Zbierasz powoli swoje rzeczy. Chcesz jeszcze kilka chwil pozosta膰 w jakim艣 towarzystwie. Powoli odchodzisz nie odwracaj膮c si臋 za siebie. Ca艂y dzie艅 sp臋dzony na w臋dr贸wce przyt艂oczy艂 Ci臋 ogromnie. Zaczyna si臋 chmurzy膰. Spogl膮daj膮c raz po raz w niebo zauwa偶asz jak膮艣 sylwetk臋 kilkadziesi膮t metr贸w nad Tob膮 na g贸rskim stoku. Kiedy tylko zauwa偶a, 偶e patrzysz w tamt膮 stron臋 chowa si臋 za ska艂y. Czy偶by zasadzka? - zastanawiasz si臋 w duchu...
ISMAEL
- Kim jestem? A czy ma to jakie艣 znaczenie? - u艣miech pojawia si臋 na jego twarzy. - Jestem kim tylko chc臋, niekt贸rzy m贸wi膮, 偶e tacy jak ja s膮 nikim. Co b臋dziesz z tego mia艂? Albo jeste艣 idiot膮, albo chcesz ukry膰 sw贸j geniusz! Ofiarowuj臋 Ci pot臋g臋 o jakiej nie marzy艂e艣, nikt nie oprze si臋 naszej wsp贸lnej armii! Staniesz na jej czele i doprowadzisz do zwyci臋stwa. nie musisz umie膰 dowodzi膰, wystarczy Twoja obecno艣膰...
CRANMER, KONRAD, ARKHAM
Beherit odchodzi. Przez chwil臋 posmutnieli艣cie. Nawet nie znacie tego cz艂owieka, a jednak go polubili艣cie. Mo偶e kiedy艣 jeszcze Wasze 艣cie偶ki si臋 przetn膮. I oby prowadzi艂y w t膮 sam膮 stron臋.
Zbieracie swoje rzeczy i ruszaj膮c za Cranmerem pod膮偶acie w g艂膮b g贸r. Pi臋kne widoki zapieraj膮 dech w piersiach. Robi si臋 coraz ch艂odniej. Niebo zaczyna si臋 chmurzy膰. Nagle daje si臋 s艂ysze膰 odg艂os walki. Cranmer i Konrad, zdajecie sobie spraw臋, 偶e to kilka mil st膮d, a d藕wi臋ki niesie echo. Cranmer jednak znaj膮c g贸ry jak w艂asn膮 kiesze艅 jest w stanie powiedzie膰 sk膮d dochodz膮. Tylko czy warto pakowa膰 si臋 w k艂opoty, by膰 mo偶e skazuj膮c na 艣mier膰 nieobytego w g贸rach elfa?...
_________________ Geniusz mo偶e mie膰 swoje ograniczenia, ale g艂upota ju偶 nie.
Do潮czy: 17 Sie 2006 Posty: 1751 Sk眃: z nienacka :D
Wys砤ny: Pon Mar 19, 2007 21:13 Temat postu:
ocho ju偶 sie zaczyna, przys艂uchuje si臋 uwa偶niej aby je艣li to morzliwe odgadn膮膰 kto walczy ludzie czy zielonosk贸rzy.. chociaz to i tak nie ma wi臋kszego znaczenia...
