Grymas satysfakcji na Twojej twarzy by艂 wielce ugruntowany. Trafi艂e艣 prosto w klatk臋 piersiow膮 kusznika. Facet podpieraj膮c si臋 na kuszy pr贸buje ja ci膮gle prze艂adowa膰.
Nie udaje mu si臋 to, powoli, bezwiednie osuwa si臋 w b艂oto.
Nachtman
Kusznik od razu bierze si臋 za prze艂adowywanie broni. Widocznie woli strzela膰 ni偶 i艣膰 przez b艂oto. Ci膮gle walczysz z zakapturzonym przeciwnikiem. Jego ruchy SA powolne, i nie tak silne jak na pocz膮tku. Kiedy podnosi r臋k臋 by ci膮膰 ci臋 w twarz wyprzedzasz go i atakujesz w szyje. Nie mog艂e艣 chybi膰. G艂owa wraz z kapturem opada na b艂oto a cia艂o opada w ka艂u偶臋 wody kt贸ra zaraz robi si臋 czerwona jak wino. Kryjesz si臋 miedzy drzewami. Kusznik zaczyna powoli zmierza膰 w twoim kierunku.
Johann Schatten
Twoja szybko艣膰 da艂a si臋 we znaki. Atakujesz gard艂o przeciwnika tak szybko, 偶e nie mo偶e si臋 obroni膰. Po chwili le偶y w b艂ocie pr贸buj膮c zatamowa膰 Krew lej膮ca si臋 z podci臋tego gard艂a. Wydaje przy tym odg艂osy jakby chcia艂 co艣 powiedzie膰 ale si臋 zach艂ysn膮艂 jakim艣 p艂ynem. Zauwa偶asz 偶e na zakrwawionej d艂oni ma za艂o偶ony sygnet. Przedstawia on czaszk臋 na tle sztyletu.
Ras'Ash-Gul
Spogl膮dasz na Nie zakapturzonego bladego m臋偶czyzn臋. Najwidoczniej widok krwi i walki nie zrobi艂 na nim wi臋kszego wra偶enia. Siedzi jak siedzia艂 i swoimi ciemnymi oczami spogl膮da w stron臋 Zira.
Zir
Czujesz moc tego sztyletu. Czujesz jak ogarnia Ci臋 dziwne uczucie. Ten sztylet jest Tw贸j. Na zawsze b臋dzie. NIKT Ci go nie odbierze. B臋dziesz walczy艂 o niego i zabijesz wszystkich kt贸rzy po艂o偶膮 na nim swoje 艂apy. Chowasz go za pas. Czujesz 偶e jeste艣 obserwowany. Podnosisz g艂ow臋 do g贸ry i si臋 rozgl膮dasz. Widzisz jak blady m臋偶czyzna na koniu si臋 w Ciebie wpatruje. _________________ #SESJA Pa艂ac Mordu --> MG
<prze艂adowuj臋 kusz臋 i rozgl膮dam si臋... je艣li nie ma innego wrogiego strzelca wok贸艂, chowam kusz臋 i dobywam mieczy>
<zerkam czy kto艣 nie pr贸buje mnie atakowa膰 i czy blisko mnie s膮 jacy艣 szermierze wroga... zaczynam w my艣lach odmawia膰 prost膮 modlitw臋 do Khaela Mensha Khaine'a>
"Krew... To si臋 zjawy ani nieumarli. Szkoda. Ale i tak z wielk膮 satysfakcj膮 zabije kusznika"
<Ci膮gle kryje si臋 za drzewami, nie daje kusznikowi okazji do strza艂u. Zmuszam go by wyci膮gn膮艂 bro艅 bia艂膮. Wtedy walcze z nim technik膮 tak膮 sam膮 jak z poprzednim go艣ciem. Je艣li jednak nie chowa kuszy i zbli偶a si臋 do mnie wyci膮gam zza pasa ko艂ek. Rzucam nim w stron臋 kusznika lecz nie bezpo艣rednio w niego. To powinno odwr贸ci膰 jego uwag臋, a ja w mi臋dzyczasie szybko podbiegam do kusznika, jednym mieczem str膮cam mu kusz臋 w g贸r臋 a drugim ostrzem zadaj臋 cios w brzuch. Robie to tylko wtedy kiedy kusznik jest g贸ra 4 metry od drzewa za kt贸rym si臋 chowam> _________________ #Altdorf - Brujah, tak jakby cz艂owiek
#Dzielnica Kupiecka - MG Falandar Von Geldhaben (NPC)
#Pa艂ac Mordu - Wolfram "Nachtmann"
#Przyjaciel czy Wr贸g? - Domarasc Ungardt "Marzyciel"
<Spluwam w twarz trupowi.>
-Zdychaj 艣cierwo.
