bicie serc. Wpatrywałeś w ten mrok coraz bardziej czując jak pętla na Twojej szyi się zaciska. Każdy pomysł jaki miałeś od razu, gdzieś wypalał się na samym starcie. Wystarczyło że spojrzałeś na Ursulę. Jej spokój, opanowanie i ten uśmieszek.
Błysk.. coś dostrzegłeś w tym mroku. Coś w tym lesie jest. Skupiłeś się i usłyszałeś coś.. jakby trzask łamanych gałęzi…

Otto
Udałeś się na spoczynek [Sala 1], bowiem to co przeżyłeś dziś utkwiło Ci w pamięci. Będziesz miał czas w łóżku przeanalizować zdarzenia dzisiejszego wieczoru a także by ocenić swoich nowych przyjaciół. Wziąłeś kąpiel i położyłeś się do łóżka. Było na pewno wygodniejsze niż to, na którym spałeś w zakonie. Pokój dzielić będziesz z resztą akolitów , bowiem widzisz jeszcze 3 łóżka. Sala jest dość duża by was wszystkich pomieścić. Świece w lampionach delikatnie się tlą oświetlając pokój.

Molden / Dumni / Eban
Zostaliście sami przy stoliku. Molden co chwilę zamawiał napitek, tak jak i reszta. Najbliższa godzina upłynęła na rozmowach. Eban skrzętnie notował informacje, które przekazywali mu Molden i Dumni. Poczuliście się zmęczeni zarówno nocą jak i alkoholem, który niektórym uderzał powoli do głowy.

Gustav / Garick
Gustav gdy się podnosiłeś z ziemi i powoli delikatnie i zmysłowo, pieściłeś swoją skórę ktoś narzucił na Ciebie sieć. Upuściłeś miecz, i zacząłeś się szamotać coraz bardziej zaplątując się w nią.

Garick zarzuciłeś na Gustava sieć i widzisz jak ten miota się jak przysłowiowa mucha w smole.

Olbrecht powoli wstał z ziemi i wyjął zza pazuchy sztylet. Olbrecht rzucił się na Gustava krzycząc:

- Morderco, nigdy jej nie dostaniesz. Nigdy!!!- łzy leciały mu z twarzy a on dźgnął sztyletem w Gustava

Gustav poczułeś jak stal zagłębia się w Twoim boku. Poczułeś niesamowity ból. Ból , który przeszył Twoje ciało. Musisz także zatamować krew, ale jak to zrobić gdy jesteś skrępowany przez sieć. Oczy same Ci się zamykają, czujesz jak mrok Cię ogarnia. Tracisz przytomność. Mrok. Ciemność. Pustka.

Olbrecht przymierzył się po raz drugi lecz cios nie doszedł do skutku bowiem wtrącił się w to szlachcic. Miał on wywlec kochanka za wszarz, gdy zobaczył jak dokonuj się tutaj samosąd. Potraktował z buta Olbrechta, który po tym stracił przytomność i spojrzał na Garicka mówiąc do niego ostrym tonem:

- Nie godzi się nikogo zabijać jak psa, chyba Ĺźe nim jest – po tych słowach zdjął z Gustava sieć i rzucił ją Garickowi

- Waszmość dokończcie to jak mężczyźni, jeden na jeden a nie we dwóch mordujecie tutaj tego człowieka. Gdzieś mam wasze porachunki, ale szlachcic na morderstwo nie będzie patrzył obojętnie.
- Anno – fuknął szlachcic do niewiernej kobiety – bierz tego człowieka i się nim zaopiekuj!!! rankiem widzę Cię w dworku mym.

Po tych słowach zaczął wychodzić wraz z kochankiem Anny na zewnątrz. Chyba dokona samosądu, wbrew temu, co wcześniej prawił o tego typu praktykach

Garrick postanowiłeś się nie mieszać na razie w to. Udałeś się na kielicha by przemyśleć sprawę. Gdy wróciłeś tamtych dwóch nie było już. Może poszli spać.. Usiadłeś w rogu karczmy. Widzisz kilku jeszcze drwali pijących, dwóch mężczyzn siedzących z krasnoludem. Kelnerki poza jedną wyszły już do domu i nawet karczmarz nie kwapi się by komuś usługiwać. Prawie północ, jak nie pierwsza się zbliża.