- S艂yszycie to? Napewno tak, co wy na to? Co waszym zdaniem nalezy zrobi膰? Ja bym to sprawdzi艂, je艣li to zwada z orkami to bijemy ork贸w, jesli ludzi to ignorujemy spraw臋. Moge nas tam zaprowadzi膰, albo p贸j艣膰 samotnie, mozecie tu zosta膰... ja ma ochot臋 si臋 troche rozerwa膰. u艣miecham sie g艂adz膮c ostrze topora za d艂ugo by艂 nie u偶ywany. Idziecie ze mn膮? Mo偶ecie tak偶e tu poczeka膰, wr贸ce do was jak sko艅cze. _________________ #Wichry P贸艂nocy, Kazdin
#Ci臋偶kie jest 偶ycie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera
Jako 偶e nie wiem nic o zasadzkach w g贸rach, ani jak si臋 w razie czego broni膰 wyci膮gam sw贸j dwur臋czny miecz. Nast臋pnie pr贸buj膮c uda膰 w pe艂ni sprawnego opieram go na rami臋 i wolnym krokiem, czujnie obserwuj膮c okolice id臋 dalej. Co jaki艣 czas zerkam w miejsce w kt贸rym by艂a ta dziwna posta膰 _________________ #Estalia - w poszukiwaniu Prawdy: Sirius
#Bretonia - Czas nadziei: Sagoth
#Przyjaciel czy Wr贸g?: Garrett The Brox
< Spogl膮dam na przybysza, patrz臋 mu prosto w oczy >
- Jeste艣 pewny siebie, skoro jeste艣 tak pot臋偶ny na co ci tak marna istota jak ja ? - m贸wie spokojnie
- Nie marzy mi si臋 potega, w艂adza ....to mija...wiedza nie! - moje oczy zaczynaj膮 p艂on膮膰 - Czym mia艂bym dowodzi膰 i co lub kto by艂by moim celem ?
< Czekam na reakcje...> _________________ #sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry P贸艂nocy: Kain
Kobiet potrafi膮cych s艂u偶y膰 za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze 艣wiat贸w. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadaj膮cego materaca nie jest ju偶 takie proste
"a tym tylko mordobicie w g艂owie "
-c贸偶 wygl膮da na to 偶e zosta艂em przeg艂osowany przecie偶 nie bende tu siedzia艂 jak cie膰 przy ha艂dzie 偶wiru i czeka艂 na was huk wie jak d艂ugo
potem zabieram si臋 z wojakami _________________ #Sesja Wichry P贸艂nocy - Lestat Lioncourt
- Tak jestem pot臋偶ny - posta膰 zn贸w si臋 u艣miecha. - I nie b臋d臋 ryzykowa艂 utraty 偶ycia, nawet je艣li ryzyko jest niewielkie. Wiedz臋 zdob臋dziesz. Z czasem. I z moj膮 pomoc膮. Nie b臋dziesz dowodzi艂 nikim, potrzebuj臋 tylko Twojej obecno艣ci w mojej armii. Armia niepokonanych nieumar艂ych szkielet贸w. A przeciwnikiem b臋dzie Bretonia. P贸ki co... Ju偶 panuje tam chaos. G贸ry pe艂ne s膮 uciekinier贸w. Wszystko zgodnie z planem. A wi臋c jeszcze jakie艣 pytania, czy to mo偶emy ju偶 i艣膰?...
BEHERIT
Idziesz kilkadziesi膮t metr贸w rozgl膮daj膮c si臋 uwa偶nie po okolicy. Nie widzisz nic podejrzanego. Nagle s艂yszysz huk, a w chwil臋 p贸藕niej pot臋偶ny 艂oskot. Zauwa偶asz, 偶e kilka metr贸w przed Tob膮 osuwa si臋 zbocze. Ska艂y tarasuj膮 dalsz膮 drog臋. Zza ska艂 wypada czterech ork贸w z pot臋偶nymi szablami uniemo偶liwiaj膮c Ci odwr贸t. Dw贸ch z nich powoli rusza w Twoj膮 stron臋 zajmuj膮c niemal偶e ca艂膮 szeroko艣膰 traktu. Kolejnych dw贸ch zanosi si臋 rechotem i zaraz potem tak偶e rusza kilka metr贸w za pierwszymi...