<Podnosze jego roz艂adowan膮 kusze i szybko przeszukuje cia艂o w poszukiwaniu be艂t贸w. Widz膮c sygnet stwierdzam 偶e mi sie podoba i zdejmuje go z okrwawionego palca, po czym na razie chowam.>
<(Je艣li znajde be艂ty to szybko prze艂adowuje kusze i wycelowuje w tego 艣miecia bez kaptura)> _________________ Lily et Pique: Orderic du Limont
< Spogl膮dam na bladego m臋偶czyzne .... mysle sobie a co on mnie obchodzi ..... >
- kim jeste艣 ? - wo艂am grecznie. Czego chcesz, czy warto gina膰 jak g艂upoiec dla czego艣 czego nie zdob臋dzies
< Czekam na odpowied藕, zaczynam .......... zacz膮艂em w myslach przywo艂ywac mego s艂ug臋....OGIE艃 ...... jednak narazie nie ujawniam go......zrobie to gdy nadejdzie czas > _________________ #sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry P贸艂nocy: Kain
Kobiet potrafi膮cych s艂u偶y膰 za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze 艣wiat贸w. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadaj膮cego materaca nie jest ju偶 takie proste
Na polu walki zosta艂 ju偶 tylko nie zakapturzony blady m臋偶czyzna.
-Modlitwa przed walka? Hmm.. troszk臋 za p贸藕no- wsz臋dzie wok贸艂 drogi krew i trupy wmieszane w b艂oto.
Nachtmann
Kusznik wida膰 niezdecydowany poci si臋 widz膮c co si臋 sta艂o z jego towarzyszami. Obraca si臋 i spogl膮da na Swojego pana. Nast臋pnie chowa kusze na za p艂aszcz i dobywa miecza. Kieruje si臋 w twoj膮 stron臋. Zaczyna wchodzi膰 miedzy drzewa. Widzi CIE!
Biegnie szar偶a na Ciebie. Podnosi wysoko p贸艂toraka i tnie z g贸ry prosto w twoja twarz. Jednak Ty jeste艣 szybszy… rozcinasz gard艂o napastnika. Ochlapuje Ci臋 krew tryskaj膮ca z T臋tnicy.
Cia艂o opada trz臋sione konwulsjami. Opiera si臋 przez chwil臋 o drzewo potem ca艂e zalane krwi膮 opada na b艂oto.
Zir
Moc sztyletu przewy偶sza Twoja si艂臋. Czu艂e艣 to od samego pocz膮tku. Czar zostaje rozproszony.
Blady m臋偶czyzna zaczyna si臋 艣mia膰. Po chwili odzywa si臋.
-to na nic. Poddaj si臋 temu. Zosta艂e艣 naznaczony. Chod藕 do mnie. Pomog臋 Ci. Podejd藕. Widzisz zosta艂em sam bez broni. Nic Ci nie zrobi臋.
Johann Schatten
Podnosisz kusze. Przeszukujesz cia艂o w poszukiwaniu be艂t贸w. Twoje r臋ce s膮 ca艂e we krwi. Znajdujesz w kocu kilka be艂t贸w. 艁adujesz kusze i wcelowujesz w m臋偶czyzn臋, nie widzisz przy nim 偶adnej broni. Przynajmniej nie nosi jej w widocznym miejscu…
Ras'Ash-Gul
M臋偶czyzna spogl膮da w Twoja stron臋.