Gustav bĂłl sprawił, Ĺźe tamten odszedł. Został tylko ten niewinny. Otworzyłeś oczy i widzisz jakąś kobietę przy sobie, spoglądasz na siebie i masz całe ubranie we krwi. Ale tym razem to Twoja krew. Z boku leje się z Ciebie, choć masz farta. Kilka centymetrĂłw wyĹźej i było by po Tobie. Jesteś w jakimś pokoju, nie wiesz co się dzieje. BĂłl sprawia Ĺźe łzy lecą Ci z oczu. Kobieta podnosi Twoją bluzkę, polewa czymś.. Kuurwaaa jak to piecze… owija bandaĹźem, siada koło Ciebie i mĂłwi:

- JuĹź dobrze, wyjdziesz z tego.

Ktoś wchodzi do pokoju. Słyszysz szloch kobiety. Nie masz nawet siły podnieść głowy. Nie słyszysz słów. Boli…

Axel
Wziąłeś długą i przyjemną kąpiel z Anną. Dopiero teraz dostrzegłeś że nad prawą piersią ma tatuaż. Był to krab, który w swoich szczypcach trzymał liczbę sześć. Anna widząc, że spoglądasz się na tatuaż uśmiechnęła się figlarnie i przylgnęła do Ciebie i zamruczała Ci do ucha:

- Podoba Ci się.. moĹźe zrobisz sobie taki sam ? – poczułeś jak jej usta muskają Twoje ucho

Anna nie zamierzała dać Ci się spokojnie wykąpać bo znów zaczęła pobudzać Twoją męskość a gdy osiągnęła ona odpowiednie gabaryty dosiadła Cię znów. Znów oddaliście się igraszkom , tym razem w bali pełnej wody. Znów przejęła pałeczkę i znów doprowadziła Ciebie i siebie do orgazmu. Gdy ubierałeś się Anna leżąc na brzuchu cały czas przyglądała Ci się. Zanim wyszedłeś rzuciła tylko:

- Wróć do mnie a jak będziesz grzeczny i posłuszny to moĹźe zaproszę przyjaciółkę – uśmiechnęła się po czym odwrĂłciła się do Ciebie plecami a ty wyszedłeś.

Po gruntownym badaniu okazało się Ĺźe Bohard jak i tajemnicza kobieta zniknęli z karczmy. Nikt nie widział jej i jego wychodzących a TwĂłj pokĂłj i jej pokĂłj [ karczmarz po usilnych namowach wskazał Ci drzwi i dał zapasowy klucz] jest pusty. O ile rzeczy Boharda były w waszym pokoju, tak w jej pokoju nie było nic. Tylko otwarte okno… Masz złe przeczucia. Bardzo złe przeczucia. A do tego czujesz się zmęczony, tak pokojĂłwka wyssała z Ciebie większość sił. Diablica z niej w łóżku prawdziwa..

Wszyscy w karczmie

W karczmie praktycznie już nic się nie działo, poza tym że szlachcic dorwał niewierną żonę i jej kochanka. Młodzian został sprany na kwaśne jabłko i wyciągnięty z karczmy. Wrócił po kwadransie cały poobijany a na plecach miał krwawe pręgi. Kołysząc się na nogach udał się do swojego pokoju. Widać jak krew spływa po jego koszuli. Na twarzy wymalowany widok hańby, wstydu, bezsilności.

Gerhard
Zacząłeś kopać wściekle po twarzy zombiaka, i pewnie by to przyniosło skutek na kimś kto Ĺźyje. Jednak to, nie czuje bĂłlu, zmęczenia, niczego nie czuje. Rzuciłeś linę na jej rękę i zawiązałeś. Chyba bogowie Ci sprzyjają. To jednak wyszło juĹź z worka i zaczęło pełznąć do Ciebie. Macha obiema rękoma na oślep. Puste oczy wpatrują się w ciebie jak w … obiad. To otworzyło usta i z zębĂłw pociekła jakaś maĹş spływając po ustach, brodzie. PrĂłbujesz złapać drugą rękę..auć.. trafiło Cię rozrywając kawałek skĂłry na Twojej dłoni. Zacząłeś się wycofywać, krew spływa po Twojej dłoni. Piecze jak cholera. Ściana. A to pełznie ku Tobie na czworakach. Wolno ale Ty nie masz gdzie uciec. W drugiej dłoni trzymasz cały czas linę. Szpadel.. dostrzegłeś szpadel. Chwytasz i walisz w amoku. Siła uderzenia skrzywia szczękę potwora. Monstrum jednak dalej prze na przĂłd, jakby to uderzenie nic nie znaczyło. Strach. Zaczynasz coraz bardziej się bać. Odpychasz to coś, nogą. Uff..ale to znowu pełznie ku Tobie waląc rękom na oślep. Złapało Cię za nogę. Machasz nią, kopiesz, prĂłbujesz się wyswobodzić z uścisku. Złapało Cię drugą i ugryzło w kostkę. Krew poleciała, a stwĂłr wygryzł kawałek mięsa z Twojej nogi. Kurwa to boli.. walisz łopatą po raz drugi. Masz chwilę..decyzja: wyciągasz się z rowu czy teĹź prĂłbujesz dalej walczyć?