CRANMER, KONRAD, ARKHAM
Cranmer prowadzi Was w膮skimi 艣cie偶kami w kierunku tocz膮cej si臋 walki. Po jakim艣 czasie odg艂osy milkn膮. Idziecie dalej, aby chocia偶 zobaczy膰 kto m贸g艂 tam walczy膰. Wychodzicie zza ska艂 i kilkana艣cie metr贸w poni偶ej zbocza widzicie kilkana艣cie le偶膮cych postaci. Pobojowisko tu i 贸wdzie znacz膮 plamy krwi. Daje si臋 s艂ysze膰 jakie艣 j臋ki. Wok贸艂 przewalonego na bok wozu le偶y par臋 stos贸w ko艣ci. Co tu si臋 kurwa dzieje!? - ko艂acze Wam w my艣lach...
_________________ Geniusz mo偶e mie膰 swoje ograniczenia, ale g艂upota ju偶 nie.
Ostatnio zmieniony przez Radomir dnia Sro Mar 21, 2007 22:50, w ca硂禼i zmieniany 1 raz
Do潮czy: 17 Sie 2006 Posty: 1751 Sk眃: z nienacka :D
Wys砤ny: Sro Mar 21, 2007 21:04 Temat postu:
- Kurwa jego ma膰... znowu jaka艣 jatka, ale to nie orkowie, napewno jakiegos by zabili, a 偶adnego 艣cierwa to nie widz臋... ale te ko艣ci... albo co艣 zjad艂o pokonanych zawieszam na chwile g艂os albo to ko艣ci by艂y atakuj膮cymi, a wiecie CO TO znaczy? Nekromanta.. tfu.. ,magia i kurwa du偶e problemy. Zwijamy sie z t膮d, nie ma co czeka膰 a偶 wr贸c膮, idziemy wg艂ab g贸r. patrzcie za siebie, bro艅 w pogotwiu, odpoczynki kr贸tkie przez najblizesze kilka dni. trzeba sie oddalic od traktu. No chyba, 偶e zamierza膰 potyka膰 si臋 z tymi, lub tym co zabi艂o tych tutaj. zerkam ponownie na pobojowisko, s艂uchaj膮c towrzyszy staram si臋 w przyblizeniu ustali膰 jak rozegra艂a si臋 bitwa i sk膮d nadesz艂a i dokad odesz艂a wroga si艂a _________________ #Wichry P贸艂nocy, Kazdin
#Ci臋偶kie jest 偶ycie na morzu, Miguel Rodriguez de Gillera
"chwileczk臋 a mo偶e..."
-Cranmerze m贸g艂by艣 mnie os艂ania膰 chce co艣 sprawdzi膰
po czym podchodz臋 do podejrzanych ko艣ci i sprawdzam czy by艂y w najbli偶szych godzinach pod wp艂ywem magii _________________ #Sesja Wichry P贸艂nocy - Lestat Lioncourt
"No to pozamiatane..." my艣le sobie i pr贸buje zebra膰 w sobie tyle si艂 ile tylko dam rade. "Wiem 偶e nie dam im rady bo za d艂ugo le偶a艂em bezczynnie ale tanio sk贸ry nie oddam... musze tylko przyj膮膰 odpowiedni膮 taktyke... mog膮 atakowa膰 dw贸jkami bo za ciasno... ale i ja wywija膰 nadto nie moge"
Przyjmuje postaw臋 obronn膮 czekaj膮c na ich ruch aby w odpowiedniej chwili przypa艣膰 do parteru i ci膮c po nogach. Staram si臋 tak偶e uchwyci膰 jakie艣 g艂osy za mn膮 bo co艣 przecie偶 zasypa艂o to przej艣cie! Staram si臋 cho膰 przez chwile nie my艣le膰 o b贸lu i walczy膰 tak dobrze na ile pozwala mi ta przerwa w treningach _________________ #Estalia - w poszukiwaniu Prawdy: Sirius
#Bretonia - Czas nadziei: Sagoth
#Przyjaciel czy Wr贸g?: Garrett The Brox
-Pogromca ma racj臋. W tym rejonie dzieje si臋 du偶o, jak wida膰.