- lepiej oczy艣膰 swoje my艣li. Je艣li chcesz 偶eby Tw贸j mniemany s艂uga nie odwr贸ci艂 si臋 przeciwko Tobie…Nie mam z艂ych zamiar贸w. Nie chce walczy膰 jak ci co tu polegli.
Nie b臋d臋 niczego zdobywa艂. Chce Tylko ochroni膰 waszego kompana.
Przez kamienn膮 twarz przebieg艂 p艂omie艅 u艣miechu… _________________ #SESJA Pa艂ac Mordu --> MG
<ko艅cz臋 modlitw臋 i z mieczami w r臋kach ogl膮dam martwych wrog贸w... rzucaj膮c nieco smutne spojrzenie krasnoludowi>
"M贸g艂 si臋 przyda膰. Przynajmniej znalaz艂 sw膮 艣mier膰."
<je艣li znajd臋 sygnet u jednego z trup贸w, 艣ci膮gam go i obracam w d艂oniach, po czym m贸wi臋 do faceta bez kaptura>
-Ale syf. Ludzka ho艂ota nie umie odda膰 czci Khainowi w nale偶yty spos贸b? Ten sygnet... Mo偶e i dobrze robicie. Ma艂o rzuca si臋 w oczy. Z nimi <ogarniam r臋k膮 i wzrokiem reszt臋 towarzyszy> gadaj. Ja jestem tylko najemnikiem kt贸y w臋druje do Middenheim w poszukiwaniu dobrej roboty. Ty i twoi niewolnicy mi przeszkodzili. Kim ty jeste艣? _________________ Ulfir Egillsson, Norsmen -Wichry P贸艂nocy
< Spogl膮dam na niego, a wi臋c i tyh w艂adasz magi膮 my艣le sobie >
- Jonas uwa偶aj - ostrzegam
< Wok贸艂 mnie pojawia sie ognista kula , kt贸ra dzieli si臋 na kilka mniejszych. Te zaczynaj膮 dotyka膰 moich 艂achman贸w, lecz nie pal膮 ich. wygla to tak jakby ogien le偶a艂 na mnie, a ja bym sie pali艂. Moje w艂osy delikatnie faluja w powietrzu, a oczy zavczynaj膮 sie jarzy膰 nuiczym roz偶arzone w臋gle. Laska zaczyna iskrzy膰 si臋, a pode mn膮 ziemia wydaje si臋 parowa膰 >
- Je艣li on sie zgodzi, to nie wiedze sprawy...ale uwa偶aj - ostrzegam
< czekam na to co sie stanie > _________________ #sesja Miasto: Dante Cavenaghi
#sesja Wichry P贸艂nocy: Kain
Kobiet potrafi膮cych s艂u偶y膰 za materac jest wiele na tym naszym nie najweselszym ze 艣wiat贸w. Ale znalezienie dowcipnie czy roztropnie gadaj膮cego materaca nie jest ju偶 takie proste
<`Przedmiot pot臋偶niejszy od z艂otego magistra? By膰 nie mo偶e!`>
<Podpieraj膮c si臋 lask膮 wychodze z lasu i staj臋 na jego kraw臋dzi. Daleko od nieznajomego. Nie daj臋 sob膮 zaw艂adn膮膰. Mimo ca艂ej mocy sztyletu, moja wola jest 偶elazna>
<`Mo偶e prowokowa膰, ale nie zmusi...`>
- Ras'Ash... zdaje si臋, 偶e on wie wi臋cej na temat tego ostrza... kt贸re opiera si臋 mojej magii, a musz臋 przyzna膰, 偶e to naprawd臋 dziwne.
<Widz膮c zbieraj膮ce si臋 wok贸艂 towarzysza czerwone i pomara艅czowe wst臋gi u艣miecham si臋>
<`Zatem Gefdorf...`>
<Rozgl膮dam si臋 za kotem>
- Kim jeste艣? Co to za ostrze? I dlaczego na wszystkie wichry magii, ta zabawka jest pot臋偶niejsza od mojej woli? Pot臋偶niejsza od przedstawiciela kolegium z艂ota... to my zamykamy magi臋 w przedmiotach. Nikt inny, to nam winne s膮 ca艂kowite pos艂usze艅stwo. Chyba, 偶e to magia elf贸w... albo jaki艣 artefakt z dawnych czas贸w... ale w taki zbieg okoliczno艣ci raczej nie wierz臋. Zatem odpowiedz, albo spotkaj si臋 z konsekwencjami swojej ignorancji.