_________________
#sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry Północy: Kain

Kobiet potrafiących służyć za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze światów. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadającego materaca nie jest już takie proste

[Martin von Carstein]

<Syczę przez zęby, jestem przerażony. Skąd ta rana kuta na moim boku, co ja tutaj robię... dlaczego krwawię?

Co tu się do kurwy nędzy dzieje!? Powinienem przecież teraz spać w wygodnym, miękkim łóżku, a nie leżeć we własnej krwi i konać? Na litość wszystkich bogów! Gdzie są me narzędzia, przecież to trzeba opatrzyć fachowo...

Dlaczego to ja zawsze płacę za wszystko co on popełni? Bydle, złamany chuj, gnój pierdolony...

BĂłl...>

- Szo se tu kuffa dseje? Gdse ja jeztem, kim ty jeztesz? Gdse me psysondy, wołaj kogosz po me psysondy, prose latuj mnie, wołaj pomoc. Plooose... chlip...

<Kątem oka staram się ocenić opatrunek. Przydałoby się też lustro, wrzątek, więcej bandaży... jeżeli rana jest głęboka to potrzeba będzie sporo wypoczynku, oczywiście zaszyć ranę... ale samemu?>

- Umies sycz? Tsa bedsze to zesycz, samo zatamofanie krrrfafienia to troche za mało.
_________________
http://vaevictis15mm.blogspot.com

[Warmlotek]

" Ostrzec ich czy nie ostrzec? Jak ich ostrzegę to uciekną i zawiozą mnie na karmę dla świń. Podejrzewam że mogą to być zombii...słyszałem w karczmie opowiastki o atakujących zombii na traktach...Jeżeli będą chcieli przeżyć będą musieli mnie uwolnić...bym mógł walczyć...Poza tym w tej klatce jestem w miarę bezpieczny...poczekamy i zobaczymy jak sytuacja się rozwinie..."

Staram się jakoś poluzować więzy na nadgarstkach...pracuję nad nimi cierpliwie, systematycznie, bez pośpiechu i nerwowych ruchów...dobrze że mam sztylet dalej w bucie to zwiększa minimalnie szanse na przeżycie.

- Ojciec ? - zwracam się zszokowany do Ursuli

- Nie wierze ! Córa tego pastucha wyglądała by jak połączenie kozy ze świnią na dwóch nogach...Nie...Jesteś za piękna by być jego córą...nie wierze.... - mówię ciągle zszokowany

- Nie nakłaniam cię do niczego maleńka, mówię jak jest...myśliwy stał się zwierzyną...co za kurwa ironia losu... - wybucham śmiechem, nie chce też by za wcześnie usłyszeli to co ja zobaczyłem i usłyszałem

- Wiesz jednak Ursulo że los lubi być przewrotny...ma swoje kaprysy, w ciągu chwili zwycięstwo może obrócić się w porażkę, szczęście w pecha, wrogowie staną się przyjaciółmi, a przyjaciele wrogami, a wszystko to z jednego powodu... - nie kończę zdania

Jak zauważę iż zaczną coś wyczuwać i że to "coś" będzie wystarczająco blisko by je usłyszeć zaczynam mówić do nich tymi słowami...

- Wilk też ma swoje słabe strony...Ursulo... Ślepy, głuchy i niezbyt czujny wilk szybko staje się owcą...i z myśliwego staję się zwierzyną...- pauza - ...Tak jak ty teraz... - uśmiecham się złowieszczo, w ironii uśmiechu...aż wybucham śmiechem....

- hahaha Tak, tak Ursulo...owca....hahaha
_________________
#Sesja Przyjaciel czy WrĂłg? ==> Ingwar Ingersson, krasnolud
#Ciężkie jest życie na morzu==>Hektor Lombard, człowiek