Podchodz臋 do trup贸w ludzi i sprawdzam, czy jeszcze niekt贸rzy 偶yj膮, czy maj膮 co艣 warto艣ciowego lub przydatnego, lecz nie ci臋偶kiego lub niepor臋cznego. Sprawdzam te偶, kim byli.
"Podr贸偶nicy? Poszukiwacze przyg贸d? Bandyci? A mo偶e kto inny?" _________________ Ulfir Egillsson, Norsmen -Wichry P贸艂nocy
< Skiwam lekko g艂ow膮 >
- Dobrze, prowadz.....jak ma do Ciebie sie zwraca膰 ? -pytam sie lekko ironicznie - bo napewno nie mistrzu, ani Panie
< Jesli wychodzi pod膮zam za nim > _________________ #sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry P贸艂nocy: Kain
Kobiet potrafi膮cych s艂u偶y膰 za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze 艣wiat贸w. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadaj膮cego materaca nie jest ju偶 takie proste
- M贸w do mnie Glavidus - m臋偶czyzna wstaje i rusza w kierunku pokoj贸w go艣cinnych.
Po kilku metrach odwraca si臋 zerkaj膮c czy pod膮偶asz za nim. Prowadzi Ci臋 do jednej z kwater, zamyka za Tob膮 drzwi. Zaczyna szepta膰 zakl臋cie, s艂owa s膮 dla Ciebie niezrozumia艂e, ale wyczuwasz gromadz膮c膮 si臋 wok贸艂 Was energi臋. Zielona mgie艂ka powoli zaczyna wydobywa膰 si臋 ze wszystkich szpar, widoczno艣膰 jest coraz mniejsza, w ko艅cu nie widzisz nic. Czujesz md艂o艣ci. Kiedy wydaje Ci si臋, 偶e zaraz zwymiotujesz przykre zjawisko znika. Mg艂a zaczyna opada膰. Gdy staje si臋 na tyle rzadka, 偶e jeste艣 w stanie co艣 zobaczy膰 zauwa偶asz, i偶 nie jeste艣cie ju偶 w karczmie. Wielka komnata o艣wietlona kilkunastoma pochodniami jest imponuj膮ca - na 艣cianach wisz膮 gobeliny, miecze, topory i tarcze; na 艣rodku stoi zdobiony tron. Glavidus podchodzi do Ciebie.
- Oto m贸j zamek i moje w艂o艣ci - bierze Ci臋 pod r臋k臋 i prowadzi w stron臋 jednych z dwojga drzwi.
Otwiera je i wyprowadza Ci臋 na taras. Orientujesz si臋, 偶e jeste艣 w jakim艣 zamku znajduj膮cym si臋 w g贸rach. Wok贸艂 twierdzy widzisz setki, a mo偶e i tysi膮ce nieumar艂ych kr膮偶膮cych w jaki艣 zorganizowanych grupkach.
- A to nasza armia, kt贸ra przyniesie nam pot臋g臋. Czego jeszcze potrzebujesz?...
BEHERIT
Przyjmujesz postaw臋 obronn膮 czekaj膮c na atak. Zaraz po tym dw贸ch pierwszych ork贸w rozpoczyna szar偶臋. Kiedy s膮 w zasi臋gu Twojego or臋偶a przechodzisz ni偶ej i tniesz po nogach od prawej. Jeden ork zupe艂nie zaskoczony kl臋ka ze zdruzgotan膮 nog膮 i w chwil臋 potem stacza si臋 po stoku. Drugiemu uda艂o si臋 uskoczy膰 przed Twoim atakiem i co gorsza odda膰 cios, na szcz臋艣cie tylko Ci臋 drasn膮艂. Cofasz si臋 o kilka krok贸w przechodz膮c do obrony. W odpowiednim momencie wykorzystujesz b艂膮d przeciwnika i walisz go mieczem po czaszce. Pada na trakt martwy. Dw贸ch pozosta艂ych ork贸w wygl膮da na zaskoczonych. Rozgl膮daj膮 si臋 po stoku jak gdyby kogo艣 szukali. Po chwili wolno ruszaj膮. Jeste艣 pot臋偶nie zm臋czony, z trudem 艂apiesz oddech, a cofn膮膰 nie masz si臋 ju偶 gdzie. Wtem zza ska艂y wylatuje ognista kula i przelatuj膮c kilka metr贸w obok Ciebie spopiela wrog贸w. Zaskoczony obrotem rzeczy rozgl膮dasz si臋. Zza ska艂y wychodzi m臋偶czyzna ubrany w podr贸偶n膮 tog臋, ale jest jasne, 偶e to mag.