<Skupiam wok贸艂 siebie wst臋gi> _________________ #Przyjaciel czy Wr贸g => Alex Zir, cz艂owiek, magister alchemik.
#Przekle艅stwo Wzg贸rz Hager => Brokk Imrakson, krasnolud
#Sylvania - Ziemia Przekl臋tych => Gerhard, cz艂owiek
#Lily et Pique - Blaise Cillianmour, szlachcic
<Powoli w milczeniu unosze kusze celuj膮c w bebechy, tak aby umiera艂 godzinami w m臋czarniach. Spokojnie przygotowa艂em si臋 do strza艂u, interesowa艂 mnie tylko m贸j cel. W艂a艣nie mia艂em nacisn膮膰 spust kiedy zobaczy艂em jak reszta wychodzi przed 艣miecia i zaczyna z nim rozmawia膰.>
<Opuszczam odrobine kusze ale pozostawiam j膮 gotow膮 do strza艂u, ci膮gle jest skierowana w kierunku cz艂owieka bez kaptura.>
-Zginiesz... obiecuje ci to - zginiesz... Je艣li nie teraz to pu藕niej.
<M贸wie cicho do siebie.> _________________ Lily et Pique: Orderic du Limont
Blady m臋偶czyzna patrzy na was spokojnymi ciemnymi oczami.- Ta ‘zabawka’ jest jednak bardzo pot臋偶na. Albo to Ty masz si臋 za niewiadomo kogo…
Widz臋, 偶e chcecie za du偶o wiedzie膰. Nie mam zamiaru opowiada膰 ch艂opkom ze wsi historii tego przedmiotu. Co innego temu m艂odzie艅cowi kt贸ry ma przy pasie owy sztylet.
Je艣li my艣licie ze je艣li jest was kilku a ja jeden to wystarczy jeden be艂t albo cios mieczem 偶ebym le偶a艂 w b艂ocie jak Ci niedoszli zab贸jcy? To nie s膮 moi niewolnicy. Je艣li by艣cie byli na tyle inteligentni to ich sygnety by was naprowadzi艂y. No ale ju偶 chyba za p贸藕no. Musze ucieka膰. .. No ale oczywi艣cie nie z pustymi r臋kami hahahahahahahaha!! NIE po to si臋 fatygowa艂em a偶 tutaj. Hehehe… dobra koniec gadania czas nagli…
Blady m臋偶czyzna wyjmuje za p艂aszcza czarn膮 r贸偶d偶k臋. Wykonuje ni膮 kilka wprawnych ruch贸w i szepcze niezrozumia艂e dla was s艂owa.
Po chwili wasze oczy staj膮 si臋 ci臋偶kie, powoli osuwacie si臋 w b艂oto. Nie czujecie ch臋ci podejmowania jakichkolwiek akcji. Uk艂adacie si臋 na ziemi do snu… w g艂owach dudni wam przera偶aj膮cy i psychopatyczny 艣miech bladego cz艂owieka….
Zir
Otwierasz oczy… jeste艣 strasznie zm臋czony. Ale przebudzasz si臋 kiedy kawa艂 mokrego b艂ota uderza Ci臋 w twarz. Rozgl膮dasz si臋: wisisz w poprzek konia. Masz zwi膮zane r臋ce i nogi, twoje usta s膮 zakneblowane. B艂oto odrywane z ko艅skich kopyt chlapie na wszystkie strony. Przed Tob膮 siedzi Blady m臋偶czyzna. W艂a艣nie mijacie drogowskaz. Skr臋cacie w prawo. Szybko odczytujesz tre艣膰 drogowskazu.