- To ja odwiedza艂em Ci臋 we snach. Cieszy mnie Tw贸j wyb贸r - zwraca si臋 do Ciebie czarodziej. - Stoisz jeszcze przed jednym. Je艣li chcesz uratowa膰 swoje 偶ycie b臋dziesz musia艂 co艣 dla mnie zrobi膰. Poprowadzisz moj膮 armi臋 przeciw Bretonii. P贸ki co...
KONRAD, CRANMER, ARKHAM
W pe艂nej gotowo艣ci bojowej, z or臋偶em w d艂oniach podchodzicie do pobojowiska. S艂yszycie j臋ki jednego z le偶膮cych tam ludzi. Zbli偶acie si臋 do niego. Widzicie, 偶e jest to wo藕nica przygnieciony wozem. Kiedy tylko Was zauwa偶a zaczyna co艣 do Was m贸wi膰. Dopiero po chwili zaczynacie rozumie膰 jego s艂owa.
- Ekhh... Wybawcy ratujcie. Mn贸stwo szkielet贸w, setki - m臋偶czyzna m贸wi z breto艅skim akcentem. - Pom贸偶cie. Ahh... Boli... Cz臋艣膰 z naszych, ekhh..., posz艂a z nimi. Uciekamy z wiosek z podg贸rza, Bretonia pono膰 tonie w chaosie... Ekhhh...
_________________ Geniusz mo偶e mie膰 swoje ograniczenia, ale g艂upota ju偶 nie.
"szkielety m臋偶czyzna z breto艅skim akcentem co tu si臋 do cholery dzieje "
- i co teraz robimy pytam si臋 kompan贸w
- ja an g贸rach si臋 nie znam i nie b臋d臋 sie wypowiada艂 _________________ #Sesja Wichry P贸艂nocy - Lestat Lioncourt
"Czy moje 偶ycie jest warte setek ludzi kt贸rych b臋de musia艂 zabi膰?... nie!... ale ja tak boje si臋 艣mierci... nie mog臋 si臋 oprze膰 ale co si臋 stanie jak nie oka偶e si臋 dobrym dow贸dc膮? Trzeba spr贸bowa膰..." Po wewn臋trznej rozmowie/walce, odpowiadam:
-Dobrze zatem zwr贸膰 mi dawn膮 艣wietno艣膰 a ja poprowadze twe armie cho膰by na koniec 艣wiata i dwa kroki dalej! Tfu... przeciw Bretonii? Eee w sumie nie wiem gdzie to ale najwa偶niejsze zeby艣 mnie wkoncu uzdrowi艂!
艁apie trzy g艂臋bokie oddechy i czekaj膮c na jego odpowied藕 patrz臋 na te orki co to zabi艂em a p贸藕niej on dobi艂 nast臋pne. Gdy ka偶e si臋 ruszy膰 to ruszam z nim... _________________ #Estalia - w poszukiwaniu Prawdy: Sirius
#Bretonia - Czas nadziei: Sagoth
#Przyjaciel czy Wr贸g?: Garrett The Brox
FAQ
Szukaj
Uzytkownicy
Grupy
Rejestracja
Profil
Zaloguj si, by sprawdzi wiadomo禼i
Zaloguj