Lewo: Middenheim, prawo:Barnhof
W ciszy doje偶d偶acie do ufortyfikowanej osady. Wok贸艂 na palisadzie widzisz spore zast臋py stra偶nik贸w uzbrojonych w miecze, tarcze i kusze. Po przejechaniu przez bram臋, stra偶nicy zamykaj膮 j膮. Osada nie jest du偶a. Nie masz czasu si臋 jej przyjrze膰. Zatrzymujecie si臋 przed drewnian膮 szop膮. Zostajesz zdj臋ty z konia i rozbrojony. Dw贸ch brudnych stra偶nik贸w uzbrojonych tylko w sztylety odbiera Ci wszystko. Zostaje Ci tylko sztylet za pasem.
Ludzie widocznie si臋 go boj膮. Knebel zostaj臋 zdj臋ty. Wprowadzaj膮 ci臋 do 艣rodka.
Jest tam czysto. Masz do dyspozycji 艂aweczk臋 , siennik, wiadro. Po chwili dw贸ch wielkich drab贸w przynosi Ci sporo kaszy z gulaszem, oraz wod臋 pitn膮.
- je艣li nie b臋dziesz sprawia艂 nam problem贸w to b臋dzie nawet mi艂o. A na razie jedz. Czeka Ci臋 rozmowa , kt贸ra pewnie sporo wyja艣ni.
Wszyscy
Budzicie si臋 z wielkim Kacem. Le偶ycie cali umorusani we krwi i b艂ocie. Rozgl膮dacie si臋 woko艂o- wsz臋dzie pe艂no trup贸w. Dopiero teraz zaczyna wam 艣wita膰 Co si臋 zdarzy艂o… _________________ #SESJA Pa艂ac Mordu --> MG
-Skurwiel rzuci艂 czar usypiaj膮cy-m贸wi臋 sam do siebie.
<podchodz臋 do kilku trup贸w i zbieram be艂ty do kusz, wyrzucaj膮c przy okazji sygnet kt贸ry wcze艣niej podnios艂em... kl臋kam potem i odmawiam modlitw臋 dzi臋kczynn膮 po bitwie... kiedy sko艅cz臋, wstaj臋 i zn贸w si臋 otrzepuj臋>
"A ci co?"
<zerkam czy wszyscy wstali i 偶yj膮, po czym zarzucam moj膮 torb臋 na rami臋, przedtem zdejmuj臋 i chowam he艂m i kusz臋 do 艣rodka, i wychodz臋 na trakt... po czym bez s艂owa ani zerkni臋cia w stron臋 "towarzyszy" id臋 traktem naprz贸d spokojnie, wypatruj膮c drogowskaz贸w> _________________ Ulfir Egillsson, Norsmen -Wichry P贸艂nocy
<Powoli podnosze si臋 z b艂ota i wycieram swoj膮 uwalan膮 twarz.>
-Jak ju偶 m贸wi艂em - zginie skurwysyn, postaram sie o to...
<Roz艂adowuje kusze i chowam j膮 za pas. Przechadzam si臋 po pobojowisku zbieraj膮c sztylety (dodatkowe dwa sprawdzaj膮c przy okazji czy nadaj膮 sie do rzuczania) i szukaj膮c z艂ota przy okazji mo偶e czego艣 co powie mi kim by艂y te psy (oprucz tych sygnet贸w oczywi艣cie)>
<Kiedy sko艅cze poszukiwania wycieram r臋ce w szmaty jednego z trup贸w i w miare mo偶liwo艣ci czyszcze szate. Kieruje swoje kroki do Ras'Ash-Gul'a.>
-Magu zdaje sie 偶e ty masz odpowiednie umiej臋tno艣ci - sprawd藕 czy w tym jest jaka艣 magia.
<M贸wie powracaj膮c do swojego normalnego tonu - cichego i spokojnego ale dobrze s艂uszalnego, po czym rzucam mu sygnet. Pomimo 偶e nie ma deszczu zak艂adam kaptur.> _________________ Lily et Pique: Orderic du Limont
FAQ
Szukaj
Uzytkownicy
Grupy
Rejestracja
Profil
Zaloguj si, by sprawdzi wiadomo禼i
Zaloguj